12605 resultaten.
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Zacht als licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Soms zoek ik in mijn droom
naar een woord en ik weet
dat het niet bestaat
ik kan het niet toveren
Soms zie ik iets
dat ik zoek
ik leg mijn hand erop
ik voel het zacht,
zacht als licht
als liefde
meer als licht
Ik word wakker en ik zie het licht,
liefde, ben ik wakker?
ik twijfel.…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Benedictus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.037 Gezegend, die de rozen doet
Onder Uw lach ontluiken
Aan de verbolgen struiken
In glans van sneeuw en bloed.
Gezegend, die de vogels hoedt,
En lokt een schuwe zinger
Heel teder op Uw vinger,
En wekt het nestend broed.
Gezegend, die der kinderen schal
Bij 't spel met bikkel en met bal
Ons droeve hart laat raken.
Gezegend, die zich vaak…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.609 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.
De velden gonzen; in de plassen
Vist kalm…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.980 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.
Als zij hun zoetste geuren…
Gloria
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.105 Nu is de lucht zo teder groen
Als 't ritselen der vroege lente.
Knapen plantten hun blanke tenten
In schaduw van het fors plantsoen.
Nu, na de lang genoten dag,
Liggen ze stil omhoog te staren,
En zien de sterren statig varen
En zijn vol goedheid en ontzag.
In deze wijde dadenloze
Dagen is niets door hen verkozen
Dan lach en milde heiligheid…
Credo
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.401 Uw handen lieten ‘t leven stuiven
Gelijk een bloem het gulden meel.
En kinderen ontloken, heel
Zijig en roze als duiven.
Zij moeten langs Uw licht verschuiven
Gelijk het schaduwend gespeel
Van vingeren, en aller deel
Is, dat de dood hen komt omhuiven.
God, die ons achtloos verder telen,
Begaan in wellust en vervelen
Met heilge rust aanziet…
Golven over zee
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.305 Zoveel lucht, tussen de golven
en de golven zweven zacht over de zee
als in schilderijen
totdat zij, woest door de wind,
de kusten open scheuren
Op land en huis neerdalen
Namen zij de harten mee?
Hebben zij mijn lief bedolven?…
De zee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 221 De zee gaat soms te keer
en gooit haar metershoge golven
met witte koppen
op de vloedlijn neer
daar komt haar onstuimigheid
vanzelf weer tot rust
en rollen haar golven zacht
in een altijd durend ritme
terug op de kust...…
zeezicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 114 In het zachte licht
brengt ze haar golven
naar het strand.
Op deze laatste ochtend
ben ik thuisgekomen
en keer ik niet meer om.…
Schuimkoppen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 113 Als ik wil schrijven
een soort gedicht of een lied
blijven woorden als op golven drijven
en verdwijnen onder koppen schuim
vaak over seizoensgebeuren
of emoties van vreugde, soms verdriet
natuur en vreugde wil ik uiten
het ander liever niet
teken wat harten in het natte zand
terwijl ik bezig ben komt vloed
breken golven op het land…
golven
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 473 gaan
en komen
hier en daar
vloeien
over
in elkaar…
kon ik maar dichten
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 389 kon ik maar dichten
met satijnen woorden
die klinken als stilte
in frisgroene klanken
als bessen en kersen
in klankrijk van lente
de grauwzwarte teksten
van grommende golven
in kabbelend geruis
zou ik verdrijven met
lila woorden van
liefde en passie
ik zou je bedelven
onder kleuren en klanken
van lenige woorden
je neervlijen…
Golfslag van het leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 791 De golfslag
van het leven
kabbelt maar door
eeuwigdurend
trekt ze haar spoor
In wilde ontboezemingen
en zachte stromingen
Koester de mooiste
die je hart
steeds raken
en altijd
weer gelukkig
maken...…
golfbeweging
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 620 Onze emoties stromen
als eb en vloed
ze rijzen en dalen
als golven
in de oceaan…
Stroomafwaarts
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.180 Je kwam verder dan verwacht
Werd je moe, dan dreef je zacht
En van de zon genoot je
Je kon wel tegen een stootje
Meegaand met de stroming
Op de golven die er waren
Je gebruikte al je kracht
Zelf had je het niet gedacht
Je greep het laatste strootje
Toen legde je het loodje
Midden op de stroming
Op de golven die er waren
Ik weet…
Golven
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.582 Golven vliegen af en aan
worden nooit meer wat ze waren
De tijd strandt her en der
ik volg het ritme van je haren
Letters staan geschreven
op een eindeloos mul strand
Jij bent dan een lichaam
en een naam in het zand…
golven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 557 liefde verzwolgen
emoties blijven drijven
aan het oppervlak…
golven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 312 golven
bepalen mijn zijn
beukend geweld
bulderend gedruis
fluisterend
rustgevend
gedreven door een oerkracht
en onzichtbare handen
schier onbeheersbaar
vormen zij mijn leven
de zin ervan nog onbeschreven…
Golven
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 491 Gescheurde krachten beuken op de kust
Verwoesten werk en eindeloze strijd
Natuurlijk wint de zee in korte tijd
Geholpen door de aardse levenslust
De branding zucht verlies en deint nog na
emotioneel kolkt nu de media…
Golven
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 1.032 Vloed in mijn hart
Golven van verdriet
Stromen met kracht
Breken in mijn ziel
Ontelbare druppels
Zilte zoute tranen
En ik kabbel voort
Tot het tij zal keren…
Golven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 568 De golven beuken op het strand
met ongelofelijke kracht,
maar lossen steeds op in het zand,
hun energie tot staan gebracht.
Het is een onvoorstelbaar spel;
vanuit een eindeloos bestaan,
steeds even niet en dan weer wel,
geeft het geluid hun ritme aan.…