Alle inzendingen over stadje

Ik ging geloven dat ik nu zou rusten, De winter in 't ommuurde stadje blijven, Een huis bewonen, klare zinnen schrijven En voor het eerst wat langer voortgekuste Vrouwen hier bij mij hebben en, ter ruste Met hen gegaan, lang in omhelzing blijven.…

ze kwamen als eersten in het stadje Bethlehem aan zagen van ver een ster boven een gamel stalletje staan daar vonden zij het Kindje gewikkeld in doeken van overal kwamen mensen om Zijn genade verzoeken...…

Ik droomde dat we op vakantie in een bus die langs een weg met struiken reed, en oude huizen vroeg wat je ervan vond we kwamen in het stadje aan, ik blij je 't meer te laten zien dacht dat 't het eindpunt was we stapten uit maar mensen bleven zitten, en toen de bus weer verder reed, kon ik niets meer vinden door nieuwe bouw, verleden tijd…

Een huwelijk van homoseksuelen Heeft in Marokko tot tumult geleid In weerwil van de hedendaagse tijd Hoopt men alom op strenge staatsbevelen De tolerantie is weer allervalst: Tot in Marokko Holland op z'n smalst…

De Hollandse: Het land lijkt wel een stadje, Maar ik geef het ze goed: Ze hebben hun droogje en natje, En melk in plaats van bloed. De Engelse: Ik nam wat van jullie pond En weet niet precies hoeveel; Maar als Shylock hier stond, Hij haalde je ’t mes door je keel.…

Dat stadje aan de waterkant, Het blijft mij steeds bekoren, Mijn leven lang, want ….”ik heb mijn hart in Zierikzee verloren!…

't Geluk, dit smadelijk verdrag Toch te vergeten bij een gade: Een zacht licht in een trieste dag, Des nachts een donkere genade, Wordt duur gekocht; die lieve lust Groeit in een stadje vast en vaster, Moet luisteren naar regel, rust, Van klokgelui tot laf gelaster.…

't Geluk, dit smadelijk verdrag Toch te vergeten bij een gade: Een zacht licht in een trieste dag, Des nachts een donkre genade, Wordt duur gekocht; die lieve lust Groeit in een stadje vast en vaster, Moet luisteren naar regel, rust, Van klokgelui tot laf gelaster.…

jongen ontvliedt het vervelende thuiszitten fietst door wijde polders hoge haver wenkt blijmoedig "kom naar die kleine stad waar veel meisjes wonen jou slechts van school bekend" de einder trilt gespannen glimt telkens _ wordt dof bij verhoopte onmtmoeting vestingwallen doemen op wellicht schuilt daarbinnen diep slapende liefde het stadje…

Na maanden uitstel kwam het er van de week eindelijk van, er kwam een nieuwe grutter is ons stadje, precies degene die we ook al bezochten om de paar weken, en nu dan in de buurt. Acties waren aangekondigd in de vorm van; op dag 1 krijgen alle 250 klanten een bos bloemen. Dag 2 enz enz.…

Vijf lange jaren geleden is het dat mijn stadje haar onschuld verloor. Die mooie zonnige dag in april, toen de tijd opeens bevroor. Er was paniek, een gek die schoot. Een lijk op straat, meer mensen dood. Niemand wist iets. Paniekerig geruchten hier en daar. Telefoontjes van bekende of ik nog leefde. “ja, gelukkig maar.”…

zoals dat in ieder groot dorp of klein stadje gaat heeft elk z’n onontkoombare eigen winkelstraat ze staan mogelijk op rij keurig in gelid te wachten de Aldi Zeeman Scapino Kruidvat Albert Heijn Bruna Bakker Bart en Jumbo een eettent en de worst van de Hema het pleintje met die eenzame beschonken vent gezeten op zijn vaste bankje die…

jij geeft me de warmte die ik zoek, een stadje uit een sprookjesboek.…

langs 't bruine huisje glijdt; Vaagjes slaande met licht geschommel Tegen des vondertjes vastigheid; Even fronslend om een voetje, Spiegelwiegelend het beeld Van klein mensje, een kindersnoetje, Waar veel warig haar om speelt; Dan àl glans weer tussen wije Groene weideweelden voort, Naar 't afdalend blauwe vrije, Waar een zilvrig stadje…

Nadat hij lang voor de gemeente werkte leek het niet vreemd dat hij de ogen sloot. Hij deed ze niet meer open, hij was dood en niemand die daar ook maar iets van merkte. Ach, tien jaar niet bewegen is niet raar voor een gepensioneerde ambtenaar.…

Of is ’t uitzicht dan zo schoon Op uw stadje, door de ruiten?” – Neen: doch weet ge wáár ik woon? Vlak bij ’t kerkhof! Al de doden Moeten steeds mijn huis voorbij En verkonden, stille boden: „Heden ik en morgen gij.” ’t Is wel vrolijk! zelfs bij tijden Al te vrolijk!…

Het stierenvechten is een gruweldaad Een “sport” in dieronvriendelijke landen Slechts mondjesmaat legt men het daar aan banden Goddank dat zulks in Holland niet bestaat Een stier hoort heel natuurlijk in de wei – Maar dat is er bij ons haast nooit meer bij!…

een breedlachend gezicht jouw gezicht het jouwe en jouw afwachtende blik schuif wat op kijk hier sta ik hier ben ik hier zijn wij allemaal vergeet ons niet zie ons zolang je leeft wij zijn niet voorbij…

voelen, ruiken hoe de tijdgeest hier verstreek Refrein Couplet 2 Kijken, staren, turen, dromen, noem maar op je kan het daar en flaneren, op je gemakkie, rondje eiland, zwemmen maar verliefd zijn vele mensen op het schoons wat 't eiland biedt het is vooral dat knusse maar ook d' grote stad die je ziet Refrein Couplet 3 Stadje…

De beeldsnijder maakt een kleine treinreis, draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt. Wacht daar vrije opdracht of strakke eis? Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs: een gaper voor de drogist wordt gemaakt. Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt! De winkelier biedt veel te lage…

Mei Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht, In een oud stadje, langs de watergracht -- In huis was 't donker, maar de stille straat Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat Nog licht, er viel een gouden blanke schijn Over de gevels van mijn raamkozijn.…