Alle inzendingen van roeliene frouk breider

Er is een stil gevoel Van opengaan Van inzicht Wat verloren leek te zijn gegaan. Naar binnen kijkt het in vragen In een weten wat verder gaat Dan in een nu.…

Vandaag zag ik alles met andere ogen Het kwam door een foto Niet eerder zo bij stil gestaan. Een liefde die niet meer streelde geen weg meer vond in mij Naderende stiltes in echo's Verder gedragen.…

Ze plukte de laatste rozen in haar tuin de innerlijke schoonheid van de bladeren raakten haar wezen. Toch... door het plukken van de rozen gebeurde het, dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte, van leven zoals die ene late roos.…

Geschokt ervaart ze de mensen; in een wereld die acteert en zichzelf benauwd. Zij weet: Het leven is als een dauwdruppel op een herfstblad, waarin afscheid duurt als een vlam, die dooft in oogwenk.…

Voor het open raam voelt ze de wind in kleine gedachten, die als bladeren fluisteren in de ochtendzon. De bladeren spelen en dansen en schrijven haar handtekening in tranen met woorden............... Liefde voor altijd.…

Daar....... in een veranderd scenario waar liefde en licht overheersen. In zon en geopende armen van kleur en harte gaven. Voorbij die ogen Oordelend Nu troostend, aan zijn voeten.…

Heimelijk kwam ze binnen, en veranderde dagen in tranen. Vermoorde woorden, Liefste liefste Dan..... Transformatie in de gouden zon Beweging in de verte. Hij.…