Alle inzendingen over Als lentewind

De waterzon speelt met mijn blote voeten in een uitnodigend spel als een tevreden kind en ik voel de donzen stem van de lentewind, beleef de zot – en zoetheid van kleine dingen die mij omringen. “We leven, om naast de zotheid, de schoonheid te zien, verder blijft het afwachten” Kahlil Gibran…

Vanuit een trage schoep van lentewinden staan de bomen slapend, gras groeit in bewogen vlagen, passie gloeit in kippenvel wat over water rent tot aan een grens waarin de oever zich herkent, tekening van passie op de huid met scherpe naalden van weleer in duizend sterren, gekleurde lampioenen waarin liefde hoort, waarover helden…

Hij roept me Ik kom dichterbij Een warm gevoel Met elke stap Ik voel het in de stroming Elke herinnering gaat langs me Als de zachte lentewind Die grassprietjes doet kietelen aan je kuiten De stroming wordt sterker Ik word zwakker Hij kijkt naar me Ik ga steeds langzamer Grote stappen zettende, met zware benen Als beton word ik naar benden…

De klok van de toren sloeg bovenaan helder, een lentewind streek langs een onderste bladerzoom, de jongemannen in lakense jas vonden het gewoon. Het pak leek van een toneelstuk geleend, een legde de keurige handschoenen af en keek naar het opdringend gewas.…

De waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park en ik voel de donzen klok van een aanstormende lentewind en beleef de zot - en mildheid in de overgave van de kleine dingen die mij omringen.…

De vreugde speelt dan op uw aangezicht, gelijk de lentewind op geur'ge bloemen; ge voelt u moedig, vrijgezind en sterk, gij onderneemt en eindigt reuzenwerk. Licht zij uw geest, dan moogt ge op wijsheid roemen.…

kemphanen vinnig in prachtige kragen als siertooien van trots, van versierders, lokkers och, de wijfkes zien er scheel van ze sjokken achter elkaar aan, de schijngevechten achteloos latend en wij kijken, we stoeien met de kijkers op onze liefde gericht, we dansen de orchissen plat, spoelen onze voeten over elkaar in de kreek voel de zachte lentewind…

kemphanen vinnig in prachtige kragen als siertooien van trots, van versierders, lokkers och, de wijfjes zien er scheel van ze sjokken achter elkaar aan, de schijngevechten achteloos latend en wij kijken, we stoeien met de kijkers op onze liefde gericht, we dansen de orchissen plat, spoelen onze voeten over elkaar in de kreek voel de zachte lentewind…

Ja, gulle scherts kan vaak de geest weldadig wetten, gelijk de Lentewind het jonge gras verfrist. Maar wen u te gelijk op d’ uitgang streng te letten van ’t hart dat, onbewaakt, zich-zelf zo licht vergist. ’t Hart, o mijn jonge Vriend! dan vroeg gekeerd naar Boven! Men zoekt zijn Heiland nooit òf te ijvrig òf te vroeg.…

jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een zilveren vogel zijn pirouettes heldere witte sjablonen op de marmeren portieken van de horizon de waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park z’n donzen klok beroert in de aanstormende lentewind…

Het vindt vrede slechts in tederheid, bij het zachte wiegen der gladiolen in de geile lentewind, bij bomen die de hemel blad en tak aanreiken. Maar de aarde met haar zeeën woelt en bidt aldoor tot het van haar vervlietende heelal. Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…

Vanuit een trage schoep van tijd en lentewinden reiken bomen slapend naar elkaar, gras groeit alleen op zonnedagen, emotie rent als kippenvel over vlakten van de aarde tot aan grenzen waarin mensen zich herkennen.…

De lentewind wiegt de seringen die bloeien in witte en purperen pracht en ’t jonge lover waar de merels graag zingen of kwetteren tegen een regennacht. De lente baart overal nieuw leven en iedere kale tak krijgt weer zijn blad wintermensen kom je met een blosje al tegen en de trouwste huismus gaat zelfs weer op pad.…

waar weer de dagen lichter zijn dan voordien zij ons ontwaakten vieren wij van harte jouw jaardag luchtig en lichtvoetig waait vandaag de stroom van opgewekt geluk ons als lentewind in hoofd en hart wat heerlijk is het weten vieren dat vandaag alles mooier is dan toekomst ooit bevroedde hemels is het feest van verwachting van het vers…

Maar toch, zoals een droomrig kind zijn spel verlaat, wijl iets hem trekt, en in de wrede lentewind de handen tot de sterren strekt; zo bleef bij hartstochts snelste stroom 't verlangend hart mij droef gezind, en 't wacht zijn verren sterredroom verdrietig als een eenzaam kind.…

jij hebt aan mijn leven een dag toegevoegd een duizelingwekkend moment waarin ik was licht tintelend vrij jij droeg mijn uren op lichte vlindervingertoppen legde de stilte in vleugels van vogels verzonken ik heb een dag van mijn leven gemeten niet in stappen of in mijlen maar door trillingen op mijn huid en ik sloot mijn ogen…

Door 't open venster woei de lentewind, Vol zoele geur van bloemen en van gras. De lucht was licht, of ze àl van zilver was.…

ruist door open raam, waaiert zomergeuren in opbollend gordijn.…

Wilde bloesem – binding van kleur aan geur, mij aan de wind, voor de wind, want ik reis mee op de wilde wind, aan de hand van de zon, ik heb het land onder mijn voeten, mijn ogen dansen met de wolken en ik, ik reis mee……

De avondgeuren vermengen zich Gekookte aardappelen, gras en de voorjaarswind Het is fris buiten, nog net licht Ik wacht tot de herinnering mij vindt Er ligt een kalmte over deze dag Iets dat mijn ziel tot rusten brengt Toch ook een vreugde in mijn hart Als een kleine vlam dat op meer wacht Oh, ik zou willen dansen, vliegen, zweven En me…

Tussen geboorte, dood en heelal speelt onze leeftijd zich af. Al wat leeft is sterrenstof. Beleven we leven als ruimte? Als bewustwording daarvan? Als beperking. Als angst? Als creatieve liefde? Wie durft kiezen? Voor wie we zijn. Voor elkaar.…

Moeder de Vrouw is een begrip. Vader de man bestaat nog niet. Vader die Vriend is wèl. Vrouwen die ook moeders zijn, zijn trouw aan hun kinderen, die ze verzorgen willen. Vaders die mannen zijn, maken veel te veel zaad, een lang leven lang, dat ze lief verdelen. Soms winnen wij mannen de kost. Graag willen we verwekkers zijn. Dat is…

In de stiltes van mijn geheugen, vind ik nu de rust en schoonheid, wat mijn bewogen leven meemaakte, en wat ik meedraag. Soms is het een last, waardoor ik gebukt, alleen nog traag door het leven ga, de donkere jaren loodzwaar moet dragen. Maar ook herinneringen van vroeger, hoe je onschuldige eerste liefde, je vleugels gaf, door een wolk…

's Avonds, achter 't linnen windschut, zaten, in 'n koude cel, twee gestrenge paters, naast 'n druipend waslicht, aan het spel. Tegen 't schaakbord, op de tafel, lag 'n dik getijdenboek, met 'n hoornen snuifdoos nevens en 'n rode zakneusdoek. 't Kampte. De elpenbenen stukken dreigend vóór malkaar gesteld, kruisten lijk 'n legerbende…

Als je blijft hangen in verdriet geniet je het leven niet laat je veel goeds lopen het is van harte te hopen je ook dat leven weer ziet als 'n maatje met 'n goed krediet!…

Als het ondraaglijke leven hangt aan een zijden draad en een moeizame zucht stil en onverdraaglijk overgaat is het niet de laatste arts als helpende redder in nood die vrije toegang verschaft tot een pijnloos fijne dood…

Mijn rijmelarij Is voor mij een spielerei. Als ik door mijn hoofd heen spit Zet en rijm ik mijn gedachten op de rit. Ik als simpele meid Kan hier prima mijn ei in kwijt. Ik schrijf onder het pseudoniem Alou Want mijn echte naam doet er niet toe. Mijn leven in een paar zinnen Een uitdaging maar ik ga gewoon beginnen. Als je echt…

Ik hoorde onlangs van een wetenschapper Dat Kok door een computer binnenkort Als leider van ons land vervangen wordt: Zo’n ding is veel slagvaardiger en knapper. Tenzij u, net als ik, dit niet gelooft, Want wie maakt er nou ooit een pc hoofd?…

Kent u de nieuwe kwaal dyscalculie, de rekenzwakte die de natie teistert? De rekenvaardigheid is dan verbijsterd zoals taalvaardigheid bij dyslexie. Ikzelf heb beide kwalen meegekregen: Voor mei is agt min fier nog altijt neegen.…

Als de bamboe bloeit bloeien ze allen samen en sterven staande…