Alle inzendingen over dood van een konijn-

konijn met pruimen fazant met witloof grijze garnalen met whiskeysaus lekker…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

Het taaie fluithout, weerbarstig als de wind geworteld in drassige grond op de oever waar de dode snoek lag een droom over jou en mij en de zwanen, omdat het zwijgen verstilde in pasteltinten kleurde jouw hart omdat mijn ziel geen stem had wie kon ik zijn, zo hier alleen een lief konijn, een derde been een beeltenis van serene vrede…

in de hemel is nee je scheept mij niet af met dooddoeners van kou het klinkt zo goedkoop dat jij onherroepelijk bent ik hou haar levend in gedachtenis maar jij hebt haar nooit echt gekend dood…

geboren konijn wil je bij me zijn dan moeten we leven onszelf in alle liefde geven.…

Haar aandacht verslapt tussen voorbij huppelende konijnen en ingeblikte paternoster rondgangen. Beeldspraak. Het zuchten gaat hartsgrondig en glastergend luid. Verspilling van konijnen, paternosters, zetels, enz, enz,... De prijs voor een filosofie komt altijd met de verpakking van de waarheid.…

Aha sprak het konijn dat plotseling naast haar stond hoogmoed komt ten val wij zien mensen graag krimpen die groter willen groeien dan ze werkelijk zijn en ze huilde bittere tranen terwijl het konijn een leedvermakelijkheidsdansje danste zo groeide zij kleiner dan haar schaduw en zelfs kleiner dan de vriendin van het konijn…

Door het bos langs de bomen over de bladeren Zijn we bij de heide Bij de vrije konijnen en de stille wind…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten proberen te bewegen, met moeite je die ruimte gevend waar je om vraagt, want… waar eindigt die? Moeizame jaren van omhoog krabbelen uit een zwart gat.…

met zevenmijlslaarzen die stilletjes de weg naar vrede blazen de liefde blijft en zal voor altijd razen het is wel bij de konijnen af hoor!…

konijnen apart al door hun geknaag zijn tevens bijzonder als copofraag niet dat ze al hun keutels opeten puur alleen de half zachten nat aangemaakt tijdens nachten herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel…

Men zei immer, als je nooit iets probeert, weet je ook niet of je het kunt, echter, als ik alles proberen zou, kroop er nu een konijn uit mijn mouw!…

filosoferend over extremen in het goochelen vatte hij het konijn in de hoge hoed bij de horens en wist terstond dat er iets was misgegaan…

Sla je peddels ritme op mij plat, en bedwing met mij de dood. ----------------------------- uit: 'Hanestaart', 1990.…

Dwaze konijnen zitten in mijn hoofd, ze graven in mijn geweten. Ik zou ze op willen eten, met frietjes en in rode wijn gestoofd.…

God wil zich zo verrassend weten in ons menselijk bestaan wil zijn zoals een goochelaar die doet alsof het is vergeten dat hij het konijn zelf in de hoed heeft gedaan…

Zou mijn konijn In de hemel zijn?…

ik ken ze de verhalen van Hans Joep en van Öczan over het haantje 't konijn en het lammetje uiteindelijk werden ze allemaal het haasje…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Kaninefaten bouwden hier eens bedden voor hun doden. Konijnen mijden angstbestoven de plekken waar de stenen rusten. De zon gaat schreeuwend onder en mijn stem slaat op een venster stuk! ---------------------------------- uit: 'Op het nachtslot', 1985.…

Flip, ons konijn van een jaar of acht was bang dat hij met Kerst werd geslacht hij ging er vandoor samen met Flapoor en verdween stil in de sterrennacht.…

Wanneer het duin des zomers vol konijn is krijg ik vanzelf een eindejaargevoel. U snapt niet helemaal wat ik bedoel: Ze doen me altijd denken aan de Kerstmis…

In tergend trage tijd torst zijn ziel een onuitwisbare last de dood suist in zijn oren. Diepe rouw balt in hem samen als hij denkt aan dat ene ogenblik van volmaakt kindergeluk. Papa tilt hem op reigers vliegen hoog met de jongen mee mama lacht in onbevangen licht.…

Pluizig Snoezig Zilverwit Lange haren Raar gebit Donzig staartje Klein maar fijn Lange oren Lief konijn !…

daar rammelde men nu in koor De minister overweegde toen de ME in te zetten Om de konijnenpopulatie het uitgaan te beletten Maar gelukkig om 1.30 uur was de storing weer voorbij En alle konijnen zaten braaf weer zwijgend zij aan zij…

Wij houden veel van Knabbel, ons konijn. Het hok dat ik gemaakt heb is erg mooi, daar zit hij heel behaaglijk op het hooi. Vaak mag hij op het gras, dat vindt-ie fijn. En elke dag een uurtje in de pan, zodat-ie voor de kerst vast wennen kan.…

Dan denk ik aan 't konijntje, dat ik zag Als kind vóór Sint Niklaas achter het glas Van dure speelgoedwinkel. O! dat was Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras; En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach! Eens was het weg: en toen begreep…