Alle inzendingen over overal nog ijs in de

Wie hinder brengt op straat in park of wie weet waar krijgt dikwijls te horen doe je dit thuis ook? deze berisping treffend _ wellicht afgezaagd omvat een Bijbelse boodschap voor alle geslachten kind ouder en grijsaard Jezus' eeuwige woorden hebt u naaste lief als u zelf.…

Zon, zon Gouden bol Laat de bloemen bloeien Zon, zon Overal Doe mijn wangen gloeien Smelt het ijs In mijn glas Laat je stralen Stralen Schijn je licht Op mijn hoofd, Op mijn huid En haren Kom, Zon Laat je zien En jaag weg Die regen Kom, Zon Warme bol En straal Aller wegen…

Zeg zijn ze daar nu helemaal bedonderd! Waar? In Den Haag, dat dorpje weet u wel. Daar houden ze opeens niet meer van “snel”. We mogen straks niet harder dan slechts honderd. “Wat?” zegt mijn vrouw “dat is toch infantiel: naar ´t Malieveld met onze scootmobiel!”…

Zelfs als ik mijn ogen dicht doe, dan zie ik jou, want jij bent gewoon overal. En als ik de schoonheid zie van de mooiste bloem op aarde, dan denk ik aan de schoonheid van onze vriendschap, en aan de woorden die soms blijven steken op mijn lippen.…

lang hebben wij nagedacht stille nacht verdwenen is de kracht waarom rennen? wil je de waarheid? herkennen in mij doorlopen in straten is een gave die ik vervloek op zoek naar jou kan niet meer loop weg loop weg van het verlangen het verlangen van jou en mij help me schrijven dat boek over ons twee geluk is lijden…

Geluk zoeken is als het kijken door een vergrootglas We zoeken ernaar We bekijken het Onderzoeken het Vragen ons af Terwijl je het gewoon in je handen hebt En het overal is…

vind je het die foto als een draaikolk onder de evenaar richting de andere kant daar zijn wij ooit geweest een riviermonding die uitvloeit in de zee de zee eindeloos zoals dit hart jong maar oud tegelijkertijd alles gaat voorbij hout tafel genoten besloten de duivel speelt en ik blijf nog even…

Warm en teder ontwaakt het zonlicht achter de wolken, ik zit aan de waterkant mijn schaduw is in het water Overal mensen, wat niet ziel tot ziel kon spreken waait in het bedauwde gras Kinderen spelen hun spel rondom een groet van kleuren hoor ik het gebons der harten van God in elk van ons…

het zal nooit wennen poppen met mondkapjes in de metro de supermarkt waar je gaat op anderhalve meter afstand van elkaar op straat in huis voor de buis overal poppen gesluierde poppen bloedeloos op straat waar je gaat of staat wie zal ooit kunnen wennen aan de geur van een vergiftigde eenheidsworst die snel veel sneller…

Ik lees onze wereld als een spannend boek nieuwsgiering en vol verlangen zoek ik steeds naar een ander hoofdstuk nooit zou ik op één bladzijde blijven hangen als opgesloten in een kluis steeds sla ik op goed geluk een nieuwe route in immers de reis en de bestemming ze zijn mijn thuis…

Overal klinkt muziek. Rijke klanken bekoren onze oren. Wie goed luisteren kan behoort tot een dankbaar publiek. Dat zijn oren spitst om zich op te stellen daar waar het genieten kan van al die vrolijke lentekoren. Die vrolijke lentekoren zijn weer terug. Een zachte winter ging razend vlug.…

Als ik je daar zie liggen gaat mijn hart als een gek tekeer. Je smelt als ik je aanraak, mijn tong streelt je telkens weer. Je smaakt zo heerlijk zoet, zo om in te bijten. Zodra de ijscoman komt weet ik wat ik als eerste doe. Dan ga ik je halen, jouw koelte op mijn hete lijf. Mijn mond je zachtjes omvatten totdat het stokje overblijft…

ze kijkt hem van onder haar brilletje minzaam aan terwijl ze met haar lepel kieskeurig haar eenkleurig vanilleijsje voorzichtig proeft beide tachtig jaar grijs en krom maar naast elkaar misschien heel wijs ze kijkt hem zo nauwkeurig aan niet op zand gebouwd maar op het ijs.…

Hoe bijna ingetogen het licht boven dichtgevroren meanders neigt zich aan al wat uit het ijs steekt te bezeren…

Een lust voor het oog en voor de mond haar lach uitnodigend haar verlangen uitstrekkend voorbij bergtoppen en gletsjers. Haar lippen ongeblust totdat zij de ware kust: een ijsje voor het slapen gaan om ’s morgens fris weer op te staan.…

Lila grijs hier is het bewijs water dat bevriest noemen ze ijs.…

als ijspegels ontdooiden we met messcherpe kantjes nog lang niet de warmte maar al wel dicht bij elkaar…

een eskimo draagt in zijn iglo graag een eskimono…

Het ABP laat de pensioenen dalen Afghanen vechten voor de Taliban Men sleutelt aan een kernbom in Iran De leraar moet zijn staking in gaan halen Maar wat ons toch de meeste zorgen baart Is of er ijs ligt op de Bonkevaart.…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

bloemen van ijs op ramen getoverd het koude is buiten het warme in mij verlang naar de zon en zomerse kleuren het vrolijke fluiten van vogels in mei strepen van licht op muren getekend het warme, jouw lichaam het koude, mijn tong vergeef me mijn zonden mijn lust en mijn vraatzucht ik lik aan een ijsje en voel me weer jong…

een blad aan de tijd wordt gerijgd Je bent ijs Maar dan van het zoetste soort Zodat zelfs de zon wordt gekoeld De wind zwijgt En schrijft in het lover : Dit is het warmste dat ik ooit heb gevoeld.…

Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen op onderwerelden van pikzwart ijs, maar één raakt achterop bij oude plaatsen en één slaat een doodlopend slootje in. Zo eindigt steeds onze gezamenlijke reis.…

Het maagdlijk ijs is minder glad, O jeugdlief, dan uw levenspad.…

Veel schaatsers slaan dit advies al sinds zondag in de wind en gaan toch het ijs op.…

Je ogen schitteren in het licht van de pub ik loop voorbij ik zie je glimlachen je geniet van het bier ik geniet van je mooie gezicht het moment is voorbij als ik langs de pub loop in een richting die naar huis wijst In gedachte drijf je verder Ik zag je staan in fleurige kleuren Het enige wat ik kon zeggen is hallo Ik zie je overal…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ook al zal het nooit weer vriezen toch zakken meer mensen door het ijs…