275 resultaten.
Opeens.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Opeens was het er.
Een moment van waar geluk.
Wat jezelf niet lukt.…
Koud als steen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 885 Als het verstand het hart
tot gruis maakt,
liefde wordt gebroken door haat,
Dan zijn woorden geenszins
meer van belang.
Slechts nog stilte en kilte om
je heen, alles koud als steen.
Grijze wolken die voorbij drijven.
Hoe kan je zo vertrouwen krijgen?
Geen steun en toeverlaat, een warme hand
doet je dan alleen nog maar verstijven.…
Rotterdam ontwaakt.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 577 De stad die nog slaapt
onder volle maan.
Lichten op de Zwaan en
langs de kade,
terwijl nu en dan schepen
voorbij gaan.
Rondom de Laurenskerk en daken
van huizen hangt een serene stilte.
Later weer aan het werk in kantoren
van beton en glas afgewisseld met
monumentale gebouwen.
Moderne architectuur en nostalgie.
En zie de havens met…
De golven van de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 293 De golven van de zee, onstuimig
als ze kunnen zijn.
Hevig en meedogenloos de pijn,
stemmingen gaan op en neer,
ons hart gaat te keer.
Ons humeur goed of slecht, het is
allemaal levensecht.
De schepping in haar volheid, vreugde
in het leven, maar ook pijn die kastijdt.
Al het lief en leed dat elkander bindt.
En al het onkenbare dat wat…
Terug naar de oerknal.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 253 De tijd verontachtzaamt, namen, woorden
vervlogen betekenisloos voorbij de horizon.
Zeeën, oceanen droog door land omrand
in ledigheid.
Vele wegen bewandeld, naar eer en geweten
gehandeld.
Als mens eindig en hiermee voortdurend in
strijd met verdraagzaamheid en ook leed,
zag men kleuren in een zeepbel en onderwijl
vluchtte men ontheemd…
Zomaar.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 283 Kom dan gaan we naar het park
kussen de rozen, de witte, de roze
en de rode.
Lopen over het grintpad, kijken naar
de bomen, de sloten vol kroos en
worden bewust van de stilte, de rust.
Snuiven op de geuren van bloemen en
proeven een vredige sfeer.
De hoge zomerzon schijnt op gras en
water waar later neerstrijken zwanen
maagdelijk wit…
Een vlinder.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 270 Zij kust een vlinder
Lucht zo blauw, druppel van dauw
De hemel glimlacht.…
Het verlaten strandpaviljoen.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 In de verte de zee, de branding
en om het verlaten strandpaviljoen
waait de zilte zeewind.
Alle luiken zijn dicht, het terras
is leeg, anders is het daar een bont-
gekleurd gezicht.
In de zomer ruik je de zonnebrandolie,
het terras is dan in badtenu gehuld
en je ziet er mensen hun ijsco's en
frites smakelijk etend.
Nu is het er uitgestorven…
Verandering.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 244 Anders zijn de wegen, een gezicht,
lichtval en de schaduw.
Jouw lach, woorden, het verhaal,
de taal gesproken en geschreven.
Anders is de wijze van spreken,
betekenis, de geschiedenis, de
ontwikkeling van een kind.
Alles wat elkaar uitéén drijft en
verbindt.
Anders is de stemming, de tram in
de stad en het lesrooster op school.
De smaak…
Aandacht voor de aarde...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 256 Prachtige bergen langs zonnestralen.
Het vallei daar beneden gelegen onder
een ijsblauwe hemel.
Serene stilte in de verte, een adelaar
die loert naar zijn buit.
De natuur vol groen, water, geur van limoen
elders.
En dan de stranden wit, zeeen helder en schoon.
Seizoenen sneuvelen als het leven.
Eenvoud in al haar pracht, vogelgezang en…
Schaduw van het licht.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 Verkrampt lijkt ieder gezicht
met de toekomst als schaduw
van het licht...
Vergulde gedachten blijken schijn
achteraf.
En grimlacht naar ons reeds het graf.
Zinloos iedere daad zo geprezen en
op het gelaat kun je de twijfel lezen.
Maar moedig verzet zich menigeen tot
de dag des oordeels valt en ook daad-
werkelijk blijkt, het leven is…
Begripvol.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Mijn hoofd vol woorden.
Ik heb er slechts enkelen nodig.
Die ik er uitlicht en waarmee
mijn gevoelens en gedachten op
de wereld zijn gericht.
Zo hoop ik dat geweld en
onderdrukking niet langer
een kans krijgen.
Mensen begripvol zullen handelen
en zich zelf blijven...…
Zelfvertrouwen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Met moed en wilskracht
kom je verder dan je denkt
dat vertrouwen schenkt.…
Elke dag.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 83 Men leert elke dag
van wat die ziet en hoort
ook als het hem stoort.…
lente...
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 156 Morgen de lente.
Het wordt nog een zware tijd.
Het virus dat leidt.…
De tijd.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 56 Vergankelijkheid
stimuleert ons steeds verder
te gaan in de tijd.…
Wat we doen...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 De tijd en het lot.
Zij bepalen wat je doet.
Welke weg je gaat.…
Grijze wolk.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 157 In het hoge gras
ligt zij onder zonneschijn.
Dan een grijze wolk.…
Energie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 85 Hij zoekt naar zijn ziel
en vindt daar dan ook zichzelf
vol met energie.…
Zoals het is.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 76 Geen weg meer terug.
Het verleden achter je.
Niet wetend wat komt...…
Heerlijke sfeer.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 52 Lekker wat chillen
in het park bij een fontein
waarop de zon schijnt.…
Levenslust.
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 48 Leegte van binnen.
Maar dan wakkert het vuur aan.
Levenslust aldaar.…
Melancholiek.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 753 Ik herinner mij woorden van jou
van mij, wat we zeiden.
Maar leiden nu ons eigen leven.
De avondschemering boven de tuin
en het huis waar ik een gedicht lees
van M.Vasalis, schoonheid en verval...
Even een traan, het regent en ik kijk
naar het natte gras.
Alles wat zuiver was, de grond, de
aarde, jouw ogen en je haren.
Wat er is, is een…
Het lot.
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 105 Het gaat vaak anders
dan je eerst voor ogen had.
Het lot speelt een rol.…
Een traan.
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 137 Verloren liefde.
Verzande herinnering.
En een traan die vloeit.…
Verlaten landschap.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 96 Een grijs wolkendek boven een
verlaten landschap omgeven door
sloten vol kroos.
En aan weerskanten rietstengels,
sommigen gebroken.
Op een waterlelie zit een kikker
in alle rust en een reiger vliegt op
zich van de kille leegte bewust.
In een weiland koeien die hem na staren.
Terwijl in de verte een boer zojuist
met zijn hond in een praam…
Eendagsvlinder.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 194 Vlinder droom op die bloem,
geniet!
En stoor je niet aan die bij
met zijn gezoem.
Jij die het leven weet te bekoren
en de volgende dag dat gezoem
niet meer zal horen.…
Oma.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.175 Er is een oma dood gegaan.
Mijn oma wel te verstaan.
Sinds geruime tijd was zij
aan het dementeren en je wist
die band tussen ons zou niet wederkeren.
Er is een oma dood gegaan.
Mijn oma wel te verstaan.
Ik ben bij haar nog menigmaal geweest.
Wij aten chocola en dronken thee.
Dan zwaaide zij mij uit bij het vertrek
van het tehuis.
Er…
Vergane glorie.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 Stilte in de bergen, ijle lucht.
De zee is woest en zilte ogen
vol vergane glorie voeden de kilte.
Verdwenen alle hartstocht, de jaren
gebonden aan onverbiddelijkheid,
terwijl menigeen daar onder lijdt.
De wolken grijs, grijzer en de mens
wijs, maar in wezen toch niets wijzer.
Terwijl een regenboog altijd blijft
bestaan zullen kennis en…
Doelloos.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 66 Je loopt in de kou.
En zelfs geen doel voor ogen.
De tijd vervlogen.…