2583 resultaten.
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Ik moet maar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mama is boos, ze laat me
Ik moet maar
groot genoeg zijn
Haar mamatijd is voorbij
sinds de scheiding
Nog geen nieuw begin
Ik moet maar
lief zijn voor haar
haar verwennen en helpen
tot het beter gaat
Ik moet maar
niet letten op de stemmen
die me bespugen
met scheldwoorden
en mijn gedachten bedekken
Ik moet maar
naar haar luisteren…
Onsterfelijkheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Boeken sterven niet.
Boeken verouderen.
Meesterwerken nooit.
Schrijvers vallen om,
of sterven in bedden.
Boeken blijven,
dood, gewoon,
in oude kasten staan.…
WAARSCHUWING SCHEMERT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Graag schrijf ik gedichten
tot eer van God
om Diens Naam te verheerlijken
wat ook eigen geloof versterkt
daarbij brengt een verborgen lamp
doordringend schemerlicht
in heel mijn geweten
laat de vermelding schijnen
als je bij het daagse leven
Jezus' wil niet nastreeft
zijn schrijfsels aan de Heer gewijd
verfoeilijk gekwezel
scheldwoorden…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Jeugdherinnering
poëzie
4.0 met 57 stemmen 3.700 Daar staarde ik op en voelde mij rampzalig;
Chinees en palmboom deden mij wegdromen
Naar verre landen, meer dan Verne-boeken.
't Ouderlijk huis was soms zo duf en stug.
'k Wist niet dat ik heus wel in de Oost zou komen
En even hard mijn lot er zou vervloeken.
--------------------------------------
uit: Al dwalend - X Herdenken…
[ Een levend standbeeld ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 Een levend standbeeld
lijkt geen spieren te hebben –
voor ineens een nies.…
[ Hoekige koeien ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Hoekige koeien:
geen mens zou ze zo maken –
koeiemachtig mooi!…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Oktober
poëzie
2.0 met 74 stemmen 9.410 O luchten-goud, o groen van 't woud, o verven,
Die, in een laatste opglooiing van de aard,
Van al het schoonst des zomers, lang gegaard,
Een tooi hem toverdet, tot zacht versterven,
Wat was mij nu nog al uw licht-schijn waard,
Nu ik die teerste aanwezigheid moest derven?
Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart,
Bij wat mij Eén, van ver…
Café-chantant I
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.027 En onder 't zuiver-gele gas-licht blozen
Blanke arme' en halze', en glanst het gouden haar,
En kruise' of spreiden zich in roze hozen
De fijne slanke benen, paar naast paar.
De blouse' omsluite' in veler-hande posen
De lichamen, die groeiden jaar en jaar
Tot schoot en boezem konden voede' en kozen
Wat in haar groei' met pijn en lijfs-gevaar…
Een stad
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.802 Zoals men, gaande door een lange straat,
(Die, somtijds zich verbredend tot een plein,
Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn,
Van dit eind van de straat naar 't ander gaat)
Zo bont des 's avonds in helle schijn,
Die van het winkel-licht naar buiten slaat,
Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat,
Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste…
Tot de zonne-stralen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.396 Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen,
Die eeuwig weer in ons te wekken lust,
Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust,
Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen
Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen,
Uw rustloos licht op lege leegten rust,
't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen
Van uwer liefste kinderen…
Voor mijn 63ste verjaardag - 2 dec. 1924
poëzie
3.0 met 34 stemmen 7.366 Geen klacht om 't vlieden van de snelle jaren
Noch zelfs om 't naderen van de zwarte dood.
Zo min als, stralend goud door gouden blaêren,
De zon treurt, daar zij zinkt in 't gloeiend rood.
Slechts Éne weet, daar andren op mij staren,
Meelijdend, met mijn eenzaamheid en nood,
Slechts Éne weet wat heuchnis ik mocht garen,
Wat gouden oogst…
MAART
poëzie
2.0 met 17 stemmen 5.806 Des daags scheen ’t helle licht uit ’t volop-blauw
En flikkerde op het water, en de stenen
Van huizen en straten waren wit beschenen
En grijs bestrepeld met der takken schauw*,
En in de ganse stad waren door-énen
De warmte en schaduw, ’t zonne-licht en kou,
En waar de warmte lag in de luwte lauw
Woei felle wind om huizen-hoeken henen.
Wit…
O woordjes mijn...
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.736 O woordjes mijn, wat moet 'k u dankbaar zijn!
Waar zijt gij toch, waar komt gij toch vandaan?
Gij kunt altijd mijn heerlijkheid verstaan,
Veel beter dan ik denken kan in mijn
Klein geestje: kom, laat ik u bidden aan,
Want telkens als ik bidden durf: verschijn!
Komt gij rondom me als vlinderkens zo rein,
En licht, en wit, zó komt gij rond mij…
O DOOI-WIND
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.093 O dooi-wind, dooi-wind, dooi, o wind, o dooi!
Gij die van ’t zuiden aanvliegt, maak, o maak
Dat al, wat stokte, weer op gang geraak’,
Dat al wat dor is, word’ weer mooi!
- Ik ruik de geur alreê van gras en hooi
Uit gras en zooi – en dat weer ’t al ontwaak
Tot nieuwe muziek en zangerig vermaak,
Dat ook ikzelf uit kille koude ontdooi!
Ik zie…
Herfst
poëzie
2.0 met 21 stemmen 4.297 En in de lucht des vochte ochtends hangen
De laatste dunne blaad'ren van het jaar,
Als in het zwarte takkennet gevangen,
Met fijne glans van kleuren naast elkaar.
Zo louterde de pracht zich van de lange
En luide lichttijd en de brede schaar
Van groengedoste bomen, tot die bange
En tere lichtkleur van het late jaar.
Die blaadren…
Wat is dat toch een leventje van u
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.506 Wat is dat toch een leventje van u,
Alles te doen met uwe kleine handjes,
Zo klein en fijn weglopende in de randjes
Der mouwtjes, die weghouden in schaduw
Uw armpjes, die zo warmpjes en zo luw
Ligge' aan uw lichaam; en uw kleine tandjes,
Zij knabblen al wat komt over de randjes
Van uwe…
Late herfst
poëzie
2.0 met 19 stemmen 3.222 Geel is het blad, geel zijn de lichte bladeren,
Ver is de lucht, - 'k durf haast niet dat ik 't zeg -
Niet blauw, niet wit, wèl licht, - het snelle raderen
Van waagnen hoor 'k op blad-bestrooide weg.
Maar angstig is mijn hart, want in mijn aderen
Voel 'k 't leven leven, wetend dat ik weg
Eens moet, en dat ik mee-weg-dorrend leg
Onder de…
Een stad
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.025 Schoon is 't geslacht der mensen, daar ze lopen,
Hoge gestalten door de straten voort,
En vrouwen dalen naar de brede boord
Van de rivier in 't midden, dompel dopen
De kannen in het water, hel omdropen
Van 't schitterende vocht, - een enkel woord
Wordt helper-vliegend door de lucht gehoord, -
En heel de stad…
brieven aan ene onbekende I
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.265 De verre wind, die over de aarde ruist,
Het smachtend ritslen fluisterend door de blaren
Die van geen zwijgen weten of bedaren,
Daar ene ziel, begerend, in hen huist,-
Hoe wordt dit één op ééns met wat er huist,
Diep in mijn ziel: begeerte om op te varen,
De vlakten ver, verschieten te overstaren
Tot waar dit land de luide zee ombruist.…
Nachtegalen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.482 Ik leef in nacht, maar mane-schijn is buiten,
Die leeft in twinkelende vogelen-slag,
Ik zie hem schijnen door de onzichtbre ruiten,
Ik wacht, maar ik verlang niet naar de dag
Ondergedompeld wezend ganslijk, ach!
In dit zwart meer, o liefelijk geluid en
Wat uit zwart donkere spiegel òp komt fluiten,
Licht-lieve volk in wat àl duister…
De Vlinder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 663 Kijk daar gaat ze!
Ze vliegt naar haar horizon toe
Wacht je op mij als je daar bent...?
Roep ik haar nog vluchtig toe
Maar ze hoort me niet meer...
Mijn schat, het ga je goed
Waar je ook gaat
En weet: ooit komt weer Onze Tijd
Onze Eeuwigheid
Vroeg of laat…
De taal van het leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 485 Het leven is een mooie taal
Alleen spreek ik haar nog zo slecht…
EEN ETS
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.084 Gelijk de droom eens kinds is, dat een dag
Van wandelen en spelen buiten stad
In zwoele zomer-hette heeft gehad:
Een uchtend, dat het landschap zonnig zag;
Een middag, dat de lucht gestapeld lag
Vol donkre donder-wolken, en 't kind mat
En drensend voort moest over 't zandig pad
Met in zijn oogjes stof en spinne-rag;
En in de spoortrein…
NIEUW AMSTERDAM
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.292 In jonge wijk van de oude stad gekomen
Waar eind'loos straat aan nieuwe straat zich reit,
En langs de banen steenloos geplaveid,
De nieuwe wagens zonder paarden stromen,
Gevalt mij vaak een vreemde droom te dromen
Door een verwisseling van tijd en tijd,
Dat zij, die 'k ging door 't lange leven kwijt,
Mij konden hier, weer levend, tegen komen…
Verboden toegang
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.522 (Tot de Woud-bezitters tussen Hilversum en 's Gravenland.)
Waartoe toch dat verbod? Wat zoude ik stelen?
O alles, alles, wat mijn hart begeert.
Hier vond ik vette kost, waarmee geneert
Mijn nooddruft zich. En 'k zoude ervan uitdelen.
Ik zoude 't maken tot een spel voor velen,
Uw schat, waarvan gij mij zo angstig weert
En maakt mij door…