459 resultaten.
Afscheid
netgedicht
3.0 met 807 stemmen 117.454 Het ritme van de klok en
de stilte is een vraag.
De stof die vertelt en
elk woord is een einde.
Het raam dat verbergt
en zoeken is een belofte.
Het gezicht dat wenst
en de dood heeft weer
een naam die wacht.…
Kerstwensen voor de Mooiste
netgedicht
2.0 met 985 stemmen 99.055 Tja, hoe begin je er aan?
Hoe knip en plak ik de woorden
zodat ze tonen wat ik je toewens?
Ze zullen moeten dansen,
en blij zijn,
en schreeuwen naar de doven
En geladen zullen ze moeten zijn
vol superlatieven
over het effect op mijn ik
als jij nog maar lacht
In goud zou ik ze kerven
of kalligraferen met mijn bloed
gebruik mijn huid dan…
Geluk
netgedicht
3.0 met 652 stemmen 60.936 Achter de eenzame
berg
zoekt de eenzame mens zijn ziel
in de schaduw die
hem niet meer vraagt of
hij
wil veranderen in
de droom
die niets meer
verbergt
in de eenzame
stilte
van het geluk
dat eenzaam
maakt…
Teveel
netgedicht
3.0 met 125 stemmen 44.399 Teveel gedacht, geloofd en niet bereikt
met woorden die ik
niet vergeten kan
ben jij
weer verdwenen
als de lachende vreemdeling
die mij
nog steeds
wakker maakt
met koude
dromen…
Vader lacht
netgedicht
2.0 met 212 stemmen 36.801 Als de spiegel naar hem kijkt
ziet hij de lachende jaren
die hem niet vergeten.
Hij is ouder maar hij is dezelfde
man die altijd naar me kijkt
alsof hij schaamtevol zijn woorden zoekt
en
hoopt dat ik
hem begrijp als hij hulpeloos lacht en ik
dankbaar teruglach.
Dan is hij weer mijn vader die me leert
wat ik zal verliezen…
Waar ik ben gebleven
gedicht
2.0 met 170 stemmen 31.699 Zoek jij mij waar je verdwaalt
en met liefde
sporen achterlaat
dan zal ik
je vinden
met tedere
gedachten die zwerven
waar je ogen
niet meer omkijken
en alleen
maar
vragen
waarom de tijd
onze dromen
verliest
als we
alleen in sprookjes
elkaar bereiken…
Buiten en binnen
netgedicht
2.0 met 291 stemmen 30.441 In het donker van de vragen
die altijd wachten
en de stilte
die niemand
vergeet
is
de grootste
twijfel
de gedachte
en
de droom
die zonder het
leven
niet meer
ontwaken
wil
waar de dood
slaapt
en
het licht
niets
meer
verandert…
Verloren
netgedicht
2.0 met 200 stemmen 30.284 Nog steeds
als een herinnering die
elke schaduw
koud en vreemd maakt
ben
jij
mijn dood
die
wacht en kijkt
hoe
langzaam
de angst mijn ziel
opeet…
Italiaanse taferelen
gedicht
3.0 met 36 stemmen 28.956 Je zit aan tafel zeven en bestelt gehakt,
soezend van wijn, wenkt de ober
omdat je wat vergeten was, je vraag
geeft je blozende gezicht iets scheefs.
Steeds ontwijkt hij verveeld je ogen.
Zo komen vreemde prentjes, een rochelend
espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik.
Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen?
Maar zie: haar voet…
Woorden
netgedicht
3.0 met 347 stemmen 28.926 Dood is elk woord
dat niets
achterlaat
in verdwaalde gezichten
die om vrede vragen
en de overlevenden laat kijken
en geloven
dat
ook
deze stilte
zonder woorden
voorbijgaat…
Stemmen
gedicht
2.0 met 92 stemmen 28.266 Geef mij de stem van die ene mens,
geef mij de stem van mijn vader
in mijn oren tot mijn verre ogen
hem ontwaren tussen de tenoren
tot ik weer zijn handen voel
waarmee ik die van mij ging meten,
welpenhandjes met de vuisten van een vent.
En dat dan de stem van mijn zoon
mij roept met de stem van mij
met de stem waarom ik roep.
--------…
Weinig
netgedicht
3.0 met 144 stemmen 27.930 Niets is gebleven
en alles
is
verloren wat
ik niet wachten liet
toen ik weer verdween
en
dacht
dit is
de winst
die
mij niet uitlacht
en niet vraagt
waarom
ik zo graag
mijn
respect
verlies…
Mijn hemel
netgedicht
2.0 met 234 stemmen 27.644 Dichtbij zoek ik overal
de engelen die begrijpen
waarom ik zoek wat zij mij
kunnen laten geloven.…
Jarig
netgedicht
3.0 met 73 stemmen 26.807 Gisteren ben ik niet veranderd
met de tijd
die me
leidt
waar ik ga met
oude gedachten
en de wens
dat ik mezelf weer
mag ontdekken met elke nieuwe
gedachte…
Scherven
netgedicht
3.0 met 112 stemmen 25.272 Kijk je in de spiegels die alles
veranderen in woorden ?
Zie je mij en is mijn naam
een herinnering ?
Vraag me en ik ben
weer de woorden die we delen.
Geef me je mooie woorden
en geef me
de stilte die ons
weer
zoekt
en ik weet
waarom ik blind
elk woord
kan geloven
dat jij wilde
achterlaten
toen ik niets meer zag…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 174 stemmen 22.721 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aan geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
---------------------------
Uit: 'Echo van een echo', 1990.…
nooit bedankt
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 20.928 Ik heb je nooit bedankt,
dat besef ik nu maar pas.
Ik moest zweven en zwerven,
en mijn goden beschimpen.
Ik moest de redder zijn,
die overbodig was.
Ik moest vooruit,
iedereen opzij!
Ik moest zingen en dansen
en mijn vrienden negeren.
Ik wou te groot zijn,
maar wat wou jij?
Ik heb je nooit bedankt,
en nu kan dat niet meer.
Ik moet…
Verjaardag op afstand
hartenkreet
2.0 met 39 stemmen 18.827 Jammer dat ik je verjaardag missen moet
Een vogelvlucht ver ben je van mij
Ik kan hier weggestuurd worden op staande voet
Maar dat maakt je niet blij
Op afstand zal ik bij je zijn
Jouw bloed stroomt in mijn aderen
Ons hart is één en altijd één
Hechter dan de cohesie van 2 stoffen…
The bag I'm in
gedicht
2.0 met 62 stemmen 17.319 Binnenkomst in de hotelkamer.
Je leest je naam op de televisie,
een warme welkomstgroet.
Je schakelt hem uit. Je koffer
naast het opgemaakte bed,
je gezicht een zwarte spiegel.
Beneden in de neutrale bar
een vrouw die niet op je wacht.
En jij wacht op niemand.
Dan de nacht in, de straat over
die mateloos is. Nergens
een hoofd dat knikt…
Delen
gedicht
3.0 met 88 stemmen 15.896 Niet meer in de leegte van het eindeloze
denken en hopen
dat de slaap
alles verandert in gedachten
die niets achterlaten,
die niets verwachten.
Ben ik de dode die
ontwaakt
en
spreekt
met
spreuken en echo´s
die alleen
wanhopige schaduwen wakker maken?
Maken en veranderen
Vragen en veranderen.
Ben ik de naam…
Voor het einde
netgedicht
2.0 met 205 stemmen 15.610 De koude diepte
is
de droom die
ik wens
en geloof
zolang
de winter mij
niet
verandert
in het leven
dat ik in alle schaduwen
achterlaat…
Slaap
gedicht
2.0 met 56 stemmen 15.512 Maak mij dood
van elf tot acht, laat
zo weinig van mijn dromen
heel dat ik ontwaak
alsof ik word geboren
en niet met zoveel vragen
meer tot leven kom dan waar-
mee ik ingeslapen ben.
Wat betekenen tenslotte
negen uren dood
op zoveel geeuwen leven.
------------------------
uit: 'Bzzletin', 1987.…
Latijn
gedicht
2.0 met 30 stemmen 15.129 Hoe het huis wekelijks meeleefde
als hij neerstreek, steeds hetzelfde
ritueel, zongend onderaan de trap,
flarden Latijnse mis, dronken
tenor maar helder alsof hij alleen
beschonken het hoog akkoord kon
halen, klossend naar zijn hemel-
bed, roeden uit hun klemmen wippend,
een wonder dat hij elke keer weer
boven raakte waar de halve nacht
zijn…
Vakwerk
gedicht
3.0 met 22 stemmen 14.948 'Praat me niet van sneeuw en ijs'
sprak mijn meelbestoven vader
terwijl hij witbrood in de rijs-
kast schoof, 'daar komt maar dooi van'.
Maar toen hij 's avonds in de maan-
overgoten kerstetalage van zijn tuin
heenkeek over het poedersuikeren
gazon, de borstplaten vijver,
de marsepeinen beelden op hun
sokkels van fondant, knorde hij…
Later
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 14.098 Later is
de gedachte
een kristal
van mijn
droom
die begint
met druppelende woorden
en mijn verlaten ogen
zegt
dat jouw leegte
niet vreemd
of ondenkbaar
is
wanneer je
mij weer vraagt
waarom ik nog
steeds
lief
heb wie
wie niet meer
wachten wil
op
later…
Iets
gedicht
2.0 met 36 stemmen 13.954 De grot waarin ik ben
maakt me mijn hart bewust
mijn zinnen zijn verlamd de lust
is dood niets wat ik nog ken.
Een zacht geruis bezingt mijn oor
mijn mond is droog mijn ogen blind
geen oorsprong die ik zoek of vinden
moet de duisternis is door en door.
Een klank is het die tot me komt
geen woord geen lettergreep
een toon die niets betekent…
Overgaan
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 13.395 De belofte van het ogenblik
is de verleiding
van jouw lachende woorden
en
de aarzelende tijd
die ons niets vraagt
en schaamtevol
niet meer weet
waarom
we niet meer fluisteren
en
niet meer
geloven
in de
klok
en
de gedachte
die onze momenten
weer
wachten
laat…
Vraag me
netgedicht
2.0 met 41 stemmen 12.951 Vraag me wie ik ben en ik zal kijken
naar je ogen in het
moment dat ik
niet meer verdwijn
in de
leegte
die zo weinig vraagt
en iedereen
zijn ogen sluit
en ik
blind weet waarom ik
mijn ogen
niet meer vervloek…
Icoon
gedicht
3.0 met 12 stemmen 12.828 Ik kwam aan een oase, een vrouw
stond blootsvoets in zichzelf geschaard
lege ogen boven een mond vol krijt
levende afwezigheid. Zij strekte zich
tot in de verten uit, eindeloze
bruid. Lemen voeten kreeg ik, veren
van de vogels die haar omhalsden
ik voelde mij zo wijd als zij.
Zij openbaarde mij een glimp van
heiligheid, mijn afgeleefde…
Laatst was ik...
gedicht
4.0 met 107 stemmen 12.484 Laatst was ik nog een keer in Scheveningen,
Verzonken in mijn jeugdherinneringen,
Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan;
Begin en eind zijn eendre wisselingen
Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan
Alleen in de verbeelding en vergaan.…