biografie: E. Laurillard
1830 - 1908
[Rotterdam 1830 - Santpoort 1908]
Dr. Eliza Laurillard was van 1857 - 1862 predikant te Leiden en te Amsterdam van 1862 -1904.
Zijn Spreuken en Gezegden aan den Bijbel ontleend werden met de gouden erepenning bekroond door de Hollandsche Maatschappij van Fraaije Kunsten, 1875.
Zijn grappige stukjes werden veel voorgedragen, met name 'Een vers, dat als een nachtkaars uitgaat'.
Werk o.a.:
Primulae Veris, 1853
De doodstraf, 1864
Peper en Zout, 1867
Rust een weinig , 1869
Uit 's levens ernst en kluchten, 1883
Op uw stoel door uw land, 1894 (bijzonderheden op historisch en folkloristisch gebied van tal van plaatsen).
Inzendingen van deze schrijver
23 resultaten.Maatschappij van onderlinge verzekering tegen roemloosheid
poëzie
3.0 met 12 stemmen 
2.662 Heeft een der leden van de club
Zijn letterkundig ei gegeven,
Dan wordt door ’t kakelen van de rest
Op schelle toon zijn lof verheven;
En, legt nu elk om beurt een ei,
En kakelen beurt’lings al de vrinden,
Dan is - dat voelt ge - in heel de club
Geen enkel roemloos lid te vinden.
Aan ouders
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.278 Als ge in 't opvoeden van uwe kind'ren
Nu of dan niet recht weet hoe het moet,
Gaat tot hen, die nooit kinderen hadden;
Want die weten het altijd zo goed!
EEN SPREKER DIE MAAR NIET UIT DE WAR KWAM
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.677 Jeroen wou zeggen: 'buitensporig',
Maar 'borenspuitig' kwam er uit.
Een poging, om 't weer goed te maken,
Had 'sporenbuitig' tot besluit.
Nog bleef de man naar juistheid streven
En 'spuitenborig' werd de klank; -
Toen zag hij af van verder pogen
En sprak: 'Meneren! 'k zeg u...
Een afgeluisterd gesprek
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.370 In de tram wordt plaats genomen
Door een man, die hijgt naar lucht,
En wiens ademen 't geluid maakt
Van een diep en zwaar gezucht.
In haar Amsterdamse taaltje
Zegt alras een burgervrouw:
"Uwé schijnt benauwd te weize!"
En de man zegt: "Ja, juffrouw."
"Jonges, jonges", spreekt ze...
Een vers dat als een nachtkaars uitgaat
poëzie
3.0 met 32 stemmen 8.387 In een diligence zaten
Negen mensen bij elkaar;
't Was een dag van grote hitte,
En de lucht was drukkend zwaar.
Alles, wat die mensen zeiden,
Kwam zowat op 't zelfde neer:
Niemand hunner sprak tenminste
Anders dan van 't warme weer.
Naast een jonge dwaze dandy
Zat een...
Gekleed?
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.096 ‘O! ’t was een schitt’rend feest;
- men was er zeer gekleed...’
‘Met uw verlof: alleen de heren;
Die zaten voegzaam in de kleren.
De dames waren half ontkleed.’
Bij de zingende ketel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.071 Wanneer de ketel
In 't schemeruur
Zacht staat te zingen
Op 't glimmend vuur,
Dan zweeft de mijm'ring
Mij door de geest
En 't stil herdenken
Wat is geweest.
Verdwenen beelden
Zie 'k voor mij staan,
En 'k hoor nog stappen,
Die niet meer gaan.
'k Verneem nog stemmen,
Al...
Dubbelzinnige vroomheid.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 828 Winkelier.
Zeg, Kees! je lengt de brandewijn
Nog met wat water aan.
Knecht.
Ik wist, dat u dit gaarne heeft;
Dus, 'k heb het al gedaan.
W.
Heel goed. En heb je, naar mijn last,
Al krijt gemengd in 't meel?
K.
Jawel, mijnheer.
W.
En steentjes ook
In 't...
MAANBESCHOUWINGEN.
poëzie
5.0 met 1 stemmen 412 Wat het nijdig lot ons afnam,
Toch de maan gelukkig niet.
Ach! wanneer we die niet hadden,
Dieper nog ging ons verdriet.
'k Heb met Laura afgesproken:
Morgenavond, klokke tien,
Moet ge uw blik naar 't maantje richten;
Ik zal ook naar 't maantje zien.
Mocht 'k een wonderdoener...
Vlas.
poëzie
5.0 met 4 stemmen 503 'k Was buiten aan 't dolen. De zomernatuur
Ontplooide haar kracht allerwegen;
En tuinbed en boomgaard en akker en wei, -
't Sprak alles van God en Zijn zegen.
't Was alles zo feest'lijk, zo rijk en zo schoon;
Het rondzien was zuiver genieten,
En deed aan de trillende snaren der...
Vreemd wezen, onze geest
poëzie
4.0 met 2 stemmen 479 Vreemd wezen, onze geest, - soms met de koningsmantel,
Soms met het doffe grauw van 't knecht'lijk pak bekleed;
Ten dele 't zonnig licht, ten dele neev'len zoekend,
Een lompenraper hier en daar weer een profeet!
Vaak smakeloos en laf, vaak priester van het schone;
Hier nachtuil tussen 't...
Ik denk aan 't goede
poëzie
4.0 met 3 stemmen 422 Ik denk aan 't goede, dat de Vader
Mij in mijn goede moeder gaf,
En 'k strooi, als cijns van dankb're hulde,
Nog vaak mijn bloemkens op haar graf.
Iets enigs is er in de liefde,
Waarmee een moederhart bemint, -
Een trouw, een zorg, een warmte, een teerheid,
Die ge ééns - die niemand...
EEN OVERBLUFTE BLUFFER.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 416 Jan prees altijd zichzelv', en, wat een ander kon,
Jan zei steeds onbedekt, dat hij 't nog verre won.
Maar Piet zei: ,,Hoor, o , grote Jan!
Ik weet slechts éne zaak te noemen,
Die jij kunt, maar geen ander kan:
Jou roemen."
MIJNHEER DE HOUDER.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 731 Mijnheer De Houder is een wijze;
hij zegt maar niet op alles 'ja',
Maar gaat, bij elk verzoek of voorstel,
De staat der zaak nauwkeurig na.
Zo geeft hij dus ook nooit zijn hulpe,
Als wijsheid weigering gebiedt;
Verkeerd te geven, doet men kwaad mee;
Dus, dan geeft hij veel liever...
Genummerde bomen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 604 'k Liep alleen door het woud,
En te midden van 't hout
Zag ik enkele genummerde bomen.
't Was een merk, dat ze alras zouden worden geveld.
'k Zag de houthakker, die door de heer was besteld,
Met zijn bijlen en zagen al komen.
Ik stond stil en ik dacht:
Van...
Grafbeplanting
poëzie
3.0 met 3 stemmen 530 Op het zwijgend erf der doden
Moet de treurwilg zijn gezet
Maar de popel ruise er nevens:
Bij de rouw het stil gebed.
Op het zwijgend erf der doden
Sta de donk're beuk in de aard;
Maar de meidoorn sta er nevens:
Aan de weemoed hoop gepaard.
Op het...
VOORUITGANG
poëzie
3.0 met 3 stemmen 531 Daar is geen vooruitgang, dan nevens de Heer:
Zijn spoor uit, dat is steeds naar achter;
Maar mèt Hem, dan strekt immer voorwaarts de loop,
En 't drukken der moeheid wordt zachter;
Dan groeien al voller de rozen om 't kruis, -
En schoon klinkt het lied van de Wachter:
"Vooruit is: naar...
Graf en kruis
poëzie
3.0 met 7 stemmen 750 Die iets diers naar 't graf moet brengen,
Plante stil een kruis daarnevens:
Schoon dan de ogen tranen plengen,
In het hart komt hoop des levens.
Waar bij 't kruis de tranen vloeien
Om hetgeen men 't graf moest geven,
Daar gaan schone rozen bloeien,
Rozen, die het kruis omweven.
Misschien te helpen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 596 'Wat scheelt je, Jan? Heb je verdriet?’
’Ja…neen, maar ‘k heb zo’n kiespijn, Piet!’
‘Is ’t kiespijn? Ik beklaag je, man!
‘k Had zelf daar lest mijn portie van.’
‘Zo? En wat heb je er aan gedaan?’
‘Ja- ‘k ben half gek naar huis gegaan,
En ‘k zette naast mijn...
Toewijding
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.199 Aan mijne moeder
Wat ik in 't diepst der ziel gevoelde,
Wat mij verkwikt heeft of gedrukt,
Wat zorg en vrees mijn hart doorwoelde,
Wat vreugd en hoop mij heeft verrukt,
Mijn denken, doen, geheel mijn leven,
Heb 'k aan deez' blaadjes toevertrouwd,
Ze spreken van mijn geest en...
JANUARI
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.220 Dik ligt de sneeuw in veld en woud
En 't Noorden huilt zijn somber lied:
't Is alles doods en vaal en koud
En levensteek'nen zijn er niet.
Geen levensteek'nen? Richt uw oog
Naar 't klein vertrek daar ginds, bestraald
Door zachte glans, die van omhoog
Rooskleurig door de...
SONATE IN WOORDEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.001 Vader! zo gaaft Gij
'k Dank er U voor,
Aan mijne bede
Heerlijk gehoor.
Wat hij toen uitte,
't Klonk mij zo zoet;
Naklinken blijft het
In mijn gemoed.
Hoe hij bij 't heengaan
Worstelde...
EEN SLACHTOFFER VAN TAALMIN
poëzie
2.0 met 4 stemmen 827 Een 'hoofd der school' stortte in het water
En wilde een noodkreet slaken ook,
Maar was in twijfel, wàt te roepen,
Terwijl hij al meer onderdook.
Zou 't 'Help!' zijn? Of, was 't meer taalkundig,
Te roepen 'Hulp!'? - Een moeilijk iets.
En midd'lerwijl verdronk de meester;
Want door...
