870 resultaten.
Loos licht
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.588 Doornen raken de dageraad
prikken lucht in het ochtendlicht
daar, midden in de roos ligt de pijn
schuingesneden steel jij de dauw
van fluweelzacht geopende handen
waar het dieprood d’aderen raakt
sterven nerven in wortels
en rafelt gevlochten leven
bruusk in het groeisel van de tijd
sedert terra vochtige grond scheurde
tieren netels…
Geknakt .....
gedicht
3.0 met 40 stemmen 10.475 Een gesloten envelop,
gelijmd, zonder jaren
te tellen, plakken op
een maagdelijk wit vel
papier herinneringen,
bedrukt, slaan letters
een leven over, ooit
geleefd, tot de dood
ons scheidt, haalde
de man met de zeis
mijn leven eerder in
dan het graf gedolven
kon worden, bedolven
onder gehuilde tranen
zal de diepste kuil niet…
Voorjaars mantel
gedicht
4.0 met 23 stemmen 6.797 Deze nacht
draagt
een mantel
zij bedekt
duistere uren
haar kraag
sluit kou
buiten knoopt
dageraad
dichter
verscholen
sluipen zachte
zinnen nader
tot het gloren
doch donker
denken
wordt niet
lichter
draai me om
kruip diep
in de jas
die nog
wel past…
Nachtelijke wals
gedicht
4.0 met 51 stemmen 28.193 In mijn armen dansen de dagen
ritmisch op gespeelde klanken,
waar uren steeds sneller willen,
schuifelen voeten naar de avond
sierlijk bewegen zij en beroeren
de snaren, licht geraakt draaien
ze kleine pasjes, volgen slepend
de tonen en zweven richting duister,
waar zij verdwijnen voor een laatste
wals, duizelig valt de nacht als een…
Marianne Timmer, ijskoud de sterkste
gedicht
2.0 met 204 stemmen 39.413 Zij laat seconden
minuten duren scheuvelt
ijskoud goud naar huis…
Fluisternis
gedicht
4.0 met 109 stemmen 37.115 Zachte woorden
dansen hun
eigen taal
walsen morgen
naar vandaag
waar klanken
pure harmonie
ontwaren wijkt
de duistere nacht
in fluisternis
verzwegen ooit
vochtige lippen
sluimergedachten
in kille stilte
ontwaakt kozen
zij elke nieuwe
dag onbevangen
lief, zo lief…
Kringloop ...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 527 Vliegen als een vogel
de vrijheid tegemoet
over land en zee
verhalen vertalen
Wolken doorklieven
regen trotseren
zon koesteren
storm begroeten
Sneeuw bewonderen
woestijnen negeren
bergen vermijden
meren begeren
Vermoeid nestelen
"gezin" stichten
Uitvliegen
ervaring doorgeven
Kringloop van 't leven !…
'n Thuis ...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 2.166 Starend zit ik voor 't raam
wachtend op wat komen gaat
het is vandaag zondag
maar wat zijn ze laat
Koffiepot staat al klaar
op het aanrecht neergezet
wanneer ze straks komen
is het zo vers gezet
De wijzers van de klok
tikken rustig door
voetstappen en een lach
is dat m'n kind wat ik nu hoor ?
Nee, de stappen sterven weg
het geluid…
Wacht op mij .....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 670 Zwijgend staat zij aan de rand van het meer
waar rimpelloos wateroppervlak verdronken
zinnen laat verdwijnen in bodemloze klanken
verankerd in het uiteindelijke weten
Verloren in het lege nachtelijke niets
terwijl het duister tranen naar de morgen stroomt
overspoelen hete golven woordloos verlangen
naar het onbegrensde van het minnen
Fluisterend…
Goudgesponnen verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.065 Ik lig op mijn zij
en kijk naar jou
wimpers trillen licht
in het duister
heel zacht kus ik
het puntje van je neus
terwijl er een glimlach
om je mond verschijnt
raak ik jouw lippen
als een zwoel briesje
even vlinderlicht aan
zuchtend streel ik
de kleine rimpeltjes
rond jouw ogen
tel de sproeten
op je wangen
tintelende vingers
glijden…
Wiskundig wissen ....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 565 Lachend kijkt zij over de rand
van haar glas, ja, verdomd
het is een cirkel, kijk maar,
rond, begin noch einde
een verdwaalde traan veegt
ze weg uit haar ooghoek
voor dat hij de kans krijgt
zich te vermenigvuldigen
weer neemt zij een slok
bekijkt plots alle hoeken,
rechts van haar, aan vier
kanten ziet zij zichzelf
spiegeltegels,…
Zwart-wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 389 Iedere snaar trilt van verlangen
zwart en wit dansen geluk
elke toon wordt warm gevangen
in de klanken van een heerlijk stuk
Na de harde zware noten
als requiem op papier gezet
vliegen vleugels onverdroten
door elk refrein en ieder couplet
Met de dood als laatste halte
het pedaal nog eenmaal aangeraakt
krijgt het opus magnum gestalte…
In de klei van tijd .....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 380 In het prachtige Friese land
worden letters woorden.
Niet gebonden aan regels
schrijft het verhaal
in hartstochtelijke zinnen
zichzelf naar het einde.
Langs oneindige wegen
in het prachtige polderland
waar de natuur haar eigen
gang nog gaat, ongebonden
in groei en bloei, vindt
het leven in volle pracht
vloeiend de dansende kleuren…
Naakte nacht .....
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.587 Ik wil jouw lippen op de mijne
handen kroelend door mijn haar
onze lichamen verstrengeld
intens genieten van elkaar
Onder de blote sterrenhemel
de naakte nacht oneindig lang
wil ik elke minuut plukken
de dageraad maakt mij bang
Woeste duinen nodigen uit
tot hartstochtelijk beminnen
alleen de zee hoort ons geluid
de wanhoop in onze zinnen…
Rijkdom
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 348 Wederzijds begrip
op basis van vertrouwen
is onbetaalbaar…
Onbereikbaar .....
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.020 Verloren in verlangen
kijken jouw ogen mij aan
handen houden gevangen
willen me niet laten gaan
Zachtjes teken jij mijn mond
als een lijntje in de lucht
licht geopende lippen
verliezen een diepe zucht
Rillend wil ik behouden
wat verloren is gegaan
teder wil ik omvatten
onbereikbaar laat ik gaan…
Gewoon een lekker ding .....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 916 Lachende ogen
een guitige toet
een mond vol tanden
een bril op mijn snoet
tedere lijntjes
tekenen gezicht
donkerrode haren
ietwat opgelicht
een prachtig figuur
met lange benen
té grote voeten
schuld van de tenen
vijf kilo te zwaar
ik kijk mijzelf licht
niet alles is waar
het is maar een gedicht
de rest voor U een vraag
en…
Woede ...
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.431 Woeste golven
overspoelen verstand
schuimende koppen
hoofd in brand
Gevoelens op en neer
golvend door lijf en geest
't stormt in mij
het maakt me bevreesd
Geknepen vingers
klauwende hand
waarom neemt emotie
toch telkens de overhand ?
Ik wil gewoon rust
niet denken, niet doen
terug naar wat ?
misschien terug naar toen ?…
Venus en Sedna
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 747 Ver achter het grijsgrauwe regengordijn
zie ik in een flits mijn toekomstig verleden
beelden surfen kopschuimend naar het heden
waar wolken golven raken bij de waterlijn
herinneringen stromen langs vreugde en pijn
over gelopen paden, ooit betreden
werden hoge golven nooit vermeden
prachtige foto’s op papier beelden mijn zijn
lachende ogen…
Enkele reis naar oneindig ......
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 416 Verblind door dromen
gaat het échte leven
in sneltreinvaart voorbij
geen vertraging
tijdig, echter tijdloos
in gedachten spoort
geen wissel verkeerd
zelfs de klok tikt gelijk
geloof, hoop en liefde
wachten onvoorwaardelijk
op het perron
van de tijd
geen spoor wordt
gemist, ondanks
geloof en hoop
in oneindige liefde ....…
Opnieuw verloren .....
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 739 Moegestreden
verlaat het
verleden
de hunkering
naar erkenning
van het zijn
in het heden
beloofd en verwacht
weggegooid en veracht
kan ik niet meer zijn
die ik was, verloren
in de val naar de
onwaarschijnlijke
werkelijkheid
gekneusd en
gewond wil ik
mij overgeven
aan het eindige
opnieuw verloren
in het weten ......…
Verloren ......
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 474 Hete tranen in de morgen
donker denken in de nacht
diep mijn eigen ik verborgen
terwijl de toekomst naar mij lacht
Mijn hart en jouw geest verbonden
door zachte lijntjes van de tijd
woorden slaan nog immer wonden
verlies ik ongelijke strijd
Dromen in geopende hand
verlaten het verloren wij
zweven in sluim'rende toestand
ijlings langs…
Pyramide spel
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.473 Proef het zout eens op mijn lippen
voel de zandkorrels in mijn haar
laat mijn ogen schelpen stralen
in een klein, doch simpel gebaar
Golf jouw handen door mijn haren
raak mijn huid heel even aan
steel mijn hart en mijn gebaren
laat mij even naast jou staan
Geniet van lichtjes in mijn ogen
leer daar liefde en eerlijkheid
elke zin steeds…
Rozenblaadjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 594 Rozenblaadjes op mijn pad
gestrooid met zachte hand
in de leegte van de nacht
steelt gevoel even verstand
De paarse tint warm en frele
laat dromen verzwinden
tiptenig raken kleuren
ook hen die mij beminden
Voorzichtig loop jij uit mijn droom
verblind door kleurrijk weten
fluweelzacht heb jij mij geraakt
nooit wil ik die paarstint vergeten…
Elf uur ...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 564 Achter in de kamer
bij de grote klok
waar wijzers wijzen
maar nooit weten
leg ik een stukje neer
niet klakkeloos, oh nee,
voorzichtig, even voorbij
het licht, net niet gevangen
door het diepe duister
kun je het even zien
kijk dan toch, kijk dan
je kunt het bijna aanraken
even vasthouden tot de
tijd elf slagen slaat
één tel in dag of…
Overpeinzing........
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 557 Ochtendnevel
Dauwdruppels op het gras
Dromerige gedachten
Worden werkelijkheid
Middagzon
Stralend aan de hemel
Zonnige gedachten
Worden realiteit
Avondrood
Terugkijken naar verleden
Rustige gedachten
Vertalen in tevredenheid
Duisternis
Donker en onverwacht
Sombere gedachten
Verdwijnen in de nacht...…
C L O W N
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 765 Één oog open
één oog dicht
één oog schaduw
één oog zonlicht
Éen wang zonneschijn
één wang verdriet
Z'n eigen ogen
Zie je niet
In zijn spel tragiek
De kunst is zijn mimiek
De lachers op z'n hand
Al staat zijn hart in brand
Elke voorstelling weer
Opladen, keer op keer
Nooit humeurig
Nooit down
Ach ja, hij was maar 'n clown.…
écht leven...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 702 't Leven omarmen
met woorden verwarmen
de zon laten schijnen
't negatieve laten verdwijnen
De dagen plukken
zonder schroom en pardon
Dát moet toch lukken
ergens schijnt toch de zon ?
'k Heb zoveel te geven
Maar wat ik werkelijk wil
in dit aardse leven
houd ik toch maar stil...…
Gewoon mooi ...
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 773 Gekleurde bermen
waterkant
wijde verten
niemandsland
Zwanennest
haas in de wei
fluitende vogels
de ochtend is van mij
Neveldruppels
kwakende kikkers
opgaande zon
Op zo een moment
wou ik dat ik schilderen kon...…
Blind beminnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 837 Leg jouw vingers op mijn zinnen
leer mij elk woord beminnen
wees mijn nachtelijke ogen
laat geen lijntje onbewogen
stil mijn honger, raak mijn vel
bevredig iedere hersencel
voel mijn rug en vouw mijn randen
bespeel de titel met beide handen
even wordt oneffen betast
wanneer een teken mij verrast
geef jouw vingertoppen zicht
raak mij aan…