biografie: Peter Holvoet Hanssen
Peter Holvoet-Hanssen woont in het Antwerpense voorstadje Deurne, waar hij in 1960 ter wereld kwam. In de twintigste eeuw werkte hij ondermeer als trainer/verzorger van de zeezoogdieren in de Antwerpense Zoo en als hulpverlener in een opvangcentrum voor thuislozen. Holvoet-Hanssens debuut 'Dwangbuis van Houdini' (1998) werd bekroond als 'beste literair debuut 1999' (ASLK - de jaarlijkse debuutprijs van de Vereniging Ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen VBVB). Hij publiceerde in 'Deus Ex Machina', 'De Gids', 'Optima', 'Parmentier' en in 'Rottend Staal Online'. Eind 1999 verscheen 'Stromboliccio - uit de smidse van Vulcanus' bij Bert Bakker. Deze bundel werd in 2001 gevolgd door 'Santander - ontboezemingen in het vossenvel'.
In 2004 verschijnt zijn novelle 'De vliegende monnik'. Zijn flamboyante voordrachten, soms bijgestaan door muzikanten, kunnen van zeer intiem tot theatraal-muzikaal uitpakken. Peter Holvoet-Hanssen heeft voorgedragen bij o.a. de Nacht van de Poëzie (1999), De Nachten (1998, 1999, 2000), Watou (1999 en 2000), Literatuurfestival De Wintertuin (1999, 2000) en de Poëziemarathon te Groningen (2001). Met zijn echtgenote/'kaperskapiteine' en auteur Noëlla Elpers verzorgt hij avontuurlijke lezingen voor kinderen en jongeren, onder de naam 'Het Kapersnest', om bravoure en liefde voor poëzie en (kunst)geschiedenis aan te wakkeren.
Inzendingen van deze schrijver
7 resultaten.Roza en de maan
gedicht
3.0 met 17 stemmen 
10.923 De maan is een jongen en toch lief
hij kijkt onder de wolken
maar ik slaap onder de lakens.
Hij zingt op een onmogelijk uur:
'Niets zijn de sterren, niets is de maan
sterren moeten slapen gaan
en wassen maar moet Jantje Maan.'
Hij mangelt met hoge stem:
'Kirk, je bent geen adonis die...
Scheldeduiker
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.426 wind in de tijd - straatkinderen van het Eilandje
wapperen daar bij die vierde toren - ontij croont
voor de thuislozen die kruipen in de lofts van karton
bij de prefabbuildings
waai die daghengsten weg - draai
klimmend als opstandig gras door scheuren in beton
torens zijn de wachters, staan...
Als Jakob uit zijn schelp kruipt
gedicht
2.0 met 178 stemmen 24.060 Mijn boot was schroot. Tot ik de zon op de vistrap zag –
brak in duizend manen. ‘Ik tentakel je wel op.
Nu ben je mijn mantel en mijn kraai, jij babbelaar
maar verliefd zijn en gelijkertijd ook koken – neen.’
Ik: ‘Groot veulen knikte goedendag naar de trein daar
tussen Luik en...
Dodenlied
gedicht
2.0 met 40 stemmen 31.804 Hopsa, faldera. Van hobbelpaard tot lijkauto over de kasseien.
Het druilde toen grootmoeder werd begraven.
In september schrobt haar dochter het graf al komt er nooit
iemand langs. Mijn knieën zijn kapot, mijmert ze. Zo veel
verloren jaren. Geef mij een spuitje als ik Alzheimer krijg....
De pechvogel
gedicht
3.0 met 18 stemmen 9.600 mijn moedertje is nooit meer slapeloos - dag
ik strand hier op uw graf, nog immer bergaf
het marmer strelen, voel de laatste herfstzon
wat ge niet meer ziet, ben ik aan 't stockeren
wat ik nu doe, ik laad wat wrakhout op mijn
kar want ik ga een wrakhoutscheepje maken
vol...
Naar de vaantjes
gedicht
4.0 met 8 stemmen 11.828 Dagtrip naar de Z van zee.
'V+V=W. Ruimte en tijd.
Materie en leegte. Kruis of munt.
Hol of bol van dezelfde pet.'
Zoiets zegt je holografische
bewustzijn. Op de dijk - een boot
op wieltjes zoeft voorbij. Op het
strand: daar zijn de wauwwautjes.
De dikke vriendinnenclub zingt
van...
ADORO TE 2 IN MINEUR -
gedicht
2.0 met 375 stemmen 78.236 Aan het eind van de straat kijken twee oudjes door het raam.
'Schat, de vuilnisbak wel buitengezet?'
'Donderpad? Die kat zal ik vuur doen vreten.'
Daag het monster niet uit, schrob je eigen stoep
vooraleer zwarte ruiters je berijden.
Over liefde zwijgen en in stilte lijden.
De zee is...
