Alle inzendingen over Dezelfde zwanen

glijdend als een zwaan vaar ik sereen over zee genietend de rust…

dromen van papier vouwen witte nachten tot een sierlijke zwaan…

Midden in de nacht brengt een zwaan majestueus licht in het duister…

Twee zwanen rusten overdag op een fietspad ongeroerd totdat…

De polders zijn vol zwanen in vergadering. Plan voor nest zoeken?…

Zwarte zwanen zwemmen als zwevende schimmen door mijn hoofd Geruisloos drijvend op de rivier van mijn ziel Ik heb eigenlijk nooit echt geloofd Dat hun aanwezigheid mij zo zwaar beviel Rustgevend maken zij rondes zonder geluid Stromend zwart water als ondergrond Het leven staat volledig uit In het donkere verbond Zwarte zwanen zo machtig…

Als er één stilleven schoon is, dan is het er wel één met de fascinerende zwanen. Weinig of geen KLM in de lucht, maar de zwanen kwamen met een prachtig machtsvertoon uit de startblokken. Het is schitterend, wat brengen ze een kracht teweeg met hun enorme vleugels.…

Van verre komt hij aan, Stilletjes grijpt hij naar mijn hand, Een mooie zwarte zwaan.…

in het verre grauw bewegen drie dotten wit - zwanen grazen daar…

droom witte zwanen zwevend op sterke vleugels samen in een vlucht…

[Haiku] Met trage slagen doorbreken zwanen de nacht als lichte dromen.…

[Haiku] sierlijk als zwanen glijden lichtende nevels over donker land…

Twee zwanen drijven statig voort over het water in hun witte verenpracht!…

drie wilde zwanen volgen kust en waterlijn geplaagd door de wind…

” Baren we niet de kinderen uit dezelfde droom? Zijn wij niet de geuren van dezelfde orchidee? Plukken we niet de vruchten van dezelfde boom? Baden we niet in weelde van dezelfde zee?" uit de bundel : Geplukt fruit. van Pama.…

twee zwanen kwamen over ik bleef gewoon staan en voelde de kracht van hun vleugels door mijn lichaam gaan twee zwanen naar het westen vrijwel op een lijn vastberaden naar een bestemming die daar ergens moest zijn lang bleef ik staan staren er was alleen maar blauw toen wist ik mijn route weer samen met jou…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…

de zwanen zoals die middag zij het maaswater uit haar stilte trokken voor een vlucht met kippenvel zo was haar begroeting…

Zo klaar was lang niet meer het water van de gracht er dreef een zwaan zo wit als had zij het kasteel gepacht…

dat drijvend dons met die gestreken halzen die twee zwanen daar slapend dobberen ze de oktoberdag door…

In de sloot dag in dag uit een dode zwaan. Gister een kraai. Zwart op wit.…

Drie bogen één brug twee witte zwanen drijven in het spiegelglad…

De zwanen, onverstoorbaar, glijden over de Dommel.…

kijkend in de verte, is deze horizon dezelfde? de wind die ik voel, is deze wind dezelfde? Laat me dan meegevoerd worden om het zeker te weten om onze horizon dezelfde te laten zijn…

De winter trof ons Slapend alleen Geen spoor verlopen In toverslag bijeen Dan priemt een sluimerend verlangen Verscheurend als een eerste licht In richting gemeend gevangen Toont ruimte haar gezicht Zo roept de vorm van beide Het hele circus in bedrijf Geen opvoering meer te mijden Ieder wakend in een oneigenlijk lijf Men went aan…

Die drie zwanen drijvend op het meer zag ik niet weggaan en waren er weer, en de treurwilg met een scheef houten been, haar haar omlaag en weerkaatsend omhoog maakte een boog om de zwanen heen, door een kind getekend, maar ik moet om te beginnen het kind nog verzinnen. Dan is het waar maar lang, lang later.…

Tot waar mijn blik reikt, ligt voor mij een horizon. Loop ik er naartoe, dan schuift deze steeds vooruit. Wat ook wel kan, is te spreken van einder. Er gebeurt hetzelfde. Maar anders is mijn beleving, meer als een absolute grens.…

~~~ sneeuwwitte zwanen trotseren statig het ijs in ganzenpasjes weggebonjourde ganzen heffen hun zwanenzang aan ~~~…

Over wijde sneeuw zweven zeven zwanen voort: stil én zingend wit.…

Dezelfde mensen op dezelfde plekken op dezelfde tijden rijden aan ons voorbij op vaste ritten op vaste dagen op vaste punten passeren we elkaar met gelijke blikken in gelijke ochtendogen kijken we gelijk weer voor ons uit niet wetend wie de ander is noch waarheen en waarom - misschien hebben zij dezelfde vragen dezelfde gevoelens maken zij…