825 resultaten.
'ns kijken..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 verlustiging blijkt
uit hun vereeuwigde pracht
zijn wij nu voyeurs?…
's nachts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 105 de maan, slechts als een kleine sikkel,
sluimert in haar glimlach tussen
talloos twinkelend vertier
hier, op deze koude aarde
ligt het water onder vorst
de bomen hebben zich teruggetrokken
in hun schaduw, met schorsen als
een harde korst op eeuwenoude
wonden
maar daaronder kruipt het leven
zevenspikkelig omhoog
gevangen door een wrange…
( in memoriam: Sascha)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 817 zuiver hart
zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles
zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier
in een waterplas
gevat in dat wat liefde heet
jouw weergaloze boodschap fluistert wit
in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart
warm,
geborgen in de tijd dat blikken samenvielen
ach, ik ben je nimmer kwijt -want…
(kanker 10) wetensnood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 116 vandaag draag ik rood
een warme blues en negen
oude kruizen
geconcentreerd herricht zich
alles wat nut heeft, tot in de
perfectie binnen mijn gezicht
een schone taak
een scherts, een uiterlijke blamage
want
ik ben juist een persoon
die dichter bij de waarheid ligt…
(kanker 11) deze Moederdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 als mijn zorgen wikken
in de weegschaal van vandaag
vraag ik me af, wat op de buitenplaats
van nu
het mooiste kinderspel beweegt
mijn emotie leegt zich, in een blauwe schaal
de ogentroost van wie je bent
schuift dichterbij
wat ben ik blij mijn kind, dat jij
de mens bent die ik wens
dapper in de strijd
die wereldwijd al zoveel
namen…
(kanker 12) Caya
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 ze draagt zijn glimlach op haar vingers
elke top strekt uit tot waar haar schittering beweegt
door haar haren strijkt hij zacht zijn liefdeswensen
en bij nacht verbergt haar hart zich
in het zijne
uit haar ogen veegt ze angst,
ze laat twijfel snel verdwijnen
voorzichtig leg ook ik mijn moederziel
in weggeveegde zorg
ach
haar mooie meisjes-zijn…
(kanker 13) Imagine Dragons
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 zoveel verder deel ik jouw muziek
repliek, tot in het uiterste
een tranendal
een bal vol vreemde passen en
de teksten van jouw werkelijkheid
ik ben het kwijt hoeveel
ik in mijn eigen woorden wilde
gieten
steevast nieten zich
jouw woorden in
mijn eigen wil en wat zij ook
niet weten kan
ik hoor jouw frases en
ik hoor jouw lach…
(kanker 14)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 102 het brood ligt braak, de boter
is niet waar het wezen moet; het
naakte mes glijdt weg, langs handenvol
verwerking
tussen duim en wijsvinger blijft
zacht wat vettige beroering achter
doorzichtig, gelijk mijn wazige gedachten
schuift het mee als ik
mijn vingers wrijf
de positieve flow die alles lichter maakt
verschijnt als zonlicht op de…
(kanker 15) pannenkoeken met spek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 de tafel droeg genoegen
de borden blonken helderwit en vulden
zicht met goud
mijn mooie zoon droeg liefde
in zijn ogen en zijn haar
zijn mooie lief, zij keek ernaar
zo zacht en vrolijk zag ze daar
de samenhang in hem
mijn stem verhief mijn fijn gevoel-
en lachte mee
ach zijn arme lijf
zijn wel en wee gewogen
op de schijf van hoeveel…
(kanker 16) so far so good
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 het is goed nieuws
de tumor vreet niet verder
in jouw lijf
maar wel in mij
toch ben ik blij dat
alles weggenomen bleek
te zijn
mijn pijn -zwaar ondergeschikt-
wikt elke mogelijke slag
om elke mogelijke arm
en warm
lach ik je toe…
(kanker 17) herren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 86 driehonderdste te kort, een schijntje
op het grootste van een goed geheel:
nog niet geslaagd
kon het maar gevraagd zijn
kon het maar
tja, we weten ook dat landelijk gezien
realiteit moet zegevieren
en we vieren
ja
we vieren dat jouw lijf
geslaagd is, door een goed gevecht
de kanker is verslagen, je
beroept je
op jouw recht
jouw…
(kanker 18) ogenblik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 en al het witte duizendblad
dat honderdvoudig in de bermen
langs de weg de ogen sluit
hun nachtwake voor even
een gegeven zacht moment, slechts daar
waar stille hindes schuw hun
lippen rond een veldbloem vouwen
hoeveel vrouwen zouden er
hetzelfde doen als ik?
tot aan mijn laatste snik
blijft alles dat een wonder lijkt
me boeien
in…
(kanker 19: slot) geslaagd!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 nu dan
tellen we de banen van de vlag
hij wappert, want het mag
een feestdag heten
jouw tas hangt woorden-loos en licht
tegen het blauw
een zonnehemel, en het grauw
van angstig wedervaren- drijft snel weg
het diploma plaats ik netjes naast een roos
(hij bloeit nu al een poos en ach,
de doornen lijken niets)
in jouw jonge mannenlijf…
(kanker 2) achter uit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 ik liet je
in het donker
jouw kamer weids
jouw bed gekluisterd aan
de grond
onder jouw voeten
gaapt het gat
van angstige onwetendheid
dat
wurgt me nog
het meest…
(kanker 3) galgenhumor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 je lacht een scheve lach
jouw ogen glanzen om
de grap
ik neem een hap
van zout en zoet en moet
ook meegenieten
in mijn glas glanst op de maat
een slok verworven wijn
en pijn zet zich voortdurend
om
in positiever kwaad
mijn angst
latent aanwezig geeft me slechts
de aller-slechtste raad…
(kanker 4) leunen op de wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 we trokken langs
met gevaar voor lijf en goed
bewaarden we de moed der
wanhoop in mijn tas
want dichterbij liep niet gelijk
met elke vastgezette pas een
werelddeel te veel
en het ging hard, als we ons draaiden
dus we keerden alles om
zo leunden we
zo steunden we
op dichtgeblazen woorden,
op een schaduw zonder zon…
(kanker 5) steeds dichterbij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 148 toen jij jouw ogen weer de ruimte gaf
en wit ontwaakte uit de roes die operatie heet…
met het zweet in mijn handen
en de tanden op elkaar ( niet schreeuwen )
stond ik naast jouw bed
je huilde
en de stoel die naast me neergezet
werd, schoof vanzelf weer achteruit
ik sta wel
want ik wil jouw tranen strelen
zacht verschoof jouw stem…
(kanker 6) de druiven zijn zoet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 je neemt ze één voor één
en laat de schil tussen je tanden knappen
je lust ze wel
de zoete smaak
maakt woorden los, ze
drijven op het sap naar buiten
bitter weet ik
dat het gat tussen de ene en de
andere dag niet sluiten wil
ik sla het weg, want jij lacht breed
en ik weet ook
dat je veel sterker bent
dan dit
dat wrede, dat daar…
(kanker 7) hangjongere
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 op de bank ligt snoep, een doek
een oude sok
en warm een deken
in de hoek latent een vent met kracht
in kromgebogen benen
verborgen onder schier wat
ingehouden angst
(die bult is raar ik weet niet waar
dat nu vandaan komt)
“ik ben bang”
gelukkig duurt een rit niet lang
het ziekenhuis vlakbij
wekt weer vertrouwen in de brij
van deze…
(kanker 8) examen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 en zo start de eerste dag, je
zet je schrap en gaat voor
de verwachting: een vijf op z’n minst
meteen het diepe in
rotvak –economie, maar ach
jouw lach is onbetaalbaar
jouw dapperheid nog meer en
hoe je draait, want zoals altijd
toch gewoon een man
jouw eer is niet het slagen
maar hoe het gaat
de kanker om te overwinnen
en een…
(kanker 9) litteken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 de wond wat schuin dwarsover
heelt al goed, de restjes bloed zijn
weggeveegd, de snede lijkt niet groter
dan de breedte van mijn hand
mijn verstand rangschikt naarstig
wat mijn speurzin op zich neemt
niets vreemds zo lijkt het, niets is blauw
slechts deze vlugge ogen
en dit bewustzijn ordent gauw
hun waar gezicht dat is gewogen
in de…
(s)ober
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 56 het zijn de gezichten die
je steeds weer ziet, ze kijken min of
meer voorbij
het jouwe glimlacht voordat je ’t weet
met soms een afgemeten groet die
roet in ’t eten gooit, je bent er lang
niet altijd op bedacht
iedere stoel bewaart zijn zitting voor
een welkome gast
tast toe en bedaar
bewaar de restjes voor de armoe
van het laatste…
(voor Judith)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 254 *
Vier mei
(ik zag twee gezonde snuitjes en herdacht hoe ooit gebrek
-zo anders- langs zovele wangen zuchtte)
daar ergens tussen het publiek -stond jij
gemeten uit een mens die voortgaat na een tijd
waar angst regeerde
rond een wereld waar geloof en hoop
niet langer heilzaam waren, maar de diepte van terreur
zijn…
...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 “I have a dream”
zei mijn hart; ik dacht aan hem, zijn droom
zijn wonder
nu straalt hij indirect van schouders
die de wereld willen dragen, hoopvol, strijdig met
het witte hart
dat velen in zich denken
ik hoop mee
op beter, waardig met elkaar en daar
hervinden we het schenken
van een wereld, uit één stuk…
13 augustus
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.914 vandaag loopt er een kind aan mijn hand
eerstgeboren voelt hij kleiner dan hij is,
want missen spreekt het grootste woord
en buiten,
in dat verre land van bruggen bouwen
speelt vertrouwen met mijn pop
ze draagt wat krullen rond haar ogen
maar ze ziet de mijne niet
ik pluk mijn witte bloemen uit een
tijdloos dood gebaar
daar samen…
263
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 naar buiten gestapt
en meer dan ooit in vrijheid,
meer dan ooit de lucht gehapt
ingeademd reikt mijn zucht
naar waar dit kind verbleef
ik leef
elke muur voelt onbevreesd, de oude kast
beschrijft verweesd zijn tijd
tot glans gewreven leuningen
langs uitgesleten spijt
ligt de trap reeds geplaveid
op duizenden verschillen
dit is wat we…
A Christmas Carol
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 mijn feestgewaad bestaat uit glans…
de rood- en gouden schijn
van allen, die vandaag nog snel iets willen zijn
de haren doen
en onverhoopt
hun schoenen vullen met verwachting
met als klap op dertien pijlen
in haast hun laatste wensen veilen
binnen huiselijke kring
er mocht gezongen worden naast de kerk
(het zwerk, gevuld met wind en…
Arti-flex
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 2.768 (voor Artifex)
aardetinten leven waar haar pen de ruimte geeft
er kleven nieuwe woorden aan deze dag
geweven langs de weg die alle kanten uitgaat
zij vindt ze, neemt ze, schikt ze
tot
weefsels als tapijten, kleurrijk, rood is roder
blauw diept zeeën uit en geel schijnt met de zon
op levendige akkers
binnen, in haar woordenboek
ligt…
Behouden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 164 er is nog bewijs, een lichamelijk deel van jou
stil bewaard, als een rond de vingers gedragen relikwie
de kleine schrijn glanst zilveren gedachtes
ze reflecteren stil dat lieve monogram, nooit
verjaart jouw naam
als ik buiten kijk en vogels beven in hun vleugels dan weet ik
dat de kou slechts winters baart, maar nu
verlang ik naar de…
Dionisius
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 als een houten Klaas
staat D'n Heilige Losbol
vast in deze tijd
ker(k)misklanten verdrinken
gemakkelijk hun vertier…