2074 resultaten.
Als het moeilijk wordt
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 296 Bemoediging:
Als het moeilijk wordt in jouw leven
En je nergens uitkomst meer ziet
Weet dan: De Heer verlaat je niet
Hij wil je alle kracht en steun geven.
Geef je moeite maar aan God door
Wat ook je problemen mogen zijn
Hij kent jou, weet van je zorgen en pijn
Hij heeft altijd een luisterend oor.…
Te moeilijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 ’t Was op een bijbelkring,
het ging over vergeving,
één van de mannen traande
ik kan het niet, het heeft te diep geraakt,
hij had de oorlog meegemaakt.
’t Was in een kringloopwinkel,
men sprak over vergeving,
je weet toch wat er in de Bijbel staat,
de vrouw barstte in huilen uit,
ze was haar hele jeugd misbruikt.
We zitten in een grote…
Moeilijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 341 Ondoorgrondelijk
Zijn onze wegen
Ongeëffend
Het pad
Van ons bestaan
Onbegrip kom je vaak tegen
De vraag waarom
Blijft open staan
Oneerlijkheid
Is vaak de reden
Voor boosheid
Of enorm verdriet
Je wilt een antwoord
Voor wat is geleden
Het blijft stil
Het is er niet
Hoe moet je nu
Toch verder leven
Met zoveel onrecht aangedaan
Weggerukt…
Moeilijk is het niet.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 91 Twijfel valt,
telt,
de muziek,
het verlies,
van geboorte,
van spelonken,
neigen,
een neigen,
oorverdovend trekt de stilte,
ik verberg,
mij, het,
zij, Zijn,
lichaam, ziel,
of ik het ben,
is niet de vraag,
of ik het ben,
is plotseling de vraag,
melodie in ontkenning,
schrijft het woord,
roest wappert, fier,
tentoongesteld…
Van mezelf houden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 189 Ik houd van mezelf.
Ik heb altijd aan mijn ziel,
zonder roepnaam of lichaam
de trouw beleden.
Het was, is en zal zijn:
een loflied op mijn expressie,
totaal.
Totalitair zal men alleen nog
praten en napraten.
Het zijn de hiaten der mens.
Ik bezit nu, momenteel
een heel scherpe ooglens!…
wees blij dat alle muizen.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 98 blij dat alle muizen,
bij jou nooit dood zullen gaan,
want leven alle muizen,
zal er altijd eten bij jou op de tafel staan,
heus wees blij dat alle muizen,
bij jou nooit dood zullen gaan,
want sterven alle muizen,
dan heb je pas een moeilijk bestaan,
dan hen je pas een moeilijk bestaan.…
Alles gezegd, of niet.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.817 Schreef het gedicht als afsluiting,
afsluiting van een periode,
een periode in mijn leven,
waarin ik alles heb gegeven.
Gegeven, mijn gedachtes,
mijn gevoelens en mijn hart,
gegeven zodat ik kon beginnen,
beginnen aan een nieuwe start.
Nu ben ik verder,
verder dan toen,
nu kan ik zeggen; ik ga je vergeten!…
Wie is God ?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Een moeilijke vraag
Want niemand die het vermoeden kan
Ook al willen we het nog zo graag
Maar eigenlijk weten wij er niets van.
Wij geloven zeker dat God bestaat
Maar kunnen niet bevatten wie Hij is
Toch zullen we Hem zien, vroeg of laat
Na onze dood en onze herrijzenis.…
Op weg naar huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 51 De lichten achter onbekende ramen gaan langzaam één voor één uit,
een kerkklok die op de achtergrond treurend de komende nacht inluidt.
Ik ben op weg, op weg naar huis,
echter wanneer kom ik eindelijk weer eens thuis?
Ik voel een koude wind langs mij gaan,
zie mij eenzaam voor een lege etalage staan.
Duik met mijn hoofd nog dieper in de kraag…
VERZET
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.014 Toen zei de man: ik ben moe;
vijand laat van mij af;
ik verweer mij niet meer;
ik lig nog maar wat en wacht af
of ik gehaald word vannacht.
en de priester: ik breng u de Heer...
maar hij met een laatste slag
sloeg het kruisbeeld weg van zijn mond
en krijste: ga weg –
neem mijn laatste bezit mij niet af:
MIJN zonden gaan mee in MIJN graf.…
HEERSER
poëzie
4.0 met 16 stemmen 3.523 Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf.
de gladde luchten spatten uit elkander
en rode sterren walmden àl hun wonder
in wankelende nacht.
hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalen tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengde zucht.
leven was enkle vlokken violette geur.
hij at
en aarde trok haar gillende spiralen…
DE STERVENDE
poëzie
4.0 met 11 stemmen 4.110 Van hare handen
die zijn hoofd namen
en het wegborgen binnen haar schoot
is toen het kale glanzende strelen begonnen
als een ijl sneeuwen over een groot, somber land.
en toen hij de ogen sloot
over een leven, tot de dood toe vermoeid,
was wat het donkere bloed had misdreven
in een blind brandend wenen vergeven
en uitgeroeid; en behoed
door…
Annie
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.989 Haar lichaam golfde in het bed
- de herten traden uit het woud
van berkenzon en beukengoud -
en in het deinen van haar schoot,
gevangen in het gouden net,
verging mijn lichaam in het wed
tussen haar schouders en haar schoot.
in ’t zachte golven van haar buik
verging de ziel en stroomde uit
in ’t donker, wijnrood golvend dal,
en samen, hemel…
Bloesem
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.227 Oneindig zijn de vloeren van de nacht –
en dromend bruine vrede, deint, o akkeraarde,
dit donkre nachtland in uw warme schoot
o, paarlen licht
aan donkers zachte zomen
schoort een verlaten boom
de wankelende boog der nacht.
als gij de avond om uw schouders plooit,
figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor,
de droom der wimpers langs de luchten…
De voortekenen
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.031 Soms was zij heel de dag met zichzelve alleen.
langzaam boog zij zich dan af naar de wand
en zij verdween in onzichtbare verten; hij bleef alleen
achter, wachtende of zij wel keren zou uit dat land.
later keerde zij dan, maar zij was zo doordrenkt
door vijandige geuren en vreemde, geheimzinnige glansen,
dat hij zich door haar kussen verraden…
Zonnige septembermorgen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.056 De zomer en de late rozen
zijn zacht ontblaadrend uitgebloeid;
het bloedend vuur, het hete blozen
tot oud oktobergoud vergloeid.
de groene vlammen van de bomen
- bestorven bruin en wingerdrood -
zijn van hun donkre drift benomen
o dag, o droom van blauw en goud!
het licht hangt in de honingraten
der vensters als een vochtig vlies…
Een verhaal over de dood
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 97 schudt hij zo uit zijn mouw
zijn fantasie nog levendig
en in vele details
De dood vertelt hem dat
hij nederig zou moeten zijn
het verhaal eindigt open
Komt er morgen een wordt vervolgt?
verhalen vertellen kan hij
ik ben reuze benieuwd…
De ontluistering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 begint
met het plassen in een fles
gevolgd
door het wassen op bed
iets
waar hij niet op zit te wachten
doch
noodzakelijk door afnemende krachten
niets
kan het tij nog doen keren
slechts
de dood kan hem doen bevrijden
van
datgene wat hem belemmerd om te zijn…
Treur niet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 om de dagen
die voorbij zijn
die je bij de lurven wilde pakken
om deze voor eeuwig
in het hier en nu te bewaren
Niets is blijvend
alles dat leeft vergaat
ook de mooiste momenten
met geliefden
die je ooit hebt gekend…
Virgo *
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.654 Morgenmeren.
uw omgrenzing ordent.
bergen klimmen in het tinnen licht
en uw stille, virginale lippen
kuisen aan de sidderende beken
zoete smetten van het groene duister
en uw oof wordt licht.
maar de nacht stort ruglings in de nacht
en uw mond is in zichzelf besloten
en uw bloed is door uw bloed omringd.
-------------------------…
Vooruitzicht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.523 Over enkele dagen
zal het verleden zijn.
om te vergeten
zal ik mij overgeven
aan de warme schijn
van wijn en hartstocht;
maar wat is wijn,
wat kan de duiz'lende
verrukking der liefde zijn
naast het geluk
van dertig woorden,
stuk voor stuk
gezuiverd van de tijd?
laat er geen wrevel zijn,
bewaar mijn mond
voor de jaloerse smaad
en het…
BLOEI
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.080 O, vrouw,
bloeit schaduw waaierbloem en firmament,
dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds
en nacht de weerklank van de roep der handen
en uit de zoom van mijne donkerheden,
onder de hemelbruggen mijner armen,
het maanzeil tastend over dansend stroomlijf
o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen,
vrouw…
PENTHESILEIA
poëzie
4.0 met 10 stemmen 3.051 De bronzen kling
omheuvelt ademend het schemerdal.
daarachter zingt de zee een zachte dood
wuivende zeilen,
dromend aan de voet der weke heuvlen,
deinen de tenten van het maagdenkamp,
Penthesileia slaapt
een laatste vrouw die haar omarmen mocht
en sluimeren in ’t warme schaduwrag van hare flank,
bezweken en ineengeworpen, ergens in de…
DE GRIJSAARD EN DE JONGELING
poëzie
4.0 met 30 stemmen 6.666 Groots en meeslepend wil ik leven!
hoort ge dat, vader, moeder, wereld, knekelhuis!
'ga dan niet ver van huis,
en weer vooral ook het gespuis van vrouwen
buiten uw hart, weer het al uit uw kamer;
laat alles wat tot u komt
onder grote en oorlogszuchtige namen
buiten uw raam in de regen staan:…
Graf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.728 Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?…
NON
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.832 Toledo 1934
Tussen de kloosterzaal en de kathedraal
was een dubbel getralied hek
en achter dat hek zat die non.
zij had haast geen tand meer in haar mond,
haar huid was geel, haar blik ongezond,
zij was niet wijs en niet gek.
en het leek of zij geen spaans verstond,
want op iedere vraag kwam hetzelfde verhaal
half huilend haast door dat hek…
ONTWAKEN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.493 Ik lig nog te bed in de blinkende morgen
en hoor in mijn hart en daarbuiten het ruisen der nieuwe zee,
reuken en blijde geluiden
en de bloeiende geuren der kruiden
vervliegend als schuim in het zonlicht
en op de wind drijft het mee.
nu is er rust en een wijdheid vol nieuwe kracht;
voor mijn vertwijfeling en mijn stoutmoedigste droom
een onpeilbaar…
QUEL ÊTRE N'AIME PAS QU'ON SE SOUVIENNE DE LUI?
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.159 De wolken en het water gaan voorbij;
oorlogen en gerichten, vluchtige bloesems
en oude sterrebeelden,
zij worden alle spoorloos weggewist.
en wat, mijn hart, rest er van u en mij?
een handvol verzen,
niet langer dan de wind het vallend lover draagt
en het getij hen als dood blad voorbij sleurt
en laat verrotten in vergetelheid;
en in het…
GANG
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.599 Smarten tasten zijn gang.
het vlak is blind
en ogen branden dieper dan het doel
o, grenzen, horizonten en vervloeien.
terzijde zal de wereld branden:
een scheve bloem in wapperende mond der ruimte
maar toen de luiken gleden voor zijn ogen,
draaide de wereld zich een kwartslag om.…
Vrees
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.679 Ik vraag mij af
hoe lang het nog duren zal
dat ik als een bal
heen en weer word geslingerd
en van vrezen verval
tot steeds dieper vreesachtigheid.
en hoe kort is de tijd,
hoe kort is de tijd
dat ik als een bevende voorjaarswingerd
tegen de machtige muur van het leven hang!
waarvoor ben ik bang?
ik ben bang voor het uur
dat de dood mijn…