267 resultaten.
Gij zijt niet slecht geweest
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.578 Gij zijt niet slecht geweest: gij waart slechts zwak,
Om niet in Mij te g'loven, die u liefde.
Gij waart een kind, dat àl zijn speelgoed brak,
Wanneer het langer niet zijn speelgoed b'liefde.
O, kind.... IK wàs geen kind!…
De maan glijdt langs de ruiten
poëzie
3.0 met 49 stemmen 5.150 '
Zo gij de maan zelf niet waart
'k Zou zeggen: loop naar de maan. -
Wat mij het oog doet glinsteren,
Dat gaat er geen schepsel aan.…
De jongen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 471 Geel waart de jongen
door de heide.
Smeulende wolken,
aandachtig de vogelroep
der bomen
en wit en wit
de aronskelken buigen
voor zijn tred.
Nooit,
misschien véél later,
vond men het
onrustige skelet, vibrerende
nachtegaalsroep.…
Immortelle I
poëzie
3.0 met 22 stemmen 6.816 '
Zo gij de maan zelf niet waart,
'k Zou zeggen: loop naar de maan. -
Wat mij het oog doet glinstren,
Dat gaat geen schepsel aan.…
wind of change
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 226 doodstil
de huivering
die waart door
het land dat ons
ooit zo vertrouwd was...
vertrouwen
iets van weleer
waarop wij destijds
konden bouwen…
ANNA PAVLOVA
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.595 Vurig en edel waart ge, glimlachende! – en vurig en edel
Zij ’t galopperende vers, dat ik, u huldigend, schrijf.…
Bloot
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 305 Een Nieuwe Preutsheid waart door Nederland.
Géén crop tops, korte broeken, minirokken,
die meisjeskleding zou Het Kwaad ontlokken.
Wordt elke mug hier straks een olifant?
Wie hier zó prude is, valt uit de boot
en moet voor straf maar met de billen bloot!…
Paf
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 204 De sigarettenlobby waart weer rond:
ze blijken zelfs de Kamer te bestoken
met sluwe propaganda voor het roken.
Zo houden zij hun industrie gezond.
Die lui gaan alle perken steeds te buiten.
Het lijken nondeju wel farmaceuten!…
Idéfixus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 70 Niet langer waart zijn ufo rond
cherchant la flamme d'une femme
zijn zoektocht was een queeste
bedeeld heeft amor hem
met twee reëel fysieke vlammen
geen schone schijn van
vlinderende geesten…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.374 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
Eigenlijk een wonder
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 316 Een nieuwe dag
weer klopt je hart
altijd een wonder
ook als je het
niet zo beseft
Weer adem je
in en weer uit
het leven stroomt
jij bent een deel
van dit geheel
Een schijn
van zekerheid
waart om je heen
onaantastbaar
iets van geluk
komt nooit alleen…
Kinderstem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 Kinderstem
Als
vage gestalte
in
de vuurgloed
van
groen duister schemer
het noodlot
slaat
hard toe
door
de donk're werkplaats
zwart
in zijn gloed
waart
de demonische godheid
in
het vuur
van het lijden
d'eenzame stem
van
het kind
treft mij diep…
poetin heeft overal schijt aan
snelsonnet
4.0 met 24 stemmen 383 hallo, ween nimmer om dat poetin spook
in Oekraïne waart het duivels rond
zijn misse daden missen elke grond
maar binnenkort gaat tsaartje op in rook
toen poetin nog meer troepen op ging roepen
moest slaafje thierry poetinachtig poepen…
Kom in mij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.078 Ik ben er niet
Je ziet me wel
Maar ik ben het niet
Je voelt me wel
Maar ik ben het niet
Wie ik ben, is voor jou niet van belang
Het lichaam dat ik jou geef is reeds verlaten
De geest van velen waart in mij
Kom erbij, als je dat wilt
Eenmaal binnen laat ik je nooit meer gaan
Eens zal ik je krijgen, eens zul je mij vinden
Eens zal…
eb
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 de zee
bestaan in zwijgen
tijd om te verliezen
het water
trekt zich terug
in gesmoord verlangen
het verlaten
eindeloze hervertelling
waart rond in gedachtestromen
de snippers
oude en oudere vloeien
vertraagd heen en weer
het verlies
wandelt over het water
tijd om te gaan…
Wilde dromen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 883 In een eenzaam huis
behangen met schijncoryfeeën
Waart rondt een jager
Hij graait naar elke schaduw
Als een rusteloze tijger
op zoek naar duidelijke sporen
Op de trap en in de gang
glijdt hij als een moordenaar
langs de koude muren
Zelfs onder het bed op zoek
Naar dromen die zijn jachtterrein
Al jaren hebben verlaten…
Vogelgriep
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 363 Na Hekendorp, Ter Aar kwam Kamerik
‘Daar waart de vogelgriep,’ zo klonk de roep
't Kwam door besmettelijke smientenpoep
‘Waar ligt nou toch dat Kamerik?’ vroeg ik
De hanen kraaiden, zelfs de duiven koerden:
‘'t Is logisch, Kamerik ligt vlak bij Woerden!’…
Leeghoofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 met een leeg hoofd is het schrijven
veel makkelijker, er is geen pauze
tussen de woorden en er zijn geen
witregels nodig, geen muren tussen
binnen en buiten, geen brood om
koren tot meel te malen en zonder
glas is er geen gezellig kleedje op
de stamtafel nodig, dan waart een
droog verlangen rond, als ware het
een lippenledig geluk zonder…
Sirene
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.263 Hoe groot jouw dieperik is
minstens zo groot als die van mij
leer ik steeds meer bevatten
Daar waart een lichtje rond
op zoek naar jou, verscholen
verdwaald in schelpen duisternis
Jij vat het lichtje aan
sluit het voorgoed in
zodat over duizend jaar
een parel verschijnt
in het hart ons stralen
van een nieuwe maan…
Najaarsstorm
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.267 weer,
regeert de natuur
met harde hand
een grijze stroming
breekt los
in zweepslagen
kraakt
de glasheldere hemel
in scherven
vergruist het water
tot ze zich
schuimend overgeeft
waart rond en rond
tot de wind
zijn adem staakt
en nevels oplossen
zodat verborgen licht
weer openbaart…
DE MUZIEK
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.276 Toen de vraag-krullen der cello's trager
bewogen en het hoofd van de violist
afstierf - laag en lager -
op het gevoelig lichaam der viool,
toen kwam er rust, -
en in dat zwijgend ogenblik
waart Gij, o God,
noch vrede, noch geluk,
maar verruk-
kelijke pijn,
verschrikkelijke lust.…
Voor Roza (+)
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 1.436 Ge waart begaan met vele mensen,
vervulde graag hun kleine wensen
en daarin werdt ge 'n grote vrouw.
Nu is uw leven hier ten einde;
wordt het voltooid bij Hem, de Zijnde,
en danken wij, ondanks de rouw.…
het onzegbare
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 het onzegbare
ergens hier, het waart in alledaagse gestaltes
daar schuift het in elkaar, de horizon
en elk herkennen is een vlakte
de poëzie,
het vreemde trekken aan het panorama
tot heuvels verheffen,
zich tot een berg strekken
je vindt er koffers en drama's
stoelen die een eigen leven leiden
en mensen die er liever op hun kop blijven liggen…
droomnevel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 in de vroege ochtend komt een schim voorbij
zo een die er soms is maar nooit weggaat
dieper dan schemer als een schip met averij
op een zee waarin doodgaan niet volstaat
op een zuchtend eiland waart een ijl fantoom
dat als verstekeling eeuwig achterblijft
en zoals dat hoort in een vroege ochtenddroom
nooit in iemands herinnering beklijft…
Verdwaalde boterhammen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 onzekerheid waart door de gangen
waar geen één hetzelfde lijkt, verdwaalde
boterhammen vinden de weg
naar onze magen, blauwjassen
wijzen de weg, naar daar waar
wij nog nimmer zijn geweest
ogen kijken steevast naar het tafelblad
waar het leven uit sijpelt, ongemerkt
evenals onze mooiste glimlach
die gestolen werd in de nacht…
Amira
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 door het cyberbos waart deze vroegte
een verwaaide droom
met ochtendhonger onder de arm
komt de dag op stoom
boterhammen mee, tegen
een galmende maag
wat verloren ging, ging opeens, het
geheugen is echter traag
voor ontwaken is het al laat, hier
scheiden meerdere wegen
aleen jouw naam bleef
-kom ik je ooit nog ergens tegen?…
De achtste muze
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht
Uw zinsbegoochelende toverkracht
Waart gij in mij, o wachtster
van de nacht?…
Een stille dag is om mij heen (1895)
poëzie
3.0 met 37 stemmen 4.042 dat gij nog eens mij waart nabij
en ik u koel en zuiver vond
en wel in droefenis verstond
het verre tussen u en mij.…
In memoriam (2)
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.369 Ik ween om woorden, die onuitgesproken bleven,
Woorden van troost en deernis om uw leed,
Van dank voor 't geen gij waart en voor mij deedt,
Van tederheid, die ik verlangde u te geven,
Doch nooit heb uitgezegd of neergeschreven
Uit schroom voor 't grote woord, die 't ware woord vermeed...…
Een Zeemeermin, da's wa'k ben
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 Een nimf die door de bossen waart
ben ik zeker niet.
Een heks die op een bezem zwaait
nog minder, zo je ziet.
Maar zet me te water en opeens:
groeit mijn vin, mijn benen verdwijnen
net als ik: onder water met
een sierlijke slag.…