Einde van een nog te leven leven,
Einde van een nieuw begin.
Einde van dit veelste korte leven,
Geschreven door een beginneling.
Begin van het einde,
Nog niet dood maar herinnering.
Het komt overeen met het ander,
Het vers einde en een vers begin.
Ga nu weer opnieuw het leven in.
Ik hoop dat ik niet zal leven op
enkel en alleen een…
Laat de dag van morgen zijn
als de nadagen van de geboorte.
Stille verwondering en vrede.
Laat mijn ziel zich koesteren
aan dampende kringen in de ochtend.
Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven,
Geef het lichaam terug aan de geest
die verward is en vol van pijn.
Laat de tranen het levenswater zijn
van een nieuwe dag.…
Waarom ben ik ooit geboren?
Zomaar of moest het zo horen?
Waarom doe ik mijn geliefde pijn?
Ben ik zo of moest ik zo zijn?
Waarom loop ik op deze aardbol rond, Moet het zo?
Ik zak door de grond met deze verwarde gevoelens.
Ga door de hel als iedereen?
Ik geloof het niet, ik ben alleen met herineringen.
Alleen met geluid, alleen met mijn…
De stenen van een vriendschap,
geformeerd uit laagjes van verdriet
en toch om de haverklap,
verdwijnt dat weer in het niet.
Het zijn gesprekken, onverwachts,
een lach, een traan, een arm, een zin,
bemerken het lag niet in je macht.
Je raakt de roos nooit midden in.
Zo moeizaam opgebouwd verloren.
Hier vindt je wat,
en daar raak je…
Ik kan niet meer,
wil soms ook niet meer.
Laat me toch, want het enige
wat ik wil is mijn gezondheid weer.
Maar ik heb alleen nog maar
angst en verdriet verborgen
achter een masker,
zodat niemand het ziet.
Mijn leven brokkelt steeds meer af.
Ik weet dat ik steeds korter
ga naar mijn graf.
Zeker had ook ik met mijn gezin mooie dromen…
uit liefde ben je geboren,
je eerste kreet was goed te horen.
Daar was je dan op aarde,
voor ons van grote waarde.
We zullen alles wat we hebben geven.
Liefde,warmte,genegenheid enz...
dat mag je zeker van ons beleven.
We zullen ons geven zoals
een vader en moeder dat behoren te doen.
Maar! Ook wij maken geheid fouten,
maar doen zeker ons…