Alle inzendingen over Dierenpartij en de k

Het gesponnen web houdt Krachtig stand, terwijl Jouw bescherming wordt Gebroken Een vliet van veel Liefde Vormt de bron van een Nieuw Begin…

'k Ben éven weg... je zult me éventjes niet zien... 'k bén er éven niet.... je zult me éven moeten missen... 'k Ben éven weg van huis... 'k Moet "even" naar 't ziekenhuis... dus "plaats" ik even niet... Maar wees niet ongerust... al is mijn lichaam géén machine... 'k Ben gauw genoeg weer op de been, je zult 't zién...…

Een geweldige renner is die Joop K Hen maar geen winner, zegt men. In de spelen van Den Haag ligt hij met de finish in zicht voor op het peloton als hij zijn benen stil houdt en wenkt naar de meute die hem rechts passeert en links laat liggen.…

Afgelopen winter kreeg ik voor het eerst Een bekeuring toegestuurd, omdat ik zonder Licht had gereden. Ik dacht hoe kan dat nou Dat ik een bekeuring heb gekregen, want ik Rijd altijd braaf met fietslicht aan, maar wat Dus bleek was dat mijn achterlicht gevallen was. Er reden zoveel fietsers en natuurlijk was ik weer degene Met de problemen,…

Drinkebroer, laat me nu maar los, we hebben genoeg feest gevierd, het boeren wordt te erg, mankepoot, Korsakov staat voor de deur en wil naar binnen. Ik heb me genoeg in jou verdiept, kom op, dichters onder elkaar, ga nu maar bij een ander de boel op stelten zetten of liever nog, donder op naar de hemel, deprimongool! Ga je eeuwige roes uitslapen…

jullie erbij Een enorm genot door de trilling van trommelvliezen Met liefde worden noten aaneengeregen Vanuit het hart, rechtstreeks is wat kunst hier biedt Muzikale tonen beheersen oprecht de zaal De notenbalk verspringt, keer op keer niemand die verbiedt om met geheven gla- zen mee te zingen Geniet de Kunst, met een hoofdletter-K…

Hoe staat uiteindelijk vandaag weer jouw pet Zou 'k de kunst van kennen beheersen jij bent voor mij echt zeker die niet te plengen traan…

met mijzelf slaap maar zeg ik tegen haar ik sluit mijn ogen wil ik wel met droogte mijn lijdend lijf ingaan ze heeft geen woorden nodig 't afsnijden van de tijd 't besef dat een terugkeer misschien onmogelijk is ik draag het zand van de nacht naar het afscheid, het wanhopig zwijgen volgepakt met knars en kanker zal ik een briefje…

de salon de ijzeren kast diep dankbaar vult zich langzaamaan appeltjesgroen, koraalrood, roze en hemelsblauw liever, heviger, zachter kan het niet voorzichtig spreek ik leuker uit zwart is geen kleur, hoor ik iemand zeggen de geur van koffie lokt mij naar binnen de kamer is als een landschap waarin haast elk dier opschrikt…

'k Ben niet meer die ik was, hoewel ik qua fysiek, tijd heb ho- ren palaveren* 'k Leef de jaren en werk de mooie maanden die mij zonder scru- pules worden gepresenteerd Een overdaad aan verstoorde verhoudingen** als gevolg van een, totaal zin- loos, dichte gaatjespan door mij meegenomen tot het eind der tijden Neem van mij aan dat…

Het was je vurigste wens In rook op te gaan Als het eenmaal zover was, Onder de grond was Ook maar niks, Grond, daar had Je een leven lang Niets mee gehad - Dan maar de louterende Vlammenzee, een vlammend Protest tegen alles Dat was misgegaan In de jaren dat je hier was - Nu ben je tot as vergaan, Tot stof ben je weergekeerd…

Wie in de krant als K. wordt aangeduid Maakt zich als crimineel beslist geen zorgen: Zijn anonimiteit blijft goed verborgen, Want met zo'n K. kan men veel kanten uit. De voornaam daarentegen is soms link, Want wie heet er in hemelsnaam nou Mink?…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

Een eerste blik in mijn ochtendkrant, bederft bijkans meteen mijn ontbijt, weer een nummer vol moord en brand en over een virus dat toeslaat, wereldwijd. Wie heeft gelijk in het stikstofdebat, zijn de boeren toch minder schuldig, welk rapport heeft dat het beste gevat, geen uitstel: wij worden ongeduldig. Mijn krant hanteert geen chocoladeletters…

'k hoor je zingen in het avondrood ' k zie je sluikse haren op je schouders bloot 'k denk eraan hoe je stem mij roert 'k zie mij al door je blik gevloerd 'k vind je een en al een stukje hemel 'k mag je toch zo lekker aards 'k hang een beetje aan je lippen kon ik aan je keel maar even nippen…

'k Leef in een wereld Niet de mijne 'k Leef in een wereld Zonder jou 'k Lever een strijd Wel de mijne 'k Lever een slag Zonder jou Onze strijd die Is gestreden Die van mij gaat Eeuwig door Onze liefde in 't Verleden Raakt mij en Ga ik voor 'k Wil jou spreken Ook herinneren Met jou lachen Net als toen 'k Wil je zien 'k…

Het schemert, en In 't ruisend wit getijde zie 'k Een bleke, vreemd geworden geest - En 'k peins naar wie ik was - naar wie 'k Eens ben geweest!…

'k Wil je brengen naar de hemel 'k Wil je zoeken in de zon 'k Wil je voelen in het licht 'k Wil je horen in de duisternis 'k Wil... 'k Wil je glimlach in mijn hart Laat de hemel je nu verblijden Laat de zon je stilletjes ontroeren Laat het licht je nu verwarmen Laat de duisternis je zachtjes toefluisteren Laat...…

Weet dat ik geloof in ons 'k Geloof dat ik weet dat Het goed is 'k Weet dat ik ervaar dat Het goed is 'k Ervaar dat ik voel dat Het goed is 'k Vaar op en vertrouw Mijn gevoel Voor Jou…

K. Oren. Vr. Wie stopt ‘s Lands Voorspraak hier de mond met deze steen? K. Eén. Vr. Mauritius? Wat kon de Landvoogd dus verstoren? K. Toren. Vr. Zo heeft hij om verraad hem ‘t leven afgesneên? K. Neen. Vr. Was ‘t om de vrijheid dan met kracht op ‘t hert te treden? K. Reden. Vr.…

'k Lig te waken in mijn bed, 'k Droom heel naar of sidder; 'k Haat gezelschap, schuw de pret, 'k Dwaal als dolend ridder; 'k Heb een hekel aan 't kantoor, 'k Maak er duizend bokken; Stelt men mij iets deeglijks voor - 'k Gooi het in de stokken.…

Ik twijfel in hoever ‘k Me ‘t heb verbeeld. Ben ‘k gek? Ben ‘k een fantast? Maar ‘k draag nog steeds die zwarte jas als ’n klerk!…

'k Deed m'n ogen open, voelend dat je er was niet slechts een verschijnsel nee ik zag, je wazig als door glas. 'k Was blij je te zien was al eventjes gelee 'k zie je niet zo vaak meer, maar volgend keer ga 'k met je mee.…

'k Wil 't wel weten dat Klorinde Me in het hart bestorven ligt; 'k Val wat blo, en toch 'k beleed haar Mijn gevoel door lonk en dicht. Maar ja wel! Ze is niet hardhorend Of onvatbaar, zo 'k geloof - Voor mijn zuchten en mijn zangen Blijft nochtans Klorinde doof.…

Mocht ik je papa zijn 'k zou je voetjes...STRELEN Mocht ik je mama zijn 'k zou je stijlvol...KLEDEN Mocht ik je zusje zijn 'k zou alles met je...DELEN Mocht ik je broertje zijn 'k zou je nooit...BESTELEN Mocht ik je neefje zijn 'k zou je nooit...VERVELEN Maar...…

daar lig je dan het gedruppel meet zich naar leven en sterven uit een geelachtige stenen muur -waarachter gelijke kamers zich opmaken- ontwaken vogels die onverstoorbaar vliegen door zelfbeklag heen vloeistof zoekt een weg, schept stromen en gedachten en plant giftige vergeet-mij-nietjes langs de vlinder rond mijn hals het verschoonde…

van binnen naar buiten de deur valt achter mij dicht op dat moment kan ik geen warmer woord bedenken dan zijn naam ik struikel over verwondering opnieuw de authenticiteit van zijn hart en handen trekt me overeind wrijft over mijn kale kop wanneer hij de blauwe plekken - van angst en 't lage zelfbeeld- uit mijn hoofd trekt…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Samenleven met handicaps Moet mogelijk zijn Elkaars handicap plaatsen In 't geheel We deden een poging Helaas mislukt 'k Voel me niet goed hieronder 'k Hoop op een Weergaloos Wonder 'k Zat even fout Maar 'k hou van Jou 'k Handelde verkeerd 't Laat mij niet koud…

Toch, als 'k begreep: 'K moet vliegen; neen, ik dans niet - Dan dacht 'k op eens: Hoe staat 't daar ook in 't sanskrit? En aan mijn degen reeg ik gauw die text. En 'k grijpteende op transcendentale draden Van Kant en Hegel en de Oepanishaden: De bezem was 'k, die dansen mòèt, behekst.…