41 resultaten.
Mol
gedicht
2.0 met 83 stemmen 25.949 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon -
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
---------------------------------------------
'Natuurgedichten en andere', 1970.…
Geschiedenis
gedicht
1.0 met 541 stemmen 50.115 Hier en daar een dorpsgek
vecht nog zijn eigen oorlog,
leunt nog tegen zijn leeggeruimd
toneel van de wereld en wacht nog
op volgende week betere komedianten.
-------------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…
KIL
gedicht
3.0 met 38 stemmen 17.136 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
------------------------------------…
Voor de lieve lezer
gedicht
4.0 met 11 stemmen 5.669 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondkostuum
van de maan.
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons…
Voor een dag van morgen
gedicht
4.0 met 1301 stemmen 171.520 Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel…
’S NACHTS
gedicht
3.0 met 80 stemmen 29.182 De regen van noem mij desnoods geen regen
wordt door geen oor wordt door de huid gehoord.
Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen;
de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort.
En niemand komt niemand dan niemand tegen.
En iemand zegt ik ben een iemandswoord.
En iemand zegt ik ben maar ben verzwegen.
De hemel zwijgt en zwijgt want enzovoort…
In memoriam vogel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.592 De beweging die het was,
laat deze zonder veel angst
nu zijn opgeheven of veranderd.
En laat de zwarte raaf of kraai
of welke vorm de dood
ook voor vogels aanneemt,
snel zijn werk hebben gedaan,
zoals tenslotte wij ook hopen,
dat onze dood zal zijn.
------------------------------------------------------------------------------------------…
Wanneer ik sterren was
gedicht
2.0 met 386 stemmen 75.856 Wanneer ik de armen van sterren had
zwaaide ik die door de grote leegte.
Wanneer ik benen van sterren had,
stapte ik door de grote leegte.
Laatst, in onze liefde,
schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi.
Dat was het begin van de leegte,
torn in de tijd.
Wanneer ik ogen van sterren had,
zwierven die door de grote leegte.
Wanneer ik…
In de nacht
gedicht
3.0 met 58 stemmen 16.300 Zonder mij uit tot dit
uitzonderlijk wonderlijk wit
van oogappels en van huid
zonder mij zonder mij uit.
Zonder mij uit tot dit
onophoudelijk vrouwelijk wit
van ogen en appels huid
zonder mij zonder mij uit.
Zonder mij zonder mij uit
zonder mij uit tot huid…
Je bent zo
gedicht
3.0 met 95 stemmen 16.308 Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
natuurlijk
niet meer of
minder
maar zo mooi
anders,
ik zou je
nooit
anders dan
anders willen
-----------------------------------------------
uit: 'Vertel hoeveel ik van je hou', 1998.…
Credo
gedicht
2.0 met 38 stemmen 5.940 De dichters weten wat zij niet weten.
Zij spreken in hun vreemde taal;
zij gaan de dood in tot het begin;
zij ontdekken leven -
en zien de wereld aan met hun
hartstochtelijke onschuld
en veranderen de aarde
in de werkelijke aarde.…
LIEDJE
gedicht
3.0 met 13 stemmen 11.287 Alle roekoemeisjes
van vanavond
alle toedoemeisjes
van vannacht
wat zeggen we daar nu wel van?
Niets.
We laten ze maar zitten
maar zitten maar liggen maar slapen
maar dromen van jajaja.…
Voor de lieve lezer
gedicht
3.0 met 15 stemmen 3.689 De woorden der gemakkelijkheid,
woorden van rose sluimer,
kamer behangen met pastelkleurige dromen,
dat is de poëzie die u lust.
Volièrevogeltjes wapperen er in rond
en de meisjes hebben er een zeer zoete hals
en de dichter staat nimmer voor u
dan gekleed in het bleekblauwe avondcostuum
van de maan.
Maar de poëzie die wil zeggen
dat ons…
Zomerse zondag
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 3.274 Reusachtig op niets geschraagd
brandt en blinkt de hemel
boven de groene aarde.
In de tuinen werken
traag mannen.
Door de kantoren in de stad
gaan hun doordeweekse schimmen
wanstaltig nog om.
Maar hier schenken hun vrouwen bier
en kleppen hun kinderen
helder verwarde vespers.
Het gras geschoren; traag
en op niets geschraagd
tuimelt…
Mol
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.199 Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,
en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven
zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden?
------------------------------------------
uit: 'Natuurgedichten en andere', 1970.…
Het lied van het morgenlicht
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.294 Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten
de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten
wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht
ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij
ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij.
Het morgenlicht houdt zich nu bezig met de dingen
de pasgewassen trams de…
LIGGEN IN DE ZON
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.482 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen
te zingen van het licht dat om en op mij…
Ik wou vandaag ik was
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.824 Ik wou vandaag ik was
een sprietje mooi groen gras,
maar da's natuurlijk onzin.
Ik had er ook maar weinig aan,
ik zou alleen maar ergens staan
op 'n weiland of tussen stenen
en geen mens zou naar me omzien
als ie daar toevallig voorbij zou gaan
op hele lange benen
en dan wou ik als sprietjes gras
weer dat ik een mens was,
dus wat…
Poging
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.248 Misschien heb ik nog 't meest geprobeerd
woorden doorzichtiger te maken,
waarbij dan juist extra opvallen
de donkere plekken, verdichtingen
van wat iemand denkt, meent, voelt,
desondanks met de bedoeling
meer het licht zichtbaar te maken
dan wie dit schrijft en zichzelf
ten slotte ook niet veel anders
dan stof gegeven is.
------…
Uit de ooghoeken
gedicht
3.0 met 17 stemmen 10.539 De zijdelingse
benadering
is dikwijls de beste:
uit de ooghoeken zie je
wel niets scherp omlijnd,
maar het licht speelt
mee naarmate het minder
botst op de blik
en zelfs de dood-
verklaarde dingen
verraden dan even hun
stralende afkomst.
-------------------------------
uit: 'Holte van licht', 1975.…
De vogels
gedicht
3.0 met 39 stemmen 10.682 Vanmorgen werd ik wakker
van de vogels.
En ik dacht: waarvan werd ik wakker?
Van de vogels.
Van het licht ook, maar
meer van de vogels.
Het licht zacht zingend,
de vogels keihard.
----------------------------------
uit: 'Holte van het licht', 1975.…
November
gedicht
3.0 met 10 stemmen 15.903 Geen spoor meer van zomer, al haast weer winter
De mistbanken van de herfst hangen laag
over de grond, verschuiven traag.
Het licht wordt steeds kouder en minder.
En ik denk: ik ben bijna niet buiten geweest
toen het gras nog hoog stond en bol van groen
de bomen waren. Teveel te doen
en schrijven voor brood verduistert de geest.
En zelfs…
Vreemd lichaam
gedicht
3.0 met 5 stemmen 9.978 Drank – en later een vreemd lichaam:
mijn handen blijven tedere snelle
werktuigen;
mijn mond denkt aan iets anders.
Mijn mond, mijn hele lichaam denkt:
het goede lichaam, het vertrouwde
is hier niet.
Het woont weer in een te zachtgroen land:
gras dat lispelt,
gelogen bloemen.
En hier dit vreemd maar natuurlijk toch
eenzaam lichaam…
Not for me
gedicht
3.0 met 15 stemmen 8.297 Niet voor mij,
de ferme stemmen,
de woorden als wapens
en tweede huid.
Wat moet ik met
schrijvers en praters?
Ik wil alleen
woorden waarvoor ik
zelf niet veilig ben, die
(om het nog eens te zeggen)
wit niet wit
licht geen licht
doorlaten, laten
bestaan
in mijn vluchtend en
terugvluchtend lichaam.
----------------------------…
Lied van de wijze kinderen
gedicht
3.0 met 8 stemmen 11.935 Toen eerst goed een wereld op aarde ontbrandde,
waar waren de kinderen? Zij lachten
en stierven welgemoed.
Waar bleven de kinderen? Zij aten
hun buiken rond in de honingboom
en gingen varen op de vrolijke zee.
Trof de bliksem hen niet van de dood?
Welnee - zij ademden eenmaal diep
en vielen in lachen uiteen.
----------------------------…
De drie vliegen
gedicht
3.0 met 54 stemmen 14.410 Er zaten eens drie vliegen
Om het hardst te liegen,
Buiten op een balkon,
Luierend in de zomerzon.
De eerste zei: ‘Met deze poot
Sloeg ik vijf olifanten dood.’
De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug,
In ’n uurtje naar Afrika en terug.’
De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog,
Nog hoger dan de regenboog.’
Toen werd ’t wat kil en ’t waaide…
Liggen in de zon
gedicht
3.0 met 13 stemmen 11.609 Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
de warmte spreekt weer tegen mijn gezicht
ik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zo
ik lig weer monomaan weer monodwaas van licht.
Ik lig languit lig in mijn huid te zingen
lig zacht te zingen antwoord op het licht
lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen
te zingen van het licht dat om…
Laatste gedicht
gedicht
2.0 met 34 stemmen 31.432 Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf,
nu het met mijn leven bijna is gedaan,
de scheppingsdrift me ook wat is vergaan
met letterlijk de kanker in mijn lijf,
en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan,
ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel,
maar ik praat liever tegen iemand aan
dan in de ruimte en zo is dit wel…
Of hoe dat heet
gedicht
3.0 met 30 stemmen 12.760 Gelukkig dat
Het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet.
------------------------------
uit: 'Holte van licht', 1975.…
Kil
gedicht
2.0 met 44 stemmen 12.750 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige Hollandse zandgrond.
-------------------------
uit: 'Groen land…