1205 resultaten.
Ego
netgedicht
3.2 met 10 stemmen 683 Waar mijn geest
door duivels aangetast
zich losmaakt
van duistere illusies
zwerft zij langs
zonverliefde paden,
waar schaduwen
levensvatbaarheid
verliezen sterf ik
in pure helderheid…
Te Bond
snelsonnet
4.5 met 4 stemmen 175 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
Non Ego
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 39 Met dank aan Bontje voor zijn snelsonnet
Hij heeft noch Poetin noch zijn mensenbroeder
Baudet ditmaal in 't zonnetje gezet
Terecht, het is de dag van onze Moeder
Het leed van dit gemis laat hij verzachten
In plaats van mij heeft hij Mei
in gedachten
________________________________
EGOLOOS
Al zijn we 't "Ik"-tijdperk allang voorbij…
Afvallig senryu
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Tegenwind?
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 40 Ik koop een vage droom,
het bladgoud met ervaring
uit de levensboom, maar
ik mis de bijsluiters van
diverse handelingen, zich
heeft uitgewerkt. Vanuit mijn
ivoren bed heb ik elke nacht,
een variant verwerkt en als
de uitkomst mij niet zint,
wil het retourneren en ruilen
in het prilste leven in het kind
dat zich in de geest verschuilt…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 67 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
De verdronken...
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 692 De verdronken emotioniste
droogt haar tranen.
Ze trekt haar lach aan
en baant zich een weg langs
weggeworpen dromen en
stukgeslagen illusies
Niemand ziet haar.
Verdwaald in het labyrint van
doodgehoopte toekomstdromen
uit het verleden.
Niemand hoort haar.
Zelfs zij zelf niet.
Ze leeft in het morgen
van gisteren
terwijl…
Als het vuur gedoofd is
hartenkreet
3.5 met 19 stemmen 1.754 De diepste angsten in de nacht
zijn je grootste kracht
als het vuur dooft.…
Was ik nog maar..
netgedicht
2.8 met 8 stemmen 1.908 Was ik nog maar kind
bemind door het oudere geslacht
hoeders van de onbevangen,
pure, ongecompliceerde slag
der mensheid
Was ik nog maar kind
bemind door de generaties
zo groot en toch
zo klein
in individu
Was ik nog maar kind
bemind door
bemind in
waar is het dat ik verloor
het kind zijn, van binnenin…
een straaltje rood
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 790 Ik neem een slok gloeiend hete thee
en krab mijn voorhoofd stuk. Pas
als onder mijn nagels het
gestolde bloed gaat tegenwerken
is het genoeg. Nog een slok terwijl
een straaltje rood mijn mond
passeert. Zet alle zeilen bij om
toch op tijd mijn kin te halen.
Wordt niettemin onderbroken
wanneer mijn tong de taak van
spelbreker op zich neemt…
De temmer
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 866 Je bent een temmer
die met haak en zweep
marionetten maakt van
je grote verlangens.
Hoewel je hand
van fluweel is,
is je hart
van ijzer.
het wiegt je in slaap
om bij je bed te kunnen staan
en de waardigheid
van het vlees te bespotten.
Het steekt de draak
met je gezonde zinnen,
Legt ze als breekbare vazen
in dons.…
Schepsel van zon...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 737 Schepsel van zon en maan.
Herboren uit de herrie.
Het licht, de witte vlam.
Niemand zag me gaan,
ook niet dat ik kwam.
Met nieuwe kleuren,
nieuwe geuren.
Nieuwe klanken
God, ik kan wel janken.
De afgrond glimlacht lief.
En strekt haar armen
naar me uit.
ik wil springen.
Spring je mee?
Daarboven is de hemel,
daarboven,…
zo was het eigenlijk vroeger ook
netgedicht
2.5 met 11 stemmen 1.461 Kabbelend, klauwend, knabbelend
in de meeslepende melodie
mag ik ze happen
bungelend zoet aan een lijn
kan ik ademhalen
met ogen achter theedoek zijn
de lucht is zo vertrouwd
een meeslepende parodie
op wat ooit een gutsend klankbord was
in mijn prille kinderjaren
broze klanken dwingen mij
dan terug de grote wereld in
en…
Ik, bang voor...
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 2.340 Ik, bang voor het spook
onder het bed...
Kruip onder dons.
Je weet wel,
zo'n gevoel van, ons kende ons..
En dan de zoetstofwisselingstherapie
die je te lijf ging met
bloemenhoning, appelstroop, pastachoco
en eenvoudige huishoudjam.
Ik, ooit een vrije meid,
ben een gevangene geworden
van het beleid -
een pario
Wat ik liefkoos…
Oorlogswerk
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 1.020 Buiten woedt de laatste
Beaamt haar heerschappij
door snauwend onderschreeuwen
brult om dit land bevelen
Binnen past een ander pak
om zwart zien te verbloemen
Achter gebroken enkelglas
blijft het louter lyrisch
kristallen bolle beelden kiezen
ze omlijnen steeds verliezen
Zolang een ijzig vooruit blikken
evenwicht voorspellen…
Jij (anorexia)
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 2.053 Dood
jij
maar dood
geef je bloot
intense weerzin
wekkende gruwel
jij
overheerst alomvattend
mijn zijn
jij
negativist
verbied mij te
slapen, drinken, eten
genieten, vergeten
de dood
is wat er op volgt
groot
zal jou overwinning zijn
verdwenen pijn
van het zijn
klinkt als muziek
in mijn oren
ik geef me over…
Eenzaam dier
netgedicht
3.2 met 11 stemmen 1.524 Zij deed een schreeuw
in mij groeien:
De nooit gehoorde vissersschreeuw
van het eenzame dier,
dat door haar eigen zee wordt overweldigd.
zij wast als de vloed en ruist
met donkere vlerken
dreigend als de branding.
En sist verderfelijk als schuim.…
spel van de wind
netgedicht
2.6 met 9 stemmen 1.042 Ik weet niet of het mijn herinnering is
waar ik eindeloze straten zie,
waar de wind je in het gezicht
striemt, blazend, en zie
rauwe natte tegels onder
voeten hozend het kleed
van mijn verafgode begeleider
waar ik het spel mee deed
"ik zie dat wat jij niet ziet"
laat maar waaien…
bedrogen
netgedicht
2.9 met 27 stemmen 2.403 Bedrogen, genomen
komen
komt en gaat
beslaat
deze werkelijkheid
nijd
niet het juiste woord
gehoord
Verdrukt, bemind
als een kind
toelaatbaar ontvangen
belangen?
Ben je klaar?…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 8.774 Macaber bevochtigd beeld
door geijzelde lenzen
star en voortvluchtend
gevangen in grenzen.
Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee…
Het strand (bontje)
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 785 Puisten en sproeten stralen
Zand dringt ongewenst
in openingen door…
een vuur van antwoorden
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 812 Na geboorte
is er leven!
Er is nog tijd
om dood te gaan!
Er is geven
na het krijgen!
Je zult niet voor eeuwig
in krijt blijven staan!
Na vriendschap
is er vertrouwen!
Ik zal je nooit haten
voor een kus!
Na de afbraak
is er nog bouwen!
Ik laat je praten,
zeg het gerust!
Je draait nog
mee op deze aarde!
Je draait nergens
om heen…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 167 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
Speler
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.074 Hij is onzichtbaar zonder
het geluk
dat hij kan verdienen
in momenten
die hem weer bedwingen
achter de kast
die hem laten
zwijgen van verlies
en dankbare
lichten
die hem
beloven dat hij
mag
wachten
zolang hij leeft
en zijn waardigheid
opgeeft…
Sprakeloos
netgedicht
2.9 met 106 stemmen 11.234 Zonder een verlangen
vraag ik mijzelf
waarom ik
alleen mijn eenzaamheid
niet wil
verlaten
en wacht op dagen
die zwijgen
en woorden
die volgen
wanneer ik mijzelf
weer zichtbaar
maak.…
Achterblijvers
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 700 Verdrinken in de stilte.
Niemand is herkenbaar.
Kijken naar de horizon die bang maakt.
Niemand wacht.
Verlaten wie aan de toekomst dacht
zijn ze eenzaam achtergebleven
en was er niemand
die hen vroeg of ze ooit
iets hebben geweten.…
Niet meer worden
netgedicht
2.7 met 21 stemmen 7.079 Niet nu
en niet
later zal ik lachend omhoogkijken en geloven
dat
levens en momenten nooit
eenzaam
voorbijgaan
wanneer
ook de dood
niets meer
vraagt
en ik
weet
waarom
ook
mijn schaduw
steeds vager wordt…
Kalm
netgedicht
3.9 met 212 stemmen 32.050 Met moedige ogen en een nieuwe blik
ben ik
op zoek naar
het spiegelbeeld
dat me
belooft
en gelooft
dat ik
zonder scherven
overwin
wat
verborgen
in mij
bestaat
en
zonder ogenblikken
verandert
in
blinde haat…
Niet wachten
netgedicht
2.9 met 32 stemmen 9.834 De wachtende ochtend
is de korte
belofte
die
niet
veranderen wil
als het oude begin
weer ontwaakt
in
gezichten
die
hun
nieuwe
begin
zoeken
en
verdwalen in
de
haast
om niet te missen
wat
ze geloven
als ze steeds
de tijd
om raad vragen…
Toverslag
netgedicht
2.8 met 8 stemmen 782 Groot is de leegte
die je vol praat
met kleine
woorden die als
insecten je leugens
verteren.
Je bent geen
tovenaar maar
je goochelt
met emoties
van iedereen die
volgt
als je lacht
en weet
elke zwijgende
dankbaarheid
is jouw deel.
Want val je niet dan
zul je verder
gaan
als de schim
die een schaduw…