Alle inzendingen over er niets

Schrijven… Letters op papier… Hoe heb ik het kunnen leren. Zwart op wit, geschreven op papier. Tussen de lijntjes moest het, bij een kwaaie Juf. Haar figuur was goed gevuld. Zij hield niet zo van kinderen en had niet veel geduld. En toen we de letters kenden, schreven we het op de muur. Wij zijn niet bang, voor juffrouw Tang. Zij spuugde…

Ons domme financiële wangedrag Valt steeds weer te herleiden tot patronen Maar onderzoeken blijken aan te tonen Dat tegen zulk gedrag niets baten mag Dus wat ook het advies of het devies is We maken altijd onze eigen crisis…

Een reconstructie: van dichtbij zie je niets meer -- dan vage vlekken.…

Natuurlijk zal er altijd iets belangrijkers zijn, dan je druk maken (niet VET) om je slanke lijn. Natuurlijk zullen er mooiere dingen te bedenken dan dat je voorgoed je lange lokken weg moet schenken. Natuurlijk zijn er andere dingen zat, waar ik het nog niet eerder over heb gehad. Maar: een mens mag zich druk maken (niet vet) om datgene…

Kijk daar wat lief, een bosviooltje zegt de vrouw tegen haar man Ja prachtig, zegt de man Ik ben niet lief schreeuwt het boze bosviooltje Laat me met rust en staar me niet aan Ik sta hier niet om mooi te zijn Ik sta hier zo maar wat te staan De man wil nog iets zeggen en slaat een arm om zijn vrouw Zwijg en loop door, anders pak ik…

Degene die naast me staat is stil van geest. Hoeft niets te bewijzen, schreeuwt noch overschreeuwt. Pact van stilte, voor het leven verbondenheid in bescheidenheid. Gelijk ik: wachten in eigen krachten.…

Lang, verleden Ben ik ontwaakt Uit het oneindige gekomen. Het duurde even Voordat ik mij werd Bewust van Leven en Zijn Echter, daarmee kwam De strijd, niet willen weten Dat het tijdelijk is Slechts kort Heel even Eens, zal ik losmaken Om mij weer te verlaten Mijn ik weer terug te geven Aan het eeuwige niets Het oneindige…

(Herinnering aan Beethoven's Septuor.) ‘t Er viel ‘ne keer een bladjen op het water ‘t Er lag ‘ne keer een bladjen op het water En vloeien op het bladje dei dat water En vloeien dei het bladjen op het water En wentel-winkelwentelen in ‘t water Want ‘t bladje was geworden lijk het water Zo plooibaar en zo vloeibaar als het water Zo…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…

In de wedstrijd van ieders leven is niet van de dood te winnen ook geen gelijke stand alleen maar verlies een groot verlies Sterkte familie sterkte fans dank Johan!…

Hij was laatst in ’t Belastingparadijs Toevallig liep er ene Eva rond: Ontduik je mee? ’t Is financieel gezond ’t Circuit is wonderschoon, hoewel wat grijs’ …en hij ontdook… maar werd toen after all Verzwolgen door een multinational…

Vandaag werd er een gevoelige snaar geraakt, ik wist niet eens dat ik deze had. Hij wierp mij totaal omver, en trok met geweld aan mijn hart. Er rolden tranen zomaar uit het niets. onvoorbereid, en onbegrepen. Hoe kan zoiets, dit vreemd gebeuren. Ik wilde er met iemand over spreken. Ik wil het kwijt. Ik moet het toch vertellen. ’…

Hou van mij zoals ik ben met mijn daden en gebreken probeer mij eens te zien zoals ik nimmer ben bekeken. Hou van mij zoals ik ben eenvoudig en gewoon maar met een kloppend hart die puur is en zo schoon. Hou van mij door wat ik geef alles wat ik heb aan waarde dan ben jij, net als ik de rijkste mens op aarde!…

Instanties vol van vlotte onvervaardheid gaan iemand die totaal niets heeft misdaan bewegen om zijn woning uit te gaan uitsluitend en alleen om zijn geaardheid. En gaat men nu ook hetero’s verjagen omdat die zich nog nooit hebben misdragen?…

We kusten elkaar in de bus en door de ruiten zagen we de maan op de bergen schijnen. Aangekomen in jouw stad liepen we langs kapotte krotte huizen, bekroop mij huiver, zou zo één de jouwe zijn? Maar bij de koelte van het water, achter hek, hoog en voornaam stond dat van jullie. Je moeder klein en in het zwart, in de vestibule, begroette…

Al wat materieel is, hechten wij ons aan op aarde, tussen hemel is een afspiegeling van wat immaterieel is, en vertegenwoordigt waar wij voor vechten.…

Als je niks wint in de loterij, als je niks over houdt aan het einde van de maand, als je de schuld krijgt van iets, wat gedaan wordt door een oud mensje met Alzheimer, wat maakt het uit? Laat de zwarte Piet maar bij mij liggen, hij mag al op zoveel plekken niet meer komen, ik heb nog wel een stoeltje, kan ie van al die commotie bijkomen…

Wie denkt dat hij denkt, raakt spoedig uitgedacht. Wie denkt te weten, weet niet dat hij wist. Dat hij niet denkt, maar gist. De mens die weet wie denkt, moet nog uit niets ontstaan. Hij die het meent te weten, heeft de waarheid niet in pacht. Het de dood, die vol vertrouwen op hem wacht. Wat blijft is het heilig niets. Is geest en sterrestof…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Aan een haars ondanks ongehuwde tante Wijd ik een quasi necroloog poëem Niet dat ik haar ooit zag, nog onbequeem Om haar verschijning in mij op te nemen Het lag niet in haar aard van haard en heem Op drift te raken, zij verkoos gefleem Als een gezelschapsdame bij een tante Een verre weliswaar, geen naastverwante Het moet mij van het…

Het zou mooi zijn Mooi zijn, dat Het zou wel fijn zijn, Zo alleen En toch weg van alles En iedereen Maakt niet uit waarheen En of het een gevecht is Een droom, Of echt is Als het maar weg van hier is Van alles en iedereen…

Storm op komst. De lucht werd geschilderd met de meest intense kleuren die de goddelijke kunstenaar op zijn palet durft te mengen. Het was donkerblauw en pikzwart. Dreigend grauwgrijs een kleur apart. Wit in alle mogelijke tinten in die eindeloze lucht. Ik keek ernaar en slaakte een zucht. Door de inval van het licht waren de bomen fluorescerend…

Ik heb zoveel gezwegen Ik heb zoveel over mij laten gaan. De diepgang van de woorden herkende ik niet meer, Het deed pijn als ik er aan dacht. Het waarom op alle vlakken kon ik niet meer vatten. Ik werd meegesleurd in de diepte waar de bodem zoek was. Ik trachtte mij vast te klampen aan de resterende goedheid, helaas dat was bij benadering…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Er zit veel zon in het zout op mijn huid, ja proef -- waar ik vandaan kom.…

Een slimme landgenoot wist in Iran Een nucleair complex te saboteren Door daar een virus in te installeren Maar in Den Haag wist geen van zijn bestaan Als zelfs Commissie Stiekem je niet kent Ben je een goedbewaard geheim agent…

Op zo'n moment barst een hart van onder tot boven. Er valt een stilte uit de lucht. Dat is de tolk van groot verdriet. Niemand ziet de engel die een paar keer langskomt en geduldig knikt. Pas op: een engel bedoelt het goed, maar verder kan zo'n wezen weinig doen. ----------------------------- uit: 'Iemands lief', 2013.…

Zijn noodklok luidt: de stad is vol en vuig De meeuwen scheuren vuilniszakken open Het zwerfvuil ligt in grote, vieze hopen Hij rept geeneens van ’t uiterst ruige tuig ’t Is jammer Wim, maar ook vermeldenswaard: Uw Rijks is wel de schoonste plek op aard…

Ik ben een doventolk en schizofreen Vertolken doe ik met mijn handgebaren Maar als miljoenen mensen naar me staren Dan voel ik mij onthand en zeer alleen Hoe erg ik mij daar ook stond uit te sloven Het was alsof ik praatte tegen doven…

Was het een kleine droom van de grote wereld of was het een grote droom van de kleine wereld? was het een warme stilte in een koud huis of was het een koude stilte in een warm huis? Was het een vooruitgang of was het een dwaling? was het een triomf of was het waanzin? was het hoogmoed of wa het ketterij? was het een zegen of een vloek? Was…