459 resultaten.
Latijn
gedicht
2.0 met 30 stemmen 15.131 Hoe het huis wekelijks meeleefde
als hij neerstreek, steeds hetzelfde
ritueel, zongend onderaan de trap,
flarden Latijnse mis, dronken
tenor maar helder alsof hij alleen
beschonken het hoog akkoord kon
halen, klossend naar zijn hemel-
bed, roeden uit hun klemmen wippend,
een wonder dat hij elke keer weer
boven raakte waar de halve nacht
zijn…
Rekwisieten
gedicht
3.0 met 20 stemmen 11.445 Ik was een held maar niet meer dan dat.
Externe factoren dreven me tot waanzin
en ik deed het allemaal zelf. Hoogmoed
dreef mij tot jou en werd mijn ondergang.
Een donker pak, een bos bloemen en
een setje stukgelezen strofen, het was duidelijk,
ik speelde de minnaar zonder weerga. Verleiden
deed ik niet, jij begreep het niet en
het duister…
Vuilniszakken
gedicht
3.0 met 174 stemmen 22.723 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aan geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
---------------------------
Uit: 'Echo van een echo', 1990.…
Delen
gedicht
3.0 met 88 stemmen 15.899 Niet meer in de leegte van het eindeloze
denken en hopen
dat de slaap
alles verandert in gedachten
die niets achterlaten,
die niets verwachten.
Ben ik de dode die
ontwaakt
en
spreekt
met
spreuken en echo´s
die alleen
wanhopige schaduwen wakker maken?
Maken en veranderen
Vragen en veranderen.
Ben ik de naam…
Oud en nieuw
gedicht
2.0 met 32 stemmen 8.326 Oud is wat ik niet meer zoeken wil
als de tijd me
aarzelend
vraagt
wat ik verloren heb in de wachtende
momenten
dat ik dacht
wat ik niet verlies
bestaat
niet als ik alleen maar
in nieuwe dingen en mensen
geloof
die mij niet meer
met een tijdloze
leegte
achterlaten…
Niet meer puzzelen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 10.273 Woorden in de laatste
puzzel die ik
zoek vragen
mij
wie ik
ben geworden
na de puzzels die
ik niet begreep
en wilde maken
toen
momenten niet meer
vroegen
waarom ik nog wilde
wachten
op
woorden
die niet
willen veranderen
als ik blijf
puzzelen…
Laatst was ik...
gedicht
4.0 met 107 stemmen 12.488 Laatst was ik nog een keer in Scheveningen,
Verzonken in mijn jeugdherinneringen,
Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan;
Begin en eind zijn eendre wisselingen
Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan
Alleen in de verbeelding en vergaan.…
Waar ik ben gebleven
gedicht
2.0 met 170 stemmen 31.703 Zoek jij mij waar je verdwaalt
en met liefde
sporen achterlaat
dan zal ik
je vinden
met tedere
gedachten die zwerven
waar je ogen
niet meer omkijken
en alleen
maar
vragen
waarom de tijd
onze dromen
verliest
als we
alleen in sprookjes
elkaar bereiken…
Vakwerk
gedicht
3.0 met 22 stemmen 14.950 'Praat me niet van sneeuw en ijs'
sprak mijn meelbestoven vader
terwijl hij witbrood in de rijs-
kast schoof, 'daar komt maar dooi van'.
Maar toen hij 's avonds in de maan-
overgoten kerstetalage van zijn tuin
heenkeek over het poedersuikeren
gazon, de borstplaten vijver,
de marsepeinen beelden op hun
sokkels van fondant, knorde hij…
De Belgische Ardennen
gedicht
3.0 met 17 stemmen 6.930 Heel bemoedigend natuurlijk
al die therapeutische sparren:
de een begrijpt je, een ander
peinst met je mee, een derde
slaat wat takken om je heen
maar allemaal met dat sombere
smoelwerk. Alles druppelt,
druipt, snottert, wasemt, sopt.
Hout dat wil verzoenen, helen,
meeleeft, meewaait, maar vooral
meemiezert. Om de dooie
dood geen bouwvakkerspark…
Icoon
gedicht
3.0 met 12 stemmen 12.829 Ik kwam aan een oase, een vrouw
stond blootsvoets in zichzelf geschaard
lege ogen boven een mond vol krijt
levende afwezigheid. Zij strekte zich
tot in de verten uit, eindeloze
bruid. Lemen voeten kreeg ik, veren
van de vogels die haar omhalsden
ik voelde mij zo wijd als zij.
Zij openbaarde mij een glimp van
heiligheid, mijn afgeleefde…
Onze moeders
gedicht
2.0 met 41 stemmen 11.761 Zingen de bossen al lang?
Ja, al vijftien miljoen jaar.
Langs de stammen schuurt
de klamme wind. Wij liggen
tussen basten en zwammen.
Wij zijn: weggewaaid.
------------------------------------
uit: 'Aan een open raam', 2000.…
Italiaanse taferelen
gedicht
3.0 met 36 stemmen 28.963 Je zit aan tafel zeven en bestelt gehakt,
soezend van wijn, wenkt de ober
omdat je wat vergeten was, je vraag
geeft je blozende gezicht iets scheefs.
Steeds ontwijkt hij verveeld je ogen.
Zo komen vreemde prentjes, een rochelend
espressoapparaat en een exitbordje in zijn blik.
Hoe kan hij zo'n stroom aan dingen stoppen?
Maar zie: haar voet…
Bedrijvigheid
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.548 Ik heb veel meegemaakt.
Vanaf mijn eerste dag
zocht ik mijn ouders
in mijn ouders tot hun
oogopslag vanmorgen.
Ook leefde ik veel levens
tussen vrouw en kinderen
kreeg steeds kennis aan
de vrienden die ik had.
Onderwijl bereisde ik
de halve wereld in mijn
land, verhuisde aldoor in
mijn stad en zwierf door
de vier tuinen van mijn
tuin.…
Stemmen
gedicht
2.0 met 92 stemmen 28.293 Geef mij de stem van die ene mens,
geef mij de stem van mijn vader
in mijn oren tot mijn verre ogen
hem ontwaren tussen de tenoren
tot ik weer zijn handen voel
waarmee ik die van mij ging meten,
welpenhandjes met de vuisten van een vent.
En dat dan de stem van mijn zoon
mij roept met de stem van mij
met de stem waarom ik roep.
--------…
Klein slaapliedje voor E.
gedicht
2.0 met 45 stemmen 11.511 Stil maar slaap maar de tuin ruist
zacht zacht terwijl een klein bizar
dierenverhaal nog juist je oor
bereikt. Al bijna onder het warme,
zware zeil als ik nog spreek
van het moede dier dat zich oprolt
in zijn kleine huis beweegt je hand
alsof ik erin knijp maar niemand
knijpt. Dan bereik je verre wateren,
uitgestrekte meren…
Overleg
gedicht
2.0 met 35 stemmen 11.170 Mijn zoon spant bogen
samen met mijn vader.
Zij lijken sprekend
op grote mensen die gemeen-
zaam aan het werk terloops
wijsheden verkondigen.
Terwijl mecano-onderdelen
tot een brug worden gesmeed
legt vader uit dat sommigen
na honderd jaar de over-
kant bereiken.
Zijn wij sommig?
leidt het kind hem af.
Vader geeft geen antwoord
maar…
The bag I'm in
gedicht
2.0 met 62 stemmen 17.320 Binnenkomst in de hotelkamer.
Je leest je naam op de televisie,
een warme welkomstgroet.
Je schakelt hem uit. Je koffer
naast het opgemaakte bed,
je gezicht een zwarte spiegel.
Beneden in de neutrale bar
een vrouw die niet op je wacht.
En jij wacht op niemand.
Dan de nacht in, de straat over
die mateloos is. Nergens
een hoofd dat knikt…
Iets
gedicht
2.0 met 36 stemmen 13.956 De grot waarin ik ben
maakt me mijn hart bewust
mijn zinnen zijn verlamd de lust
is dood niets wat ik nog ken.
Een zacht geruis bezingt mijn oor
mijn mond is droog mijn ogen blind
geen oorsprong die ik zoek of vinden
moet de duisternis is door en door.
Een klank is het die tot me komt
geen woord geen lettergreep
een toon die niets betekent…
Spiegel
gedicht
2.0 met 30 stemmen 9.040 Ik haal mijn vader in.
De roos die als confetti
op zijn schouders sneeuwde,
de slierten lang gehouden
haar - resten serpentine
om de leegte van zijn schedel
op te sieren -, de schamele
guirlande van zijn baard
die de krachteloze kin
bewimpelde: ontluistering
die ik herken in bange ogen
blikken van zelfbespiegeling.
------------------…
Buddléia
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.184 Wat weten vlinders van augustus?
De buddléia bloeit, ze nemen het
ervan. Je dochter kan dat eigenlijk
niet aan, zo ijl, zo flinterdun
haar jurk. Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die…
ik hou van mensen die blijven...
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.649 ik hou van mensen die blijven, zei hij,
we stonden samen onder het afdak te turen
naar het kantwerk van de winterbomen
en door zijn woorden had ik moeite om weg te gaan
hij voerde me door de geschonden lanen van zijn jeugd,
langs vergane boomgaarden, nabij tere beken,
voor een gesloopt huis hield hij halt en
keek heimelijk door het venster…
Slaap
gedicht
2.0 met 56 stemmen 15.518 Maak mij dood
van elf tot acht, laat
zo weinig van mijn dromen
heel dat ik ontwaak
alsof ik word geboren
en niet met zoveel vragen
meer tot leven kom dan waar-
mee ik ingeslapen ben.
Wat betekenen tenslotte
negen uren dood
op zoveel geeuwen leven.
------------------------
uit: 'Bzzletin', 1987.…
Sneeuwpoel bij dag
gedicht
3.0 met 9 stemmen 2.737 De hel dat zijn wijzelf, door hagel
op ijzel met slag in wiel. Languit
vallend in de bevroren pap op straat
slaken wij geen kreet dan zwijgen.
Wie heeft dit bedacht? Wij zijn zelf
uitgegaan, met tassen voor voedsel
en een muts om ons gezicht grappig
te doen uitkomen tegen de lucht.
IJdele voornemens banen zich wegen
naar binnen waar duisternis…
Blik
gedicht
2.0 met 17 stemmen 2.278 Hoe ziet mijn huis mij arriveren?
Wat hebben de meubels zonder mij
verricht: mijn warmte gekoesterd,
mijn katten vertroeteld?
O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank
zien naderen, een blik werpen op de man
die vanaf het trottoir naar me zwaait
alsof hij gelukkig huiswaarts keert.
--------------------------------------------------------…
De moed der wijsheid
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.084 Er moet geen spot zijn in mijn stem,
het leven is ernstig genoeg en daarbij:
wat helpt een grimas in de duisternis?
Zingen daarom zullen we, aan de dis
zowel als op het werk, heel hard
de trappen op en af zullen we lopen,
het thuis op een onmatig zoenen zetten.
Daar komt al een beeld en het beeld zegt
dat ik je belichten moet,
al spring…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 10 stemmen 4.296 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
Goed beginnen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.291 Bewaarheid zelf je vrees.
Al die dingen gebeuren en zijn
helemaal niet netjes geordend.
Dit alles komt voor rekening
van een zwevende ziel. Ja,
ook ons profiel is zwevend.
Wijzigingen zijn geannuleerd.
Verwijzingen zijn niet geldig.
De cursor lijkt bevroren.
Je kunt van je plaats opstaan.
Er mag worden gerookt, er mag
naar buiten worden…
Zoektocht
gedicht
3.0 met 4 stemmen 9.190 Ik vraag het de man die naast zijn Groningse stadsbus bij
de remise recreëert, vraag het in Dorkwerd de gele vrouw
die de bermen fatsoeneert, vraag het de bode in Sauwerd die
met zijn post passeert, herhaal het in Adorp voor de werker
die de weg herstructureert, maar een weet waar jij existeert.
Wel de buitenstaander op het Pieterpad die jou exact…
De man van vroeger heeft geen zin in poëzie
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.201 De man van vroeger heeft geen zin in poëzie:
dat zwembad van ongehoorde kreten,
die zandheuvel vol begraven stokjes.
Hij gelooft niet in de kracht van lyriek.
Hij ziet dichters als sudderlapjes,
zielloos garend in een braadpan.
Trage stakkers die je negeren mag.
Een gedicht is een stopwatch die loopt,
dan staat de stopwatch weer stil.…