inloggen

Alle inzendingen van julius dreyfsandt zu schlamm

539 resultaten.

Sorteren op:

zij en ik

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 85
zij was oud en ver- de tafel tussen ons in- haar hart was zacht zeker niet te min ze gaf in stilte alles wat zij bracht doorheen het tikken van de pendule keek ik naar buiten aaide onderwijl het zachte tafeltapijt ik was aan mijzelf gewijd en keek daardoor te vroeg in weerspiegelende ruiten…

"Euterpe"

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 85
ik wil soms enkel toetsen voor hoofdletters gaan plaatsen als mijn hart vraagt om een klinkende melodie het lijkt dat het zwart-wit minder mijn ziel wil weerkaatsen en ik de vertaalde echo niet hoor maar enkel in een snarentrilling zie het is die muze die ook mijn innerlijk stuwt en vaker vraagt om lyrische aandacht maar dan middels…

ontluiken

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 113
ik draag haar door de nacht heen wijl overdag vlagen van mist heersen van binnen daadwerkelijk heb ik onze adem niet meer gemeen dat roert mijn denken, vraagt om mij te bezinnen allengs gaat alles nog verder op slot en kan ik slechts kijken in een enkele richting het blijkt ook nog eens een doodlopende straat waar niemand voor mij een deur…

zonder herfst geen bloesem

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 63
praat mij het vallen van de blaren niet aan als ik spreek over mijn herfst mijn denken is er op gericht inzicht te verkrijgen hoe de schepping zich voedt en het Al aldoor nieuwe verbindingen werft alles wat zwart lijkt kent ook een lichte rand soms onzichtbaar of afwezig in je kloppend hart laat mij toch, denk ik dan, mijn eigen weg…

In een ander

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 61
Ik kan enkel zwijgen Of naar diepgang neigen Wachtend op wat ik nu niet weet Terwijl onzekerheid aan die onwetendheid vreet Warmte kan mij doorheen de dag dragen Terwijl gelijktijdig de zon Aan de ziel wil knagen De mens is een dobbelsteen met zes vlakken Wat moet ik werpen Om mijn toekomst te pakken Ik schud aldoor met verwarrende…

Rollercoaster

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 57
In de tuin van mijn Jasmijnallee kent de lente een tweede gang na de vroege golf van zwoelte in een benauwde atmosfeer, ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee, met weinig gevoel voor de nood aan koelte Er volgde een tijd, het duurde te lang met veel water, wind en hagelstenen de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud, vroeg…

Ik neig

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 56
ik neig almaar meer naar 't rustieke in denken, doen en laten ook wel in proeven van 't leven waarbij de kern een lichte schaduw kent zonder voor zuiverheid onder te doen, het oorspronkelijke laat zich niet verlaten het is als een stilte die een kamer vult en al het aanwezige rust in hout, steen of glas alles vertelt zo een eigen verhaal…

als de dag gaat

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 48
ik hoef de avond niet te zoeken deze komt vanzelf naar boven of beter gezegd hij verschijnt in de kim en beslist zelf of hij de dag zal loven geen mens die dat met de hand kan beroeren hooguit voorspellen uit eigen gemoed het zijn de elementen die geheimen vervoeren ooit doven zij een ondergaande gloed ik hoef de avond niet te zoeken en…

levenswater

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 60
als vanuit de bron ver in de hoogte het pure water wordt geboren is zij nog pril van aard en sprakeloos alwaar de hemel de aarde ons met een levensader wil bekoren is de aanschijn van 's mensen beleving nog o zo vluchtig en broos door de stroming te breken in fasen schenkt dat tevens inzicht op onze levensweg regelmatig wordt er onderweg…

de aardse hemel

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 49
de open deuren naar mijn tuin geven een blik op het groen handen met die kleur heb ik nooit gehad er zijn aanverwanten die dat doen dan wel gaat de natuur de eigen gang in 't verlengde van mijn karakter ik voel me daarin thuis nimmer gewetensbezwaren dienaangaande gekend enfin, thans verspreidt een lichte douche mijn landgoed die een beschermende…

jeugdig

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 40
gestrekt ligt een boom, kaal geschoren voor me uit een uitdaging is geboren en spring luid op het ronde hout de armen houd ik uitgestrekt om te balanceren als een jonge vogel mijn glimlach is breed en de ogen glinsteren aldoor in veelvoud snelle pasjes dragen mij als het ware speels vooruit en raak steeds meer in vervoering door…

van 't brood eten

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 37
de woorden zijn er eerder daar waar aards voedsel gewoonlijk passeert de geest en gevoel dringen zich op hier strijden behoeften opdat inzicht wordt geleerd welke type speeksel draait dan aan de knop het moet gezegd dat het een persoonlijk aansturing kent soms neemt het graan de leiding terwijl de ziel kiest voor haar moment het vraagt…

vanaf een terras

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 39
in een gevederd mozaïek liggen de gebakken stenen vlak in dof zand, vanuit mijn zicht, vanachter een koffie waaieren zij zich uit, de dorpsstraat in aan het begin van wat voelt als mijn achterland doorheen de bomen aan wederzijden groeit mijn ochtend langzaam de morgen in huizen houden de vergetelheid in stand hier en daar nog statig,…

dromen tussen bomen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 53
dansen tussen lange bomen doen zij, de slanke vrouwen als gewillig riet bewegen de schimmen het doet mij herinneringen beschouwen waarin de liefde groeide en bloeide tussendoor de zwaarte van de dagen hoe droeg ik een werkelijkheid die zo bovenzinnelijk vloeide doch het zicht verblindde, ik zag geen dubbele lagen toch is het tot in alle…

Verwantschap

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 55
een stevige wind waait en stuurt jouw blik naar de einder tussen fier fladderende haren, recht vooruit, naar het onomkeerbare, welke nimmer draait . doch je ziel volgt niets anders meer als men waarlijk op de liefde stuit die onweerstaanbaar is en al wat aards is dooft. waar vuur en vlam weer worden verenigd zo die al voor ieder in de eeuwigheid…

Overgaan bij leven

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 88
Zij schreef haar zwanenzang doorheen de jaren van groeiende leegheid waar eerst nog ruimte werd geschapen in samenhang der dingen Zij dreef af in een oceaan van een voor haar en mij onpeilbare diepte dan wel oploste in een onmetelijke heelal. Reddingsboeien werden woorden, inhoudsloos doorschijnend, en haar spraak verdampte vruchteloos…

in het park

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 28
gebogen en stram leun ik op mijn wandelstok en zie vanonder mijn wenkbrauwen naar haar de grijze duif die nog kan vliegen door mij heen het ontmoeten is een fantasie voor twee doch gedragen door een speelse lok even vangen we elkaar in een ooggebaar schalks wordt weer een glimlach geboren iedere dag kent zo een hoogtepunt door een weinig…

als men vruchten wil dragen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
soms schuurt iets aan mijn ego jarenlang is die opgebouwd iets minder lang blijkt hij te hebben gerouwd het ging al fout bij het hanteren van lego ik bouwde kastelen en droomde van een prinses onbewust wilde ik de wereld vormgeven dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven…

De tropen afstropen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 92
Warm water stroomt over mijn mantel aangemeten door de jaren heen een laag van zand en klevend modder Ook wel open lichte vlakken, hier of daar veelal op mijn rug als ongekend aangebracht door langzaam vergaarde kruipende slakken het is om en om, doch het gewicht dragen ze weliswaar gemeen Het is als een uitgelekt en uitgerekt zebrapad…

Op een zekere leeftijd

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 49
Vaak in de ouderdom herken ik iets van de ziel van mijn vader, toentertijd toen hij doorheen zijn laatste jaren drong Nu begrijp ik dat hij in de fase kwam en doorleefde dat er nog een grens van loslaten bestaat Men groeit verder weg van zijn nageslacht er is nooit daarover gepraat, ik had er zelf nog geen weet van nóg een atmosfeer…

druppels

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 46
het water in het meer schittert licht alsof sterretjes sprankelend dansen het is de vroege zon, nog niet warm die zoekt naar druppels voor een gedicht een eend stijgt plots op zo van nabij gestoord door geritsel in het riet klappend geluid maken haar veren ze zoekt een plek in het verschiet de ringen dwingen het water tot rimpels aangezet…

Vrijheid

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 101
vrijheid kent een kwetsbaar bestaan in woorden haast niet uit te drukken zoals wat moeten wij onder vrede verstaan kunnen we zelf wel onze ketens afrukken om met anderen verantwoord om te gaan zie hoe wij als gemeenschap leven verharding vindt plaats op vele fronten we stikken in de haast dode natuur waarden liggen dicht bij ontvlambare lonten…

schaduw

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 62
genegenheid zal naar mij komen zelfs als mijn wereld al dood is ik moet mezelf bevrijden van mijn gedachten en alleen mijn dromen volgen waarvan alleen de ziel weet dat ze bestaan ik open mijn armen wijd en sluit mijn ogen mijn woorden vullen de leegte ,, ik word terug gezogen in een schaduw…

Teugelloos

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 90
ik zwem in het water en roep je woordeloos aan zie mij eens, in deze vrijheid ik verword hier tot een muze van jouw dromerig bestaan spreek niet over later dan ben ik weg uit jouw tijd maar nu drijf ik op rimpels water, lichtblauw getint alsof de hemel mijn glimlach bemint ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd als ik terugkeer naar het stenig…

als dromen dagen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 63
het voorjaar draagt nog een sluier ik had toch zo gehoopt dat de warme zon, al was het maar even, de ogen zou laten blinken wel zie ik in een tak ontluikend leven licht heb ik nodig, liefst blauw omrandt kan ook een toefje genegenheid zijn verpakt in een overjarige krant ach, het mag op iets anders gelijken je kent dat wel omhult in een…

wat ik doe in mijn flu

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 123
even wrijf ik over mijn gulzige toetsen wijl het slijm zich opdrijft naar boven wachtend op de aandrang tot kotsen mijn ruimte telt hoge zomerse graden waarin ik aangedreven word om ook in de winterdag in mijn eigen luiheid te baden in zekere zin kom ik tot niets al wat langer bekend bij mijn batterij ik bedoel hier die van de geruisloze fiets…

Liefde

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 94
liefde groeit daar waar licht verschijnt het bloeit ook als het schemert zelfs als jij uit mijn oog verdwijnt, dan nog wordt zij nochtans bij nacht doorgaans opgehemeld bij vlagen is het een zachte zucht of enkele aan elkaar geregen momenten dat eeuwig ervaren kan niet in het bewuste zijn het zijn tellen uit de jaargetijde, genaamd de lente…

Nieuwe geuren

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 40
Als liefde vergaat tot enkel stof en niet meer tot aardse verbeelding is te kneden volgt het vervluchten van een haast tastbaar parfum verdwijnt de einder verder uit het zicht en wordt geen enkele rozenstruik gemeden Wat door zwarte nachten heen zich manifesteert is het onverwachte dat langzaam wordt geboren natuurlijk was dat schuilend op…

Tillen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 22
heden rijm ik mijn verleden maan mijzelf tot rust probeer gister aan vandaag te smeden opdat alles in het smeulend as sissend sust deze dag ben ik met mijzelf en spreek me liefdevol toe versober mijn gang en dromen het maakt me minder moe zal lentelicht spoedig komen? soms is er genade, teveel voor een moment of beperking je gaat dan…

een volgende dag

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 80
vanochtend neem ik een andere weg loop zogezegd in de schaduw van gister dezelfde route maar in een ander daglicht als een ontdekkingsreiziger ben ik, lopend naast de heg die mij geleidt langs een laatste rustplaats nu komen de namen in beeld op de stenen maar ik ken in het verleden geen steg noch het wenen wat ooit werd gedeeld ik…
Meer laden...