Alle inzendingen over droom dagdroom

om van de dag met een lach opnieuw een droom te maken; even mijn ogen aanraken, uitwrijven. zal ik hier dan maar blijven en loom van droom tot droom de realiteit verdrijven en doorkomen met grenzen die vervagen,vooral bij het korten van de dagen.…

met een blik van herkenning en nog eens ik weet het niet zeker de leeftijd presenteert de rekening dat maakt mij ook weker en heb meer oog voor iedere mens toch was er een ontmoeting, zo een dichter eigen, ik verbeeld me dan dat jij het bent als ik naar de zon wil neigen ik draai maar een sjekkie om hopelijk nog verder in een dagdroom…

ik kijk naar ergens weg doch zij naar binnen niet de lippen spreken maar blikken zoeken een uitweg die van haar als van onder een deken immers haar ogen duiden zwart in een melancholisch teken de wangen kleuren bleek aangestuurd, wellicht door het hart ikzelf volg een onbestemde gedachte in witgrijs omhuld het is dat mijn glazen zijn…

Dacht heel lang alleen te moeten dromen tot je bijna tastbaar maar toch o zo ijl mijn dagdromen bevolkte nachtverlangens binnengleed Soms denk ik even in het echte leven een glimp van je te zien dus blijf ik zoeken in de hoop je te vinden Maar tot die tijd ben je mijn heldere droomster ik jouw verlangende dromer…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

Dromen van diepgang dagdromend vergankelijk ze blijven komen met hun intieme kracht ze leven slechts in schaduwen overdag en tijdens de nacht. Er is een verder weg dan hier waar droomschaduw fantasie toelacht.…

dag boom, dacht ik dagdroom dat zij langsstroomt en voor mij lacht…

Donkere nachten verbergen mijn dagdromen verzacht door de maan…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…

Het dekbed terugslaan, ontsnappen uit de hitte van de droom en het gevoel weg laten zakken dat ervan over is Verliggen, tot rust komen en dagdromen over betere tijden In bed is alles een droom mijn leven een droom mijn bewustzijn een dromenvanger Er huizen schimmen in de knopen van het spinsel met onverteerde resten hier en daar Ergens…

Hoe zeggen ze dat ook alweer dromen worden idealen Als ik dagdroom met jou ben jij dan ideaal voor mij Hoe zeggen ze dat ook alweer Op ieder potje past een dekseltje Tijd heelt alle wonden, en drie maal is scheepsrecht Maar waar vind ik iemand die past bij mij De tijd loopt wel door, maar wie heelt nu de wonden En driemaal, dat moeten…

tovert Dan toch maar de droomdag plukken ook al lijkt die nog onrijp en rauw langzaam verdwijnen in de dagdroom want er lijkt toch meer te zijn dan dit…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Zodra de dag als een dreigbrief in mijn kamer wordt geschoven worden de rode zegels van de droom door snelle messen zonlicht losgebroken huizen slaan traag hun bittere ogen op en sterren vallen doodsbleek uit hun banen terwijl de zwijgende schildwachten nachtdroom en dagdroom haastig elkaar hun plaatsen afstaan legt het vuurpeloton van…

Terwijl de zwijgende schildwachten, Nachtdroom en dagdroom, haastig Elkaar hun plaatsen afstaan, Legt het vuurpeloton van de twaalf Nieuwe uren bedaard op mij aan.…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

Wat schaft de pot, zo vraag je sleurrijk stipt in wedloop met de klok van zes. En als vanouds voel ik mijn kruipend bloed, waar het niet gaan kan, woedend kolken. Als stomend stoofvlees hang ik slovend boven pannen. Dit is het dus geweest. Al jarenlang. Maar nee, genoeg! Meer dan genoeg jouw polonaise aan mijn lijf. Ik zing mijn…

verward onrustig gevoel ogen sluiten,langzaam denkend aan een kat verdwenen de solsleutel als enkele noot gevallen van het blad verdwaald tussen zinnen waar woorden enige houvast bieden verrast blijkt alles een vreemde droom tussen harken en onkruid wieden…

Ik droom, hoop. Daar ben ik immers mens voor.…

ik sta op het balkon met de wens een blad te zijn, behorend tot de populieren, zwierend in een wind van zon sloom danst mijn schaduwvlek, onder het gewicht van de hemel, met de dofgroene spiegeling van het vetglanzend bladerdek door mijn fijn vertakte aderen welt wit spuug van goden, het chlorofyl voor de mensen het bloed van de bladeren…

Ik schud de dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de…

onder de geurende leilindes een donkerblauwe zomeravond met nerveuze huiszwaluwen piepend en voerend onder 't dak even terug bij moeder aan de tafel tijdens koffie met geschuimde melk en vochtige zelfgebakken cake een zo vaak gevoerd gesprek en hoe is het met de kleine jongen doet hij het goed op school .................. hij wordt…

Als de zuidwester storm het vermoeide land geselt en lichamen teistert dwars door winterkleding heen, als Pluvius zijn toorn botviert op ondergelopen weilanden en de natuur gelaten wacht op atmosferische rust, dan dagdroom ik over goudgele korenvelden, waarboven de van hitte bezwangerde lucht een dansende ode brengt aan de zomer.…

Achterover leunend in mijn luie stoel m’n voeten op de tafel, de ogen half toe dromend van jou, ver weg, warmbuikgevoel Stevie Ray speelt “Lenny”, ik doe alsof ik meedoe oh..samen luisteren, vast ineen gestrengeld gezicht tegen gezicht, onz' wangen gelijmd met tranen het is zo fijn te dromen met jou mijn engel je bent ver weg maar laat me in…

Met dagdromen ontvlucht je de werkelijkheid... je kunt de mooiste beelden op je af laten komen. Je vergeet de wereld om je heen en bent dan het liefst alleen... Dat niemand je uit die sfeer zal halen en terug brengt naar het werkelijke bestaan. Laat me nog even gaan...…

Maar midden in een stille nacht komt eindelijk die droom aan ’t licht en als ik dan al wakend wacht schrijf ik hem midden op de dag ------------- als een gedicht.…

Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

Na een tijdje op de bus hebben staan wachten was ik me er niet meer van bewust wat er om mij heen gebeurde. Er was overal geluid, maar ik hoorde het niet. Er was zoveel te zien, maar ik zag het niet. Zo ver zat ik in mijn gedachten. Ik dacht er aan wat we zouden eten. En wat ik de volgende dag zou aantrekken. Maar ik dwaalde af van deze gedachtes…

Verward kijk ik je aan, dagdromen…