Alle inzendingen over OR meditatie OR bergkristal

Als ik uit mijn hoofd ga en afdaal daal en daal tot in mijn hart daar is het zacht zachter dan zacht een warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht…

gehuld in paradijs'lijke gewaden beginnen we ons duister ritueel stoutmoedig stappen we uit het gareel verkennen aarde die we nooit betraden de weg voert over slingerende paden ik vang je blik, omsingel je kasteel en neem je in, we worden één geheel wanneer we samen de rivier doorwaden we stoten klanken uit en zaaien zaden zij zoeken grond…

ik zag iemand gekleed in een pyama het raam uit het luchtruim in lopen tralies waren op zijn lichaam geschilderd ik zag een kurk drijven van een waterval waar ik geen handvol van kan bewaren vergeten waren de dingen voor een ogenblik ik zat stil en liet het water drijven in sluiers door mijn gedachten heen opdat mijn landerijen vruchtbaar…

woestijnmonniken verzinken meditatief in oase-rust…

sparrenhouten wouden graaien naar gouden oorden hoger dan ware woorden woorden paaiende praatjes van koude wind dennenmossen bossen waaien waar golfjes klotsen over rotsen rotsen fraaie waters in mijn zijn - net wijn schoonste der schoonheden komt voorbijgegleden door mijn lome weten weten als een gans over egaal vijvervlak…

Niet te denken aan iets slechts aandacht voor het niets de kale essentie van de stilte zonder decadentie hoe ruim je hoofd kan zijn als het eenmaal leeg is…

Mijn lichaam is toch ontspannen ik schrijf alsof het een veertje is licht en gemakkelijk ik probeer te voelen wat ik voel ik baal want ik heb keelpijn dus slikken gaat wat moeilijker en ik heb het gevoel dat mijn neus weer begint er komt geen einde aan…

(opgedragen aan Eckhart Tolle) Ga zitten en wees stil nu. Voel je wezen – je ademen, het stromen uit je hart. Je bent niet wat je denkt – en niet apart van al wat is. De breuklijn is genezen en al wat ongekend is, niet te leren - : de wijsheid die je vinden wilt - zit in je. Ervaar de stilte in jezelf, bezin je en luister naar de Harmonie…

Een moment voor mezelf, weg uit de drukte van de dag Waar ik lekker rustig worden mag Mijn hoofd leegmaken Even geen hersens laten kraken Concentratie voor mijn ademhaling en mijn eigen lijf Zodat ik de hele dag relaxed blijf Middelvinger en duim op elkaar Dit noem je het mudra gebaar Als herboren kom ik dan uit de stoel Nu vasthouden…

Ze zweeft buiten haar lichaam. Onwezenlijk als een luchtspiegeling die zij aanschouwt. Van alle stoffelijkheid ontdaan stijgt zij uit boven ieder ding en gespeend van de wil, is alles om haar heen in rust, in vrede, is stil.…

Hoe rimpelloos is eindeloos als tijd zich vult gedachteloos…

In mijn kloppend euforische beleving voelde ik jouw zuurstofrijke hartstocht terwijl vurige kleuren de avond inluidden heb ik jou in stilte blindelings bezocht. Een souvenir van onze laatste avondmaaltijd gaf jouw smaak van culinair uiterste wendingen die een aria bracht in mijn gedachteloze brein…

Wanneer het verleden, met de toekomst paart, en de dood gaat leven. Wanneer de toekomst, het verleden overstroomt, en het heden eeuwig wordt.…

In de schemering zit zij te mediteren. Niets kan haar deren.…

Voor een dichter is mediteren, kijken naar een kauwtje, dat mediteert. Dichten is achter woorden zien. Is elkaar werkelijk ontmoeten. Is een zenleraar ontdekken. Is voorbij woorden gaan. Is aanwezig durven zijn. Is wonderen zien. Is bestaan.…

ze zit op een stoel handen op haar knieën haar ogen gesloten   er klinkt zachte muziek een vioolconcert ze houdt zo van dit vioolconcert   in de kamer staan kaarsen ze verspreiden een zacht licht de kamer ziet er anders uit dat komt door het kaarslicht ze houdt van kaarslicht   ze probeert nergens aan te denken ze moet tot rust komen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

soms houdt de tijd zijn adem in ik pak mijn dagdroomvleugels en spring de lucht is vol met tortelduiven er zijn warmwaterbronnen en jij mijn lief bent daar de zon verbrandt de nacht het tere maakt het harde week een bloem groeit uit een rots een bergkristal schittert en ik denk wanneer stopt het klokkenhart kan de tijd ook sterven…

Maak ons als bergkristal helder en doorzichtig, onze liefde als robijn, gekleurd en diep als karmozijn, vertrouwd en evenwichtig. Maak ons sterk als diamant, weerkaatsende facetten geslepen door Uw hand- het licht dat van U komt, genadig en barmhartig.…

Voor meditatie kocht men toen een vis. Nu nog een paard dat weet wat werken is.…

Het zou moeten sneeuwen als een muur ijzig ruw over zwijnenvachten de beek kronkelend bevroren als een knisperende boskrakeling scheve schotsen verankerd in nachtzwarte oevers glazen vennen in bontkragen rietpluimen van bergkristal het meer vol poolijs de heide naakt en troosteloos bijna onzichtbaar verstoven onder verpulverd onbehagen…

ondanks transcendente meditatie, het agressieve in de mens kent geen spoedige inflatie, dat blijft een utopische wens. als de mensheid is uitgestorven met haar eeuwige oorlogszucht is de wereldvrede dan verworven? ook dierentanden en -klauwen zijn geducht!…

Er vliegen duiven van bergkristal en ik zie er pinguïns met parasols, wat ongekend grappig zou zijn indien er geen serieuze ondertoon zou zijn net als in de spirituele wereld en vanuit de zandstormen op het lege strand verschijnt de geest van Gabrielle Roth, die mij met haar tedere, uitgestoken hand ten dans vraagt.…

Schilderspalet na meditatie: De stilte naar mijn mond te brengen..... en dan 't zoet-zilte rond te plengen, het met de kilte van de grond vol klokjes sneeuw en vlokjes paars, te mengen, aan te lengen met oudblaars, een groot deel wil gezond te zijn en mild, het niet te verzengen verbond.…

geen apenstreken, goudenringetjesgedoe, of rekken en strekken, om iets te bewijzen: applaus! het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig. lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid toch hou ik van die aap, verslaafd aan de zon, en blesseer me vaak, ploeterend, eigenwijs op zoek naar menselijkheid: applaus. het…

Oh vreselijk, een hevige orkaan gaat door me heen De deuren en ramen heb ik gesloten. Plotseling verdwijnen er wat donkere wolken als er een beetje zonlicht tevoorschijn komt omdat de wind een handje helpt. Ja eindelijk, langzaam maar zeker drijft de orkaan over en kan ik mijn hart weer voelen.…

Oh liefste, geef me eindelijk je hand want jij bent de bloem van mijn hart. Ik zal luisteren naar je eeuwige bloesem en mijn ik vaarwel zeggen. Oh liefste, ik blijf graag met een glimlach voor je zitten Jij bent mijn boot om de weidse oceaan mee over te steken. Want als ik je liefde voel komt er altijd een fontein…

Met opzet verdwaal Ik vandaag in het Labyrint van mijn Leven - talloze Cirkels volg ik Met mijn vinger Op wat een landkaart Van mijn leven lijkt Te zijn - En terwijl ik je volg, Lijn die best eens Mijn levenslijn zou Kunnen zijn, komt Er zo maar een gedachte Bij me op, krijg ik een beeld Van vrijheid voor altijd En een…