Alle inzendingen over Blaadjes OR Getijden

waar goudenregen welig tiert dragon haar lentegeur de ochtend siert als zacht geelgroen ontloken blaadjes schuw verborgen in krokus wit overwoekeren blaadjes rozemarijn als dauw van de zee lavendelvelden…

de getijden de stroom van vreugde van lijden de tegenstroom In haar... een zandkasteel als droom Elke dag van los zand dat te maken.…

Het silhouet van het glansrijk stroomt langs de kustlijnen als een begin of een eind van getijdige draaipasjes rondom ons golven de wateren mee natuurkrachtig naar aangespoelde omhelzingen.…

Grasduinen langs de zee en nuttigen wat getijden brengen. De horizon drijft gedachten in golven naar wie zwemt. De zon beklemtoont beweging. Nieuws ruist tot in ons hemd.…

in overgave hechten de wortels zich aan de muur de blaadjes houden als dakpannetjes het stenen bouwsel droog twee muskaatvinkjes maken een nest van groene blaadjes een goudvink knipt een blad bij het steeltje af in verbondenheid onvervangbaar voor elkaar…

de blaadjes vallen en ik blijf maar opgewekt niet normaal toch?…

Alleen wij In de nacht Donker Harde grond Zachte blaadjes Jouw lijf Op het mijne Jouw gezicht Boven het mijne Zwevend Je ogen Samengeknepen Je mond In die lieve Glimlach Je hand Die een haarlok Van mijn gezicht Wegstrijkt En mijn wang Streelt Aait Zachtjes Lief Je bent lief Fluister ik De lieve glimlach Wordt breder De ogen…

leven nog altijd sterk onverzettelijk nog door seizoenen heen winters landschap liet hem kaal achter door witte deken omarmt tijden verschoven in smeltend water hervond hij zich opnieuw reeds, in zomer geschoven eikenknoppen krachtig geschoten fier en trots in vooruitzicht komend, vleit hij zich in berusting als de blaadjes…

Vlinders sterven Storten in het water Die niet naar karkassen Maar bloemen ruikt De zee gevoed Door schepselen Mooi als engelen Schreeuwt in wanhoop Witte schuimkoppen razen en bulderen Terugwaarts Omarmt alles in zijn koele woede Berusting Gadegeslagen door Vliegende creaturen Die aan de hemel Zijn getijde volgen Verworden…

In de herfst van je leven zullen de blaadjes altijd vallen al zullen het bij de kerels wel eens groene kunnen zijn!…

Gewend aan het rumoer Van alle dag, dat het Vrije denken zo vaak Overstemt en me ongewild Meeneemt naar onbestemde Verten waar ik helemaal Niet wil zijn, Is daar opeens Een zacht geknisper Van blaadjes die hun verhaal vertellen Met een kracht Die in al zijn teerheid Deze trein, en het hele spoornet, Welhaast tot stilstand…

De blaadjes buigen hun zilver naar het zonlicht: de boom vol manen.…

Herfst heeft zijn intrede gedaan dat is duidelijk, oh ja je ziet de blaadjes vallen gaan tollend om hun as ook nog.…

ik hoef de ogen niet meer te sluiten eb en vloed zijn binnen in mij zelfs bewegen zij de dromen en ik, ouder geworden, laat de getijden bescheiden, dat wel, gaandeweg in overgave stromen…

ze maken aldoor steeltjes met dertien blaadjes aan deze boom -…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

met groene blaadjes glimt de roos mij tegemoet het is winter -…

een herfststorm steekt op als het niet regen regent regent het blaadjes…

Het tuinpad vegen: blaadjes verdwijnen; nog meer komen er weer bij.…

De kale takken kijken triest naar hun blaadjes  die gevallen zijn…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Als bloedkoraal zo rood Druppels Als tranen op de blaadjes Glijden langzaam omlaag Zacht op moeder aarde Zonnestralen Op moeder aarde Zullen deze druppels van tranen Verzachten en verdampen Dan bloeien deze rozen Als bloedkoraal zo rood En wijken de blaadjes En leggen hun hartjes bloot…

Verlegen blaadjes Reikhalzend naar licht en zon Bestaan in schaduw…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Vluchtende blaadjes werpen hun ketenen af eeuwige vrijheid…

teerwitte bloesem blaadjes spellen verhalen ontluikende groei…

als fluweel zo zacht de pas ontloken blaadjes van de oude beuk…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…