Netgedichten

netgedicht (nr. 82.370):

een requiem voor Alexei Navalny

er stokt iets in mij
men ging te ver en zo
kwam er een eind
aan het verdragen

in veel kan men berusten
maar men moest en zou hem
kwetsen week maken...

en zo ging het dan ook
er moest bittere pijn
worden geleden een pijn
die hij niet kon weerstaan

straffeloos beschadigen
zonder een enkele sanctie

... 16-02-'24
een zwarte vrijdag
(en de wereld knijpt een oogje toe) ...

Schrijver: lejo van Kuijeren
16 februari 2024

lejovk

gmail.com

Geplaatst in de categorie: actualiteit

Navalny/pijn/

moord

4.3 met 23 stemmen

175

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Jan Jacob Krediet van den Bos
Datum:: 18 april 2024; De herinnering blijft aan een voorbeeld van een man, een mens met een ongekende moed en dapperheid, niet gek te krijgen, dan maar dood, maar hij is levendiger dan ooit, groet van janjacobkrediet.nl

Naam:: Lejo
Datum:: 18 februari 2024; In machteloosheid denk je weleens aan de tirannieke jaren '40-'45 waar men in het ondergronds verzet nog iets van weerstand teweeg kon brengen.Wellicht is dat voor de machteloze oppositie daar nog de
enige mogelijkheid.

Naam:: mia geurts
Datum:: 17 februari 2024; er komt een tijd dat men een standbeeld plaatst voor Navalny midden in Moscow

Naam:: Maxim
Datum:: 16 februari 2024; "Moord in slowmotion...maar slow is snel geworden" schrijft een geschokte Derk Sauer in The Moscow Times.

Niets stokte in mij, integendeel...
ik was verontwaardigd en ontstak een moment in woede!

Naam:: J. Bakx
Datum:: 16 februari 2024; Terecht eerbetoon aan een moedig mens

Geef je reactie op deze inzending: