Alle inzendingen over OR syrie

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

We zien de beelden van verwoesting aan Gebouwen die voorheen bescherming boden Zijn massagraven, maar: wie zijn de doden? En wie komt nog onder het puin vandaan? We kunnen slechts het Rode Kruis wat geven En zo betuigen wij ons medebeven…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

In mijn vak of sombere kunst Beöefend in de stille nacht Als slechts de maan woedt En de minnaars neerliggen Met al hun pijnen in hun armen, Dan zwoeg ik bij het zingend licht Niet om te streven of voor brood Of voor de steun en hang naar de Bekoring van ivoren podia Maar voor ’t gewone loon Van hun geheimste hart. Niet voor de trotse man…

Al eeuwenlang kennen we de tekst van Lucas 2 : 1-20, het Kerstverhaal; ontstaan in de tijd, dat Quirinius het bewind voerde over Syrië. Sedert die tijd vieren we het feest van het licht en de geboorte van een mystiek en speciaal kind, dat als naam Jezus kreeg.…

alom aanzwellend afnemend aanzwellend geronk op rotondes wachten op afslag en klap…

en plots was er oorlog Moeders schreeuwden om wraak en vergelding - bloed wilden ze zien – wetende dat ze daarmee oorlogen in stand hielden zij dachten aan hun kinderen die het leven hadden gelaten aan man en familieleden toen de pijn binnen drong wilden ze genoegdoening men vocht in feite tegen zichzelf goede mensen voelen opeens…

Een doorbraak, ja, daar lijkt het zeker op: de landen gingen de discussie aan en zijn niet ruziënd uiteengegaan. Wie weet, een overeenkomst in de dop? Een mening roepen stopt de oorlog niet. Met luisteren komt vrede in ’t verschiet.…

ik grijp deze wereld niet bij de knoppenloze stengel die als gebeente zonder merg schokschoudert na de eerste oohs en aahs van mooie tulpen uit Amsterdam, mevrouwtje en lekkere asperges uit volle Vlaamse grond en toch wel een rare gast die Breivik -waar ging deze winter ook weer overheen?- ik eet van deze wereld niet meer mee ik heb haar…

ik ben wanhopig mijn syrische kat is weg is er iets ergers ?…

Assad was voor de Syriërs een hel Hij ging om aan te blijven over lijken Zoals nadien op internet zou blijken Kent ook IS die werkmethode wel Eerst zenuwgas en koppensnellerij Nu komen daar nog bommenwerpers bij…

Syria was ooit een Griekse aanduiding wie weet betekende het prachtig lieflijk land haar haren waren golvend als een kudde schapen die de heuvel afrende naar de bron om die te vinden en dan dat zachte lispelen van drinkende schapen en daarnaast de oplettende herder Syria was ook het land van moeders en vaders en vrienden van…

Ik weet niet waarom we rennen ik weet niet waarom alles dendert Ik wordt snel in een jas gewikkeld als we landen in een vreemde kou Ik snap de mensen niet ik ken de machines niet ik ben verloren net als mijn vader ik ben mijn moeder kwijt en hij ook we zijn op weer een nieuwe plek maar weer niet thuis Ik wil alleen maar terug…

Wie zijn er voor of tegen de rebellen? Hezbollah, Assad, Russen of de Turken? Die lui van IS dat zijn de grootste schurken Voor Erdogan zijn ’t Koerden die hem kwellen ’t Is duidelijk wie kreunen door de dreunen: Gewone mensen die het hardste steunen…

wachtend op wat voor ravage zij zullen aantreffen zijn Wit Helmen onderweg naar daar waar de laatste bom terecht gekomen is ze bestieren de straten, opzoek naar leven onder smeulende resten van een ziekenhuis waarin kinderen lagen, in de hoop leven te kunnen bespeuren, gaan zij onvermoeibaar door met zoeken tranen zijn allang opgedroogd…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

twee populieren misschien bij het hek vandaar een zichtlijn een beeldje zonder armen naakt zonder benen ook het werkt alleen als de zon erop schijnt zei hij de huisbaas van deze utopische staat een landschap met koeien op het bastion ja, Veere vanwaar de pont niet meer gaat in Syrië aan de overkant dus toch in hokken aan de scholeksterstraten…

O Lieve Heer waarom worden de landen Syrië en Turkije door mateloze ellende beroerd met aardbevingen? wordt U uitgedaagd door Uw bestrijder steeds rond loerende Satan?…

de grond die tot nu toe altijd daar was, waar jij jouw eerste stapjes zette blijkt van elastiek gebouwen storten als kaartenhuizen in rookwolken achtervolgen hen die het vege lijf proberen te redden ogen verstopt in kinderhanden zittend op de puinhopen van waar eens huizen stonden, in de straat waar hij opgroeide niet wetend waar zijn…

wie vertelt mij wie ik lieven moet van welke sekse of welk ras van welke huidskleur oogopslag dik of dun donker of blond introvert of extrovert wie vertelt mij wie ik lieven moet die keuze ligt toch zeker wel bij mij in landen zoals Irak Iran, Egypte, Syrie, is iedereen hetro mannen en vrouwen die van hun eigen sexe houden worden…

de opstandeling hij slingert wat stenen en Assad wankelt vervolgens slokt de grond dromer en droom op…

De actie die uit nood was opgezet, Om niet van de problemen weg te kijken, Wist weinig Nederlanders te bereiken, De kijkers kozen voor een ander net. Schandalig! Dus, kom op en stort eens flink, En geef, dit keer aan Pauw en Van den Brink.…

toeristen zijn er nog amper, maar het oude vrouwtje zit waar ze al jaren zit op een grote steen aan de voorpoort van de tempel van Baal in Tadmur, het antieke Palmyra, bruid der woestijn, stad der duizend zuilen, ver van het strijdtoneel haar krakkemikkige kraampje heeft niet veel te bieden: enkele zakjes gekonfijte dadels en andere…

Ik ben het eens met schobbejak Assad Dat nog meer bommen gooien niet zal helpen Het zal de vluchtelingenstroom niet stelpen En Isis’ dekkingskracht wordt onderschat En bovendien, als er geen huis blijft staan Dan is er niets meer om naar terug te gaan…

De stad is grotendeels kapotgeschoten, En zwaar gebombardeerd vanuit de lucht, De mensen uit Aleppo zijn gevlucht, Maar nú heeft men tot overleg besloten. Wat al die jaren onbereikbaar bleek, Wordt snel gefixt - ja ècht - nog deze week!…

de rode ballon grijze grauwe gruwelijkheid verbleekte alle kleur - de straten werden leeg en doods de ijzeren dood vloog hoog en strooide onheil in de stad, die een plek werd in de hel een meisje verscheen, klein, bevreesd, met een ballon zó rood dat zij lachte, ondanks alle pijn - tot hij uit haar handje schoot zij keek hem na…