Onblusbare binnenbranden;
Vuurballen van magma
Tevergeefs persend
Tegen dichtgeknepen strotten.
Machteloze innerlijken
Ontwerpen niet te openen knopen.
Een zeeman zou
Er jaloers op zijn.
Grote bedrijvigheid in
Maag en darmen;
Er wordt een muur gebouwd,
Bakstenen liggen altijd
Zwaar op de maag.…
De aarde trachtte uit te braken,
maar opgegeven magma bleef
voor in haar slokdarm haken
waar het op dode meren dreef.
Het licht verflauwt
achter het regengordijn.
Niemand die om ons rouwt
als wij er niet meer zijn.…
Gewortelde in de voeten van de levensoceaan, een ode
aan vergeten goden en op de longen van de wind en aan
perkamenten wijzen in de as van vliegend vuur, schimmen
die elkaar in geblinddoekte spiegels omarmen
de aarde kiert door de magma van haar vruchtbaarheid
brengt spijzen op de plank en ook van niet ontdekte plagen
de oude magiĆ«r tekent…
vervoering op gezichten
krijgen de tooi van regenbogen,
een permanente liederen ontkiemen
op de ranke lende van een vulkaan
gewortelde voeten in de levensoceaan
een ode aan godvergeten goden
en op de longen van de wind
perkament getekend in de as
van vliegend vuur, schimmen
die geblinddoekt elkaar omarmen
de aarde kiert door de magma…
Ik dacht nog na over een passage in een interview
met de noordelijk gerichte wegstreepdichter Bernlef,
die ook alweer vijfenzeventig nog wat ballen opwerpt
die in jeu-de-boules weg zouden zakken naar het magma
in het binnenste der aarde. Lekker peu!…