21305 resultaten.
Nanda
netgedicht
2.0 met 607 stemmen 73.509 En als de muze weg is,
goed beschouwd als dood;
maakt alles wat ik met u schreef,
al klinkt het nog het mooist van al
zo leeg van woord, een weduwnaar.
Geef dan dit als laatste daad,
van uw as gewicht dit dicht;
dit requieum niet zwartomrand
voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…
IGNA
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 653 haar vinger maant
voor de gesloten mond
op de achtergrond
haar opgemaakt gezicht
met ogen dicht
hoor toch hoe haar stem
weerklinkt van alle dierbaren
in hemel, hel, op aarde
in het niets waaruit
de toekomst geboren wordt
als kraaiend kind
haar ogen openen licht…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 727 hij is niets meer
dan de schaduw
van wie hij
zou willen zijn
als hij bewonderend kijkt
hoe zij haar schoonheid draagt
want zij is de vraag
die geen antwoord kent
en woelig raast
in zijn gedachten
zij,
die niet weet
dat ze zijn muze is…
de muze
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.933 als de woorden
niet meer komen
blaast zij leven
in mijn dromen
waait zij letters
in mijn geest
als de zinnen
zijn vervlogen
kleurt zij zeven
regenbogen
maakt zij dichten
tot een feest…
mijn muze
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 545 Goed, zij kwam dus langs en ze wilde blijven
en ik zei: da’s prima, maar even geduld
want eerst moet ik nog heel lief over je schrijven
over hoe jij mijn dromen en dagen mooi vult
En ik schreef geweldig, want zij was mijn muze
ik dichtte haar mooier nog dan ze al was
(kon even niet komen op ’n rijmwoord op muze
maar ’t maakte niet echt…
Ballerina
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.063 Je draagt de traagheid van het leven
als een molecule om je heen, een gedaante
van sneeuw, een ode eigen als woorden
dansen in hun wals van vermenigvuldiging.
De dichter rust in haar handen
waar de sterren samenkomen in een
scharlaken glimlach en waar geboorte
tot stand komt in de aarde van
haar hemellichaam.…
Melpomene
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 288 Vroeg in de morgen
Heb ik je getroffen
Nevel in de haren
Door herfstgeur omringd
Spinrag rond je ogen
Jouw lieve blik gedoofd
Klanken uit je oren
Gedachten ijzig koud
Diep in de nacht
Liet jij me achter
Mijn beminde muze
Voor eeuwig altijd stil…
sterven zal je in dode letters
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 377 sterven zal je in dode letters
in flarden van poëzie neerstromen
afsterven in verstikkende schaduw
neergeschreven in het graf van de muze
heengaan in verplettering van tirannie
en grauw zijn ze geworden
inktvlekken resten
ook de betekenis ben ik vergeten…
Muze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 Ik benoem je tot morele steun:
jij vult aan waar nodig,
legt woorden in mijn mond
die zich als een olievlek uitbreiden.
Van alles wat bestaat,
ben jij graag bereid te vertellen:
die onvoorspelbaarheid, geen
onderdeel van een systeem te zijn;
dat zal ook meegeteld hebben:
onder beleg zal het zijn weg vinden,
zullen wij onvermoeibaar lering…
De kunstenares als muze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Aan I.
De kunstenares maakt meesterwerken
tegen elke prijs,
maar zelf is ze van onschatbare waarde,
niets eist ze voor zichzelf op
enkel een plekje op aarde…
's nachts soms
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 244 verschijnt
mijn muze
die me uitput
me gebruikt
mij bevrijdt
die me meeneemt
naar de diepte van
hooggelegen dalen
waarin ik val
zachtjes
vrij
naar beneden glij
struikel
over de tijd
tijd
waaraan ik
mijn woorden
voor hem wijd
ah mijn lief
mijn muze
jij die mij begrijpt…
stroom ( gedichtendag)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 poëzie wil ontplooiing
het wil expansie
het klampt vast
in pientere puberschoenen
in losse klanken
raakt het niet uit de maat
het verfrist zich in de muze
van warme omarming
in bronnen van droombeelden
zo valt ze in de zachte schemering
dalend achter de horizon
iedere dag in verandering
als een stroompje in beweging…
Muze
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 268 Witte aangelijnde vlokken
Doorkruisen verre blauw
Traag wijkende naar verder
Zulk een gebaar
Maakt dat ik mijn gang aanschouw
Soms denk ik, ik ben klaar
Reeds moe van de dagen
Als ik vooruit in de verte staar
Ik vergeet ook het prille landschap
Dat vervaagt in een verleden gebaar
Witte aangelijnde vlokken
Verwarren in…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 ergens in een molen
schuilt een vlinder. het is nog ochtend.
of misschien is het slechts
een lichte vorm van ontwaken.
een onvergetelijke droom.
straks zal hij doodgaan.
voorzichtig de lucht in of
met vleugels op de grond.
ik denk aan bloemen.
hoe we zijn geboren. dat
het zo nooit is gebleven. de vlekken
en waar we leven.
ergens sterft…
mysterieuze muze
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 265 mysterieuze muze
uit zilver en goud gekneed
tot vederlichte vlinderpracht
tot ongekende engelkracht
gedragen in mijn hart en ziel
neem ik je altijd mee
tot onmeetbare hoogten
naar dalen dieper dan het vuur
in lang vervlogen dagen
een pijn niet te verdragen
maar altijd overleeft de ziel
en liefde kent geen tijd…
Ode aan de Schone Kunsten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 116 de dichter
heeft mijn ziel betast
de schilder
opende mijn ogen
de componist
streelde mijn oor
en de beeldhouwer
nam me bij de hand
met de andere
zwaaide ik verlegen
naar de muze
aan de overkant…
Dans der dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 De avond valt, ik zal geen
afscheid nemen. Ik leef, ik leef nu
in zonneliedjes en winterdeuntjes.
De nacht zal ik als zacht benoemen,
stilte wordt steeds langzamer.
De fijne tierelantijnen van de liefde
wil ik bewaren, de lokkende rust
warm omarmen. Ik zal verdwijnen
met de noorderzon en merken
dat de dagen niet meer jagen.
Er zullen geen…
Rijsdam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Jij rijdt voor me
Op je degelijke
Oude herenfiets -
Aan beide kanten
Beladen met kleine
Flesjes en potjes
Van allerlei soorten
En maten - ik fiets
Achter je, kleine
Jongen die je zijn
Opa noemen mag
Pet scheef op
Het hoofd, rustige
Twinkeling in je
Ogen die mij de
Moed geven die
Ik zelf niet heb,
Samen gaan we
Naar…
In de nabijheid van
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 549 Helderheid en licht
is wat de blijmoedige krekel
laat horen
of laat dat mijn behoefte zijn:
in de nabijheid van de grote rust
ligt een zee van kalme gedachten.
Het groen stilt mijn verlangen
en terwijl de massa vlucht
omhels ik haar aanwezigheid.…
Nabij
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.040 In de nabijheid van een stille streek
als een lange adem bestrijkt
het gevoel misschien te weten
als liefde verpakt in een veer.
Terwijl de avond zet
groeit het verlangen, spreekt
het hart over gemiste kansen
en smeekt om meer.
Misschien in een droom
een handreiking die waarheid brengt,
misschien het geloof
dat naar zekerheid reikt.…
Altijd nabij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 245 armen steken uit
jonge bomen al stellig
eeuwig verbonden…
Nabij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 ze lijkt een peinzend meisje
ik vraag me af: wat doet ze hier
weet je nog niet
dat Engelen hun vleugels
invouwen als een mens
hen nodig heeft
ze dimmen hun immense licht;
te veel voor mensenogen…
Nabij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 224 jij reikt jouw hand
ik omvouw 'm
met de mijne
trek je dichter
in het licht
vluchtig
kus jij
mijn wang
glimlachend
kijk ik je aan
en zie
hoe jij je ogen
neerslaat
het voelt goed jij hier zo dicht…
NABIJ
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 121 (tanka)
"De Heer zij met ons
in smart of grote blijdschap,"
onthoude men steeds:
geen schenker naar ieders wens,
maar een vorsende leidsman.…
Nabij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Toen ik met je over de kloof sprak
dacht jij dat het tussen ons was
jij luisterde half onder het zoeken
boven je mobieltje
maar het was de scheur tussen mijn kiezen
als je zo voortgaat zit je er wel nabij.…
Nabij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Gevoeld in dreiging
Beleefd in schokken
Vervormd in angsten
Bewogen in tijd
Nabij
Gevangen in hoofd
Opgehoopt in hart
Gebroken in stuk
Vertaald in gedrag
Nabij
Blijvend in dit land
Vallend in dit land
Helend in dit land
Oorlog nabij, nabij…
nabijheid
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.401 Wat me restte was nabijheid,
angeliek en lieftallig als van Lippi,
of eerder nog milde spot,
schier onverteerbaar
nu de balsemende herfst met vlugge poten
al gauw zijn intrede zal doen.
Ik weet nog van Siena's oude poorten,
van de schaduw van een struise cypres.
was het ooit beter kersen en dadels eten?…
Nabij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 Ik als toeschouwer, het einde was nabij.
Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…
om en nabij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 stel dat je iets niet moet vergeten
voor welke dag zou dat gelden
en wat als die dag voorbij zou gaan
-ongemerkt, zonder erg
zou iemand opletten of wolken
hun adem inhielden
ergens halverwege, zo nauw luistert
geen enkele toonhoogte
hoe belangrijk is dan onthouden
tussen alle dagen die zich versliepen
we moeten onze tijd nog voltooien…
nabij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 46 zorgvuldig strooit
hij het papiergeld
uit bij het huis van
zijn dode zoon
ritueel verbrandt
hij het dodengeld
dat in as opgaat
maar niet verdwijnt
de biljetten gaan
over naar de
voorouders in
het hiernamaals
zij kunnen nu
alles kopen
wat ze nodig
hebben
vader en de familie
zoeken elkaars
nabijheid schuiven
dichter…