inloggen

biografie: Antony Winkler Prins

1817 - 1908

[Voorst 1817 - Voorburg 1908)

Antony  Winkler Prins studeerde natuurwetenschappen en letteren te Utrecht, daarna theologie te Amsterdam, en werd doopsgezind predikant, eerst in Tjalleberd (1841-1850), van 1850 tot 1882 te Veendam, daarna emeritus.

In zijn Utrechtse studietijd maakte hij kennis met een aantal gelijkgezinde schrijvers, onder wie J.J.L. ten Kate, die in de jaren 1842-1844 verantwoordelijk waren voor het eenmaal in de veertien dagen verschijnende satirische literaire tijdschrift `heel in rijm' Braga. Van dit blad bezorgde Winkler Prins in 1883 een nieuwe uitgave met inleiding en toelichtingen. Ofschoon hij verschillende dichtbundels schreef, leeft zijn naam vooral voort door het feit dat hij vrijwel zonder hulp van anderen de eerste grote Nederlandse Geïllustreerde encyclopaedie: woordenboek voor wetenschap en kunst, beschaving en nijverheid (16 dln., 1870-1882) samenstelde.

Werken:

De droom (1837); Durwic, de laatste bard (1839); Het steekspel op het Huis te Duyn (1843); Bemoediging in tegenspoed (1847); Aan A. de Lamartine (1848); Zwitserland (1860); Tempel- en tafelzangen (1880); Het duivelsvuur van Schiermonnikoog (1895).


Inzendingen van deze schrijver

10 resultaten.

DE RIJMELAAR

poëzie
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.060
Hij is een klankenluis, een lettergrepenteller, Een taalmans ongerief, een knullig woordbekneller, Een nagelbijtig beest, een pennezuigend dier, Een onzinmakelaar, een vorst van scheurpapier, Een pronkziek pauwenkind, die met zijn staart wil prijken En allen domoors doemt, die naar zijn benen...

Bui

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.018
Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat...

Duizendtallen oceanen

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 947
Duizendtallen oceanen Zijn in ’t eindloos wereldmeer Van mijn bittre weemoedstranen Slechts een droppel en niets meer. Honderdduizend eksterogen Doen de zwerver minder smart, Dan het branden van mijn ogen, En het smachten van mijn hart. Tachtig uitgevaste leeuwen Om het leger der...

Waarom

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 848
Als na de kalme zomernacht Mijn voet bij ’t liefelijk ochtendblozen Door veld en weiden om gaat dolen En soms, vermoeid van ’t rusteloos dwalen, De onbestemde tred verzacht, Dan boeien fris ontloken rozen En hemelsblauwe veldviolen En witte leliën der dalen Het meest mijn boezem door...

De kerk in 't bos.

poëzie
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 406
(Canon) Kling - klang! Kling - klang! O - ver het woud gal - men de klok-ken als Eng'-len - ge - zang, Vlei - end met to nen van zil-ver en goud: Kling- klang, kling - klang, kling - klang, klang! Kling - klang! Kling - klang! Sta - tig van stem roe - pen de klok-ken met...

Het veenkoloniaal volkslied

poëzie
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.985
Wild en woest en ledig Was het ruwe veen, Slechts de heide vlocht er Kransen overheen. Boog zich over d'oevers Van de bruine plas En verborg de diepte Van het zwart moeras. Zie, daar nad'ren mannen Met een ijz'ren wil. Aan de zoom dier poelen Staan zij peinzend stil. Broeders op...

Sentimentele poëzij II

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.748
II Ach, wat blijft me uw afzijn kwellen! Scheiding, ach, een ijslijkheid . . . Doch – ik zal eens even schellen Om Katrijn, de linnenmeid. Diep in droefheid neergezeten, Schrei ik om de dood en ’t graf, - Kom, Katrijn, de kamer vegen! En veeg ook mijn tranen...

GEDACHTE

poëzie
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.797
De bloem, door gure najaarsvlagen Verschrompeld en verdord en van de steel geslagen, Verrukt het oog niet meer; Maar als de lente naakt, de winterboei verbrekend, En langs het grazig veld de schoonste kleuren tekent Dan rijst zij schoner weer. Zo wisselt alles hier beneden: ’t...

ONWEDER

poëzie
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.439
De lucht is zwart, en sluit een enge kring Van wolken om het aardrijk heen, En pakt zich zwijgend meer en meer op één. Geen enkel koeltje geeft verademing; De noordewind, die afwaait van de zee, Voert in zijn vlucht zelfs hitte en stiklucht mee. Natuur is stil; - het lied der voglen...

SENTIMENTELE POËZIJ I

poëzie
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.021
Duizendtallen oceanen Zijn in 't eindloos wereldmeer Van mijn bittre weemoedstranen Slechts een droppel en niets meer. Honderdduizend eksterogen Doen de zwerver minder smart, Dan het branden van mijn ogen, En het smachten van mijn hart. Tachtig uitgevaste leeuwen Om het leger der...