Arjan Witte werd in 1961 geboren. In 1995 verscheen de Roman Rode zeep bij uitgeverij ''In de knipscheer". Snackbarjeugd in een voorstad vormt het thema. Aanvankelijk zou de roman bij uitgeverij "de "Bezige bij" verschijnen. Witte wilde echter niet vertellen of hij even "rechts" was als sommige personages in het boek. De redacteur kon met deze onzekerheid niet leven en schijnt de redactieraad een contraktbreuk te hebben geadviseerd. De uiteindelijke uitgever wilde het boek uitgeven op voorwaarde dat Witte zich zou onthouden van `riskante' uitspraken. Dit lukte met veel moeite en het boek verscheen. De recensies in weekblad Elsevier en de dagbladpers waren lovend.
De publikatie van een tweede Roman werd door "In de knipscheer" mogelijk gemaakt en verscheen in 1997 onder de titel Huurder. De hoofdpersoon probeerde van drugs af te kicken in de zeer consumptie-gerichte omgeving van een verkoopkantoor. Hij brengt daarbij zonder een krimp te geven zijn broer om het leven. Ondanks de zeer veeleisende schrijfstijl kreeg ook deze Roman goede reacties, waarvan de recensie uit Vrij Nederland nog de beste interpretatie gaf.
De in 1998 verschenen dichtbundel "Kikkerbloed" , isbn: 9064813124, stelde wat literatuurredacties teleur. Werd er een glasharde zang-taal verwacht, een romantische ondertoon laat zien dat Arjan sterk is gevormd door het werk van Slauerhoff, Marsman en Henriëtte Ronald Holst-van der Schalk. Er loopt een spoor naar het romantische gehalte vanaf de tuin van Arjan's vader. Naast zijn jeugd in de straten van de Utrechtse fabriekswijk Zuilen, bracht hij menig uren door in een hoge populier met geen ander gezelschap dan wolken en de vogels. De tuin lag tussen slot Zuylen en het kasteelkerkhof, en is omzoomd geworden door snelwegen en steeds meer overschaduwd door luchtverkeerslijnen. Dit verklaart misschien de aanwezige haat bij Witte tegen alles wat `modern' is en wat onder de noemer `vooruitgang' het leven op aarde tot in alle uithoeken opjaagt. Om die reden heeft Witte een hekel aan reizen. `De grootst af te leggen afstand zit tusen je oren,' is een absolute waarheid. De Amerikaanse terrorist Ted Kaczinski, bekend als de "unabomber" heeft beschreven hoe ''hoe ronkende helikopters en sneeuw-scooters'' hem verdreven uit de zelfgekozen eenzaamheid in de Rocky Mountains. Deze Ted bestreed de vooruitgang met soms dodelijke bomaanslagen. Vergeleken met hem heeft Arjan een zachtzinniger middel om zich te laten horen. Totale weerzin is niet zijn drijfveer bij het schrijven. Het ontzag voor het leven kan hem zich doen verzoenen met zijn eigen inhalige eigenschappen. De de altijd en overal aanwezige reclame zal ieders hebzucht en onrust nog wel verder aanwakkeren en ons misschien naar een fataal hoogtepunt leiden. Arjan probeert dit te accepteren en stelt zijn vertrouwen niet in den mensheid, maar in de natuur, die steeds weer schept en vernietigt.
Om de altijd aanwezige kracht van de natuur te onderscheiden in wat de menselijke cultuur ons brengt, heeft hij, samen met Ezra de Haan en Tommy Wieringa ''Vrijstaat Austerlitz'' opgericht. Vrijstaat Austerlitz is te omschrijven als een medium. De eerste manifestatie ervan was een vrolijke avond in Winston Kingdom te Amsterdam. Vervolgens verschenen er met medewerking van een Utrechtse uitgeverij een viertal tijdschriften. Nadat het eerste nummer verschenen was, vertrok Ezra de Haan om een eigen koers te gaan varen. Bij het derde nummer voegde Ruben van Gogh zich bij de twee. Het vijfde nummer van Vrijstaat Austerlitz staat als Web-pagina op Internet.
Witte leeft nu met zijn gezin op een stukje grond bij water, egels en kikkers. Er zijn ook veel padden, waarschijnlijk op de vlucht voor de Betuwespoorlijn. Ze slapen onder kapotte dakpannen
10.394