Alle inzendingen over Coby

Een lied welt uit mijn binnenste naar buiten, geluid zwelt aan. Hoe kan een mens zich beter uiten dan zingend uit zijn dak te gaan. Alle vreugde juicht omhoog vanwaar het is gekomen, de zon straalt in een gouden boog, knoppen zijn opengesprongen. Op deze mooie morgen klinkt in mijn vreugdelied de lof aan God de Schepper door Wie…

Als op een dag de Koningin zal zeggen: “Het is genoeg, mijn tijd is nu voorbij, ‘t moment is daar de kroon af te gaan leggen, ‘k maak voor mijn zoon de plaats met liefde vrij,” bidden wij dan voor en met hen de bede: Heer, maak ons instrument van Uw bedoelde Vrede.…

We eten kawabata, mijn zoon en ik, een heerlijke vrucht, maakt ons niet dik. De vrucht is op. Mijn zoon kijkt naar mijn handen, de zijne plakken de mijne zijn schoon. Als je toch naar binnen gaat neem je dan koffie mee? Met opgetrokken handen verdwijnt hij gedwee. We drinken samen koffie, mijn zoon en ik, lekker in de zon en maken…

Zie je iemand lopen met een fiets aan de hand, zoekt een getergde fietser in korf, tas of mand, staat ergens een fiets op de kop aan de kant, een teil water gevuld tot de rand, een blikken doosje op een uitgespreide krant, dat betekent in fietsrijk Nederland: lekke band!…

Achter mijn rug zit mijn zoon, ik fiets met hem langs de spoorbrug. Hij ratelt aan één stuk door over kikkers, ooievaars, potjes kikkerdril, over juf die een baby’tje krijgt in april… opeens is hij stil, vraagt dan verwachtingsvol: “En mam, word jij al een beetje bol?” Ik, juist mijn “kikkerproef” achter de rug… juich bijna…

Wanneer je denkt hier zou Hij moeten zijn is Hij er niet te vinden maar op de weg van kinderen in het vensterlicht verschijnt Hij, God en waar voor waarheid wordt gestreden hoor je Hem als geen ander spreken. Wanneer gezegd wordt niet meer te geloven maar lijdensogen wel worden gevoeld daar wordt het leven in de mens bewogen door…

Een dagje Amsterdam, auto buiten de stad, lekker met zijn tweetjes met de vouwfietsjes op pad, racen door de straten een heerlijk vrij gevoel gezellig samen praten dwars door het stadsgewoel, hier een patatje eten daar een blikje fris maar wat ziet mijn oog nu, lollies van cannabis? Zomaar hier te koop op het Waterlooplein ze lonken in…

De grijze dame die hij bezocht was in haar eenzaamheid verleerd om een gesprek te voeren. Omdat zij zwijgen bleef wist hij ten diepste niet meer wat hij aan moest roeren. Ten einde raad zong hij voor haar een tikkeltje verlegen de oude psalm: “Waar liefde woont gebiedt de Heer Zijn zegen….” Ontroerd zag hij haar lippen meebewegen…

Negen tegels blinken koperkleurig in de zon, drie bij drie. Een kleuter springt van tegel naar tegel, muziek weerklinkt als van een xylofoon. De kleuter zingt, looft, prijst, swingt, geniet! Negen tegels vol muziek en een dansende kleuter versieren een zonovergoten dag met stralend publiek.…

Een koor van muggen laat zich horen, juist als je onder ’t dekbed ligt. Je denkt nog ach, het laat geen sporen maar toch doe je geen oog meer dicht. Zodra het licht is aangedaan lijkt het koor verdwenen maar jij bent overstag gegaan de halve nacht nog in de benen. Pas aan het einde van de nieuwe dag als je weer bij je positieven…

Pasgeboren liefde, intenser kan het niet, wie zal vermoeden wat die dichter in jou ziet. Je vult mijn gedachten, in elk gedicht huppelt jouw pas, lees ik jouw gezicht. Die zandkloppende handen, je grappige weetjes dan weer onbereikbaar en toch wij tweetjes, geen plekje te vinden in heel Amsterdam die jouw gestalte aan mijn blik…

Heer, ‘k ben vandaag weer ongesteld geworden en ‘k was al negen dagen over tijd. ‘k Had zo gehoopt dat het nu echt zou doorgaan maar ‘k heb me weer voor niets verblijd, ik word er zo immens verdrietig van, Peninna kan zo naar me kijken, ik weet dan niet meer waar ‘k het zoeken moet en wil het liever ook niet laten blijken, hoe zeer ik…

We zouden worden afgehaald door onbekenden, ik kreeg een sms-je maar begreep hem niet. Voor ik de trein verliet vroeg ik een medepassagier: “Begrijp jij sms-taal, wat staat hier?” Hij hielp ons in één ogenblik en ik moet je bekennen, het was het kenteken van onze onbekenden….…

Er hangt een jas over een steen, een hele zware jas, vol slechtheid, bedrog, huichelarij, afgunst en kwaadsprekerij. Iemand las de Petrus-brief en dacht daarbij: die afgekeurde steen, ’t was Jezus toch die zei: Geef maar aan mij, zonder die jas ben je beter af, kom, warm je maar bij mij”. Nu hangt die jas over een steen in de…

Als hoorder was hij er door gegrepen en met hem velen zo verwoordde hij. Toen iemand vroeg of er nog mee gebouwd was trok hij zijn schouders op die hij er onder zette toen niemand er meer op lette.…

Toen het licht van de zon de regen bescheen zag ik Uw kleurrijke boog om mij heen. Door Uw belofte wist ik Uw blik gericht op die boog en daaronder was ik in een bijzonder ogenblik zichtbaar met U verbonden. bij Genesis 9 : 16 “Als de boog in de wolken is dan zal Ik hem zien, zodat Ik mijn eeuwig verbond gedenk”……

De koningin komt uit de voeg gevlogen, burgers steken hier een stokje voor. Zij, stekelig, voelt zich bedrogen, zoekt vasthoudend alle voegen door. Voegt zich ten einde raad naar ‘t burgerlijk fatsoen, vlucht ontheemd naar ‘t “Burger King - plantsoen.”…

De kat ligt op de plattegrond juist daar waar ik moet zijn. Hij ligt zo lekker ‘k duw hem zacht naar ‘t Overwinningsplein. Hij gaapt me aan, rekt zich eens uit zijn kop op `t Hoornse meer, zijn staart zwiept bij die actie gevaarlijk heen en weer. Een uitgebreide wasbeurt vindt op de Hondsrug plaats waar ik hem weg kan lokken met…

Op de terugweg stapt hij af, zet zijn fiets op de stander, loopt door de velden met hoge passen, ontloopt tussen prikkeldraad de krassen, springt lenig over modderplassen, bukt zich en plukt kamille, sigaren, korenbloemen, aren, goudsbloem en grassen. Op het stuur prijkt uitbundig een Koninklijk boeket, opvallend hoe nú op…

Het kind in mij komt af en toe naar boven, vooral wanneer ik nieuwe schoenen heb gekocht. Het thuisfront laat mij grif geloven dat ik met deze aankoop zeker heel erg bof. Ik laat mijn blik voortdurend naar beneden glijden en dat ze o zo heerlijk zitten heb ik menigmaal verteld. Wanneer men er genoeg van lijkt te krijgen wordt…

Er is een land waar illegalen thuisgekomen zijn, verdreven overlevenden, eeuwig onderweg, drijvenden die wilskrachtig streden in de golven van de ruwe zee, zoekend naar houvast hoop zagen varen, zingend ten onder gingen in het tumult van water, wind en regen, door smekende blikken gedrevenen die grensoverschrijdend streden vasthoudend…

Geen zondag ging voorbij of hij bad voor Hare Majesteit de Koningin en haar gezin. Nooit heb ik gevraagd naar het waarom, het hoorde gewoon bij hem. In mijn beleving schiep deze predikant door zijn gebeden een Koninklijke band tussen het aards en Hemels Vaderland.…

Als ze gezellig keuvelend plukken, gelijktijdig bukken, ziet ze op slag weer de jongen in hem, schuilgaand achter zacht getinte vlinderachtige bloemenpracht. Hij vroeg haar zijn Lathyrus te bekijken. Zijn stralende blik, dat nodigend gebaar, in zijn andere hand een vaasje, onweerstaanbaar. Plukkend als toen fluistert ze kussend…

U vraagt of ik niet eenzaam ben? Welnee, ik heb een laptop en sinds een jaar zelfs internet, nu lees ik veel gedichten, ook mailen heb ik al geleerd, dan krijg je steeds berichten. Eenzaam ben ik al lang niet meer er is zo veel te schrijven, ik doe zelfs al aan pastoraat door ‘t digitaal bereik. En zondagsmorgens is het mooi op Kerkomroep…

Kom dichter bij Mij, laat Mij je tranen drogen. Waar jij vernederd wordt daar zal Ik jou verhogen.…

Aan de rand van Den Ham in de borg op zolder komt de omgeving tot leven. Zwaluwen spatverven grijs op de trap. Kunstenaars zoeken een plek voor hun werken, gemalen en sluizen in ‘t Groninger land. Koeien vormen silhouetten door een bundeling licht uit het dak. Vlakken geel water spiegelen lucht. Glas tussen hout scheidt kracht van…

Vierentwintig stappen, toen ik verkleumd was drie er bij, groter geworden, één stap minder. Vandaag ben ik een half uur vrij. Ik graaf naast moeders graf mijn colablikje in, het opgerolde briefje gaat over oma’s Bijbel, mijn vraag aan God en wat ik mis van ons gezin. Hoeveel adressen heb ik nu gehad, hoe vaak ging ik als slak met mijn…

Mijn wortels zijn door een rivier omgeven, met water van het zuiverst soort, hoewel ik lig geveld voor dood is er één hoop, mijn wortels leven. Vrij naar Psalm 1.…

Zoals de schapen door de rotsspleet gaan, verblind door 't felle licht tegen het donker, vertrouwend op het tikgeluid van stok en staf, zo leidt de Goede Herder jou door 't diepste donker en kom je blindelings voorbij het graf.…

Stil zit ze naast me, haar oogjes spelen met de contouren van het glas in lood. Ze wordt geconfronteerd met eeuwig leven, dat, wat beloofd is na de dood. Zilver omrande wolken drijven schaapsgewijs voorbij. “Ik zie de Goede Herder” fluistert ze naar mij. “Zou oma het al weten? Dan is ze bijna vrij”. Veelbelovend zwijgen we, voelen Hem…