Alle inzendingen over verdriet/verlatenheid

Met de wind in de rug Turende richting zee Hangend over de brug Neem ik al mijn gedachten mee Vol emotie, maar zonder een traan Mijn handen in mijn haar Langer kan ik niet blijven staan Het is klaar Vol pijn en verdriet Verlaat ik de laan Nog even neurie ik het lied Dan laat ik mijn gedachten gaan…

we zouden het verdriet verlaten alleen maar turen in de verte turen naar glinsterende golven alleen maar kijken naar rood opvlammende bessen wachten op een vervlogen koperwiek in de oranje zon we zouden hertenbedden vinden in het geplette hoge gras daar de ogen sluiten voor de koude nacht alleen maar kijken naar de…

Wie dat zo kan, vertreedt verdriet.…

, verlatenheid, verbittering en zelfs - liggen er nog vreugdevolle herinneringen in maatpak te drijven op veilige en dus betere tijden verbittering alom, doch onze horizon rust zich in hoop en biedt zicht op een veilige haven die onze kust scheidt van bedrog en loze beloften, ze kust - het verlangen maar vergewist zich van het feit dat een…

verlaten me Als ik de kerk verlaat voel ik me verlicht en verlost en blij Dankbaar kijk ik graag nog een keer om naar de Pauluskerk in Breukelen waar de schemer een sluier optrekt rondom dit multi-cultifunctionele kerkgebouw Ik voel de stilte van de avond als voorbode naar de zo verlangende rust van de nacht die zoals verwacht…

In tranen van verdriet gevangen groeide de wil om weg te gaan menig hartoffer heeft zich verhangen kon het verlaten niet meer aan.…

ik wil je geest verleiden uit mijn hart te verdwijnen je stem dwingt mijn oren om te blijven luisteren mijn mond proeft de leegte als verzengende droogte na een warme wervelwind ik struikel telkens over je naam in een vervagende herinnering minne strelingen plagen mijn rubberen lichaam mijn lach is verloren in onbegrepen verdriet…

Neem mij mee aan je hand Sleur mij weg uit het geweld Ver van ongewenst verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Neem mij mee aan je hand Laat mij jouw warmte voelen Ver van onzinnig verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Neem mij mee aan je hand Samen genieten van elkaar Ver van wreed verdriet Doe het nu, verlaat mij niet Sleur mij weg…

Ik wil dat je me verlaat, Ik wil dat je vergaat, Ik beveel je: ga weg uit mijn leven! Traan, verdriet, woede, kwaad. Jij verwoest me, Verwaarloost me, Jij maakt me kapot. Verbittert me, vertrapt me, Ik wil dat je me verlaat, Ik wil dat je vergaat.…

Ik voel me leeg Ik voel me bedrogen Moet ik je nu verlaten? Ik weet nog die uren die wij zaten Maar nu, mijn vertouwen beschaamd Klap op mijn hart Moet ik je nu verlaten? Dagen lang, zo te praten Ik voel mij zo intens verdrietig Mijn maatjes gevoel is weg Moet ik je nu verlaten? Ik kan je wel haten….…

in alle schande gegeseld in alle verdriet bespot in alle hulpeloosheid verlaten zie de medemens…

Een druppel regen Loopt langs het raam naar beneden Een traan baant een weg Over een wang Een hart gebroken van verdriet Omdat het werd verlaten…

Met loden stappen stilzwijgend verlaat ik jouw leven als laatste ridder van liefde ga ik verdriet tegemoet me bewust van de nederlaag.…

jij hebt mij verlaten verdriet prikt in mijn ogen die alleen nog maar zwart zien ik stort in de afgrond van het randje van jouw hart een eindeloze diepte in met grote snelheid verlaat ik jouw lichaam ik val uit jouw verlangens om plaats te maken voor een ander maar jij verlaat mijn lichaam niet ik houd jou gevangen voor onbepaalde…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

eenzaam en gelaten verdwaasd zijn blik door iedereen verlaten een zacht gesnik hoopvol voor een dag geen verlangen naar morgen wat rest van zijn leven een moment zonder zorgen dan stopt het huilen ogen lichten op zijn hart zwijgt voor even eenzaam was zijn leven…

mijn handen aaien lang de foto, waar je lachend op staat die keer dat ik je heb ontmoet die ik nooit meer vergeet mijn handen pakken vast het bedeltje, het hartje met jouw naam die herinnering die vast staat die ik nooit meer vergeet mijn handen voelen zacht de trui, die mij in de kou warm hield die keer dat alles mij warm hield die ik…

tranen over mijn gezicht mijn hoofd naar de grond gericht want jij mag niet zien dat mijn pijn mijn pijn om jou zo diep kan zijn…

Mijn hand strekt zich in smeken uit voor hij vertwijfeld naast me zinkt mijn blik wordt troebel en verdrinkt moedeloos als ik mijn ogen sluit Het is te laat, je drijft de nevel in nog eenmaal kijk je treurig om woorden steken en ik staar stom vanaf mijn einde naar jouw begin dan slaat de duisternis me blind en zoek ik spartelend…

Gedachten zet ik op een rij Dat is lang niet zo geweest Ik kom nu dicht bij mezelf Voel hoe ver ik ben gegaan Grenzen verloren in liefde Mezelf zoveel tekort gedaan Het is tijd om te beseffen Dat je mij niets meer kan geven Wachten heeft geen zin meer Jij hebt nu je eigen leven Toch denk ik nog vaak aan jou Vol liefde gemengd met verdriet…

Ik hoop dat je gelukkig bent Haal het beste uit het leven Nu je de ware hebt gevonden Kan jij jezelf eindelijk geven Ik hoop dat je echt van haar houd En haar op handen zal dragen Je eerlijk kan zijn in je gevoel Zodat deze liefde kan slagen Ik hoop dat het je verder goed gaat Mijn tijd komt ook wel weer Ik zal verder moeten zonder jou…

Zou je huilen, en je achter je verdriet verschuilen? Zou je me haten, omdat ik je heb verlaten? Of zou je eerder blij zijn, en lachen met mijn pijn? ...Als ik ga, Is het voorbij.. Als ik ga, Dan ben ik vrij.. Dus waarom blijf ik dan? Heb ik geen lef, Of ben ik te bang? Zouden er mensen zijn die me missen?..…

Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels regen uit mijn ogen want mijn verdriet loert van dichtbij op de signalen van mijn onvermogen Zwarte eenzaamheid…

Zoveel tijd verstreken Alles is veranderd Alleen mijn gevoel Voor jou staat stil De wereld draait door Zomer wordt winter Vogels zijn gevlogen Net zoals jij ging Ik leef mijn leven Vandaag en morgen Zonder jou liefste Leegte zonder warmte Al wat er overblijft Een verloren vriendschap Snippers van verdriet Verdwenen in de ruimte…