2867 resultaten.
Weemoed in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Wanneer de blaadjes vallen
worden mensen lankmoedig
het rood-groene tapijt
wat geurt naar herfst
roept weemoed op
maakt mensen depressief
Wanneer de blaadjes
allemaal gevallen zijn,
zijn er vele mensen, die
niet meer " onder ons zijn"
door de herfst, sloeg de
weemoed en depressie toe
Genadeloos.…
Herfst 2019
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 250 De herfst regeert weer met bedrukt geluid
Het hemelwater kletst op grond en daken
Wind giert langs huizen, bomen kraken
Nog even maar, dan is het daarmee uit
Bij vette pech treurt elk seizoen hier later
Als woest of zacht geklots van poolijswater…
De herfst van ons leven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter
van ons tijdelijke bestaan hier op aard
denk ik; alles, maar ook alles
Was het me meer dan waard!
Dus herfst kom maar op, winter
pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan
In dit mooie aardse wereldse bestaan!…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Breuklijn
snelsonnet
5.0 met 8 stemmen 143 Ik dacht een tikkeltje melancholiek
Aan Aardrijkskunde in de tweede klas
De topdocent en hoe geboeid ik was
Door lessen over platentektoniek
Daar komt een kind onder het puin vandaan
Dat nimmer naar de tweede klas zal gaan…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.
Vol glans zijn de blikken,
Waarmee ge op ons staart…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
Melancholiek perron
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 142 de cadans van het verhaal
sleept me mee door het ritme
vragen wellen in me op
als borrelend bronwater
uitspraken van Pascal Mercier
denderen door mijn hoofd
zijn taal dreunt oorverdovend
door in mijn bewustzijn
ondanks alle spoorboekjes
blijft de mens ontoereikend
n.a.v; Nachttrein naar Lissabon…
Muziek
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 476 Melancholiek
klinkt de muziek
het geluid is zachtjes en zwoel
je geniet zittend op je stoel
de woorden ze raken je diep
emoties en verdriet
spontaan komt er een traan
en laat ik mijn gevoelens gaan.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Ondergang
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 632 alcohol gedronken
beschonken bijgeschonken
denk melancholiek
de lieve woorden
naast mij ligt
het amourette vuuravontuur
verlicht
straalbezopen stomdronken
weer bijgeschonken
hoor lieve woorden
in ondergang.…
Drinkend landschap
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 373 Het landschap drinkt
het geloof gulzig, melancholiek
als de ondergang van de speurdersroman
om naar de oude bomen te luisteren
naar het wilde geboomte te fluisteren
en raakt langzaam, maar zeker, vertrouwd
aan de voorafgaande waarheid, met vrome aandacht.…
La-LaLaLa-LaLaLaiLaLa-LaiLaLa
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 147 Ze zong voor Joods en Palestijns publiek,
Maar demonstranten gingen dat verstoren,
Want haar persoon kon hun niet zo bekoren,
Dat maakt niet blij, dat maakt melancholiek.
Zo hoorden alle mensen in de zaal,
Alsnog een lang en bloederig verhaal.…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
herfstparade
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 219 wanneer de nevel zal verdwijnen
en de zon piept door de bomen
dan is de tijd gekomen
dat herfstkleuren zullen verschijnen
het bos wordt stilaan kaal
de vele bladeren op de grond
kleuren schilderachtig in het rond
in een tafereel van pracht en praal
voor de dieren wordt het even wennen
aan een omgeving zonder lover
ze moeten oppassen voor…
De engel van lijn 8
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zie je door dikke druppels op de ramen,
mijn engel van lijn 8.
Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht,
slechts de spiegel en het donker brengt ons samen.
Ik staar naar natte stadse straten,
naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd.
Een regenspoor dat mijn beeld misvormt
laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten.
Neonlichten…
ai
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 397 woorden als voetstappen
soms vereeuwigd
in cement volgroeid
bedekt met tegels
ben ik je gelijke
of gescheiden
met een buffer
tussen ons beide
melancholiek geschreven
verborgen heden
niet meer dan
een geest van de nacht
geen drama
geen raadsel
maar dit leven
op zich…
Half november
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 208 Ikzelf ben nu één jaar melancholiek
maar dát komt door Trumps creepthroatpolitiek.…
Herfst
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 948 oostenwind
bladerdek
herfsttint
regenjack
kalebas
kastanje tam
waterplas
oesterzwam
rubberzolen
storm op til
aanbevolen
vitaminepil
vioolmuziek
bliksemschicht
melancholiek
ogen dicht
uitzichtloos
depressief
pillendoos
afscheidsbrief…
Lochem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 o, mooie Achterhoek
met lommerrijke lanen
tussen het tere beukengroen
valt zacht het zomerlicht
kastelen en havezaten
mijmeren wat melancholiek
over voorbije eeuwen
met rijtuig en kales
op het keibestrate kerkplein
is nog steeds de weekmarkt…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Onverwacht genoegen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 De kleurengloed was
fascinerend en
melancholiek, met een
sfeervolle schitterende
apotheose.
Kitesurfers brachten
prachtige beelden op je
netvlies.
Dansend op de golven
maakten ze er echt een
show van.
Mooi is het als je dat
langs de
kustlijn mag observeren.
Het was niet te voorzien,
maar het werd een ware
happening.…
HERFST
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 449 Dit is het jaargetij van snottebellen,
verstopte neusgaten en kriebelhoest,
onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest.
Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen!
Daardoor rijm ik met weinig fantasie:
helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…
Zonnehoedjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 De zonnehoedjes zijn gegaan -
Ik had niet eens gemerkt
Dat ze gekomen waren,
Dood die eerder in het
Oog valt dan het leven
Dat eraan vooraf ging -
Drie seizoenen zijn voorbij,
En ik merk dat mijn adem
Louter heeft stilgestaan,
Ze stokte daar waar
Het leven om mij heen
Onmerkbaar is verder gegaan…
Kind aan huis
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 389 over ‘t zandpad
volgt de klankgazelle
in samenspel
van kind naar volwassen vrouw
teerheid vermengt zich
melancholiek
langs de tijdgeest van ogen
op gedeeld geluk
koost zij echte liefde
kind aan huis
langs de vloedlijn
van het menselijk bestaan…
witte schaduwkleden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 662 Jij spreekt in witte schaduwkleden
en omarmt zoals een gordijn
het laken van het leven
een vleugje trots gedeeld
door een decemberregen
verbergt zo als in jouw melancholiek gedicht
een jaargetijde dat vergeelt
wanneer de lente alle dood
weer doet herleven…