43196 resultaten.
'mind'
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 974 Kus me hard, kus me zacht,
Beleef je ziel, beleef mijn pracht!…
uitbloei
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 265 gelaten in tijdsverloop
in cultivatie van bloemen
woorden weggeblazen
in ongenoegen
en terugrapen
als verloren pracht
van afgerukte
bloesemharten
en met verlangen hun
bezeerde voortbestaan
heraanpassen en zo
getrouw mogelijk imiteren
in poëzie,dat een
krans van schuldbesef
legt om hun uitbloei…
huwelijk William en Kate
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 225 Wat een pracht en praal
Wat een prachtig stel
Alleen de joie de vivre
miste ik een beetje wel…
Mooi geel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Ja ik blijf erbij
wat een pracht van een appel
en zoals gezegd…
Verbijstering alom.
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 272 Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering
Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering?
Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is
Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis.
De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in
Gekir van een peuter…
Lief
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 862 Als vruchtje ontsproten
Gedeelde deel, van beiden samen
Grootse kracht; delen, de natuur tezamen
Liefste lief in moeders schoot omsloten
Jongste spruit op rij, in ons midden, jij
Onbevangen, plicht noch pracht
Zon en Bloem, licht dat jou toelacht
Lief, zacht, moeders sier, moeders pracht, jij…
Herwaardering voor Van Herwijnen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 323 Carol...Ik was hem eigenlijk vergeten
Althans, ik denk er niet zo vaak meer aan
(Bekende weg die spelers dikwijls gaan
Alsook degenen die nog van hen weten)
Het beeld is schrijnend midden in de roos:
'n Levensloop in 'n kartonnen doos…
De natuur die weet wat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 124 de natuur vertoont grillen
ze keert de seizoenen
binnenste buiten
ze verrast ons met hoosbuien
naar een strenge winter
kunnen we wel fluiten.
Ja, de natuur die weet wat
ze laat zich niet ringeloren
je hoeft haar geen handje te helpen
komt tijd, dan toont ze haar pracht en praal
O de natuur is mooi, heel mooi
en ze is van ons allemaal.…
hap-slik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 173 Een reiger roerloos in een sloot,
een kikvors geeft zich bloot,
door de zon in slaap gesust,
zich van geen kwaad bewust.
De gevolgen laten zich openbaren,
kikkers zijn voor reigers etenswaren.
Met de snelheid van het licht,
zijn lange snavel goed gericht,
hap, slik weg,
Sorry kikker, dit heet domme pech.…
Paddestoelen
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 153 natuur moest deze week wat dichterbij
edoch, wat is natuur in deze tijd?
veel mensen zijn die binding domweg kwijt
staan ook niet bij het dichten in de rij
maar paddestoelen spel ik zonder n
en alle woorden schrijf ik met een pen…
Olympische vrede
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 203 Het pad dat ik inmiddels zo goed ken,
voert mij vandaag weer naar de waterkant.
Daar ligt, door riet en dennenbos omrand,
de spiegel van het koele, stille ven.
Met zwemmen zal ik geen medaille winnen,
maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…
KOEKOEK
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.378 Als de vroege koekoek roept
En de lijster, onder 't fluiten
Van de rode bessen snoept,
Loop ik ook mijn woning uit en
Fluit in zonnige' ochtend buiten,
Waar ik zoeter luiden zoek
Dan de lijsters kunnen fluiten,
Dan de koekoek roept: Koekóék!
Koekoek vroeg in 't koele bos,
Lijster in de groene struiken,
Roep de blauwe blinden los
Die…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
Waarom ik?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 263 Deze ziekte kwam op mijn levenspad.
Mijn lot is veel pijn en een vage toekomst.
Moet ik dankbaar zijn over mijn vroegere functioneren?
Moet ik deze ziekte accepteren omdat ik ouder ben?
Mijn pijn kan zó ondraaglijk zijn,
dan ben ik kwaad en heb angst!
Hoelang hou ik deze ellende nog vol?
Wat als ik er niet meer ben?
Al deze vragen doen zoveel…
Als het lente wordt...in de Jordaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 97 Als het lente wordt dan stuur ik jou
Vooral de groeten uit de Jordaan
En die tulpen, die gele, die rode
Die duizenden tulpen uit Amsterdam
Die komen er ook aan
En natuurlijk de Lente-uitnodiging
“Kom naar de Jordaan”:
Naar de binnentuinen
Vol natuurlijke pracht en praal
Maar waar bovenal
Als het lente wordt ook de daken
Gaan bloeien als…
Energie...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 622 Wolken drijven voorbij,
haar dijen zacht bestemd
voor mij als de zon en de maan...
En wij laten ons gaan.
Zonnestralen over onze lichamen
omringd door rode rozen en ook
boterbloemen, terwijl insecten om
ons heen zoemen.
Maar onverdroten geven wij ons aan
elkaar over en strelen hartstochtelijk
elkanders huid.
Het riet langs de sloot…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn pracht…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 394 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Vertrouwelijk.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Terwijl moeder natuur waakt en ik
een zucht van verlichting slaak.…
Pracht
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 73 Helemaal alleen
daarginds zittend in het groen
mooiheid om te zien.…
Pracht
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 54 Omgeven door groen
zon voedt elk levend wezen
inclusief mijn hart…
Moeder Natuur
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 1.573 Vlammende kussen
Van Moeder Natuur…
gedachten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 Gedachten
ik neem mijn pen
inkt vulde mijn vel papier
gedachten leg ik vast
de mooie wereld met zijn pracht en praal
de zuivere natuur , schoonheid van de zee
zon en wolken raken elkaar aan wonderbare wereld
de wind de regen stormen van de natuur
vast gelegd in een gedicht
zo als een foto die herinneringen opslaat
zijn het nu woorden…
In bezweringen gebeten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 504 Wat je zegt is waar
binnen de context van het doel
dat je voor ogen hebt
maar niet iedereen
heeft hetzelfde doel
dus zweeft waarheid
ergens tussen stilte
de muggen bij de vijver zwijgen
het spiegelbeeld van de natuur
kent nu slechts toekomstdromen
van vergankelijkheid in tederheid
consumenten zwerven naar
het winkelwarenhuis voor…
Vergankelijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.169 Hoe vergankelijk is alles,
het leven, de éne dag nog
volop genieten, van alle
genoegens gegeven, het
volgend moment zónder
afscheid of aanwijsbaar
moment is het voorbij.....
Hoe vergankelijk is het leven?…
Schuimkoppen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 113 Als ik wil schrijven
een soort gedicht of een lied
blijven woorden als op golven drijven
en verdwijnen onder koppen schuim
vaak over seizoensgebeuren
of emoties van vreugde, soms verdriet
natuur en vreugde wil ik uiten
het ander liever niet
teken wat harten in het natte zand
terwijl ik bezig ben komt vloed
breken golven op het land…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen sloegen de Hebreeërs 't ordloos heir,
't Hoofd hing te pronk, Judith in pracht van jeugd
Had Holofernes lief, haar moord veracht.…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…