9969 resultaten.
Onzekerheid
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.672 Onzekerheid doet rare dingen
in je hartje en je hoofd
Ondanks alle mooie momenten
toch zo moeizaam maar geloofd
Dat ik je mooi vind, lief en lekker
geniet van je humor en hoe je naar me kijkt
Soms baal ik dan ook als een stekker
dat je niet ziet hoe je mijn leven hebt verrijkt!
Als tweede moeder voor mijn kinderen
als tweede liefde…
Avondrood
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 1.118 Als het avondrood de hemel kleurt
zo wonderlijk, zo mooi en puur
lijkt alles zich te koesteren in haar gloed
in dit moois der natuur.
In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder
ging men over tot het avondgebed
overdacht men de dag, want men wist
het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder.
Men wist uit ervaring, na een blik…
horen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 440 zit niet te azen
op
een fout in de taal
een knik in een gesprek
hou dan je bek
maar
luister eens echt
naar wat je hoort of leest
het is niet de kortzichtigheid
van je hersenpan
maar
het niet gebruiken van…
Tandjes
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.179 Voor de derde keer
in dit leven
heb ik nieuwe
tandjes gekregen.
Het begon met
een melkgebit,
wat er meestal
niet lang inzit.
Daarna worden
de tandjes echt,
maar onverzorgd
worden ze snel slecht.
Dus verdwenen ze
na korte tijd,
wat deze schrijver
wel heel erg spijt.
Dan moet het
onvermijdelijke gebeuren
naar de tandarts…
Gedachte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 242 Wervelende momenten
van hoopvolle
gedachten in
maanlicht voor
die ene
keer verloren
onder voorspoedig
hopen naar
die ene
gedachte…
lege kamer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 862 De lantaarns staan aan
verder ben ik alleen
in deze lege ruimte
muziek vult de kamer niet helemaal,
de balkondeur staat open
herrie van buiten verjaagt de stilte
zal ik het ooit kunnen?
minder verwachten en rusten
anders alleen
dat is alles dat ik niet wil
ik zet de balkondeur wat verder open
een tram vol mensen rijdt krassend op de rails…
elke keer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.486 Elke keer weet ik
het eind is nabij
Geen einde voor mij,
oh de eeuwigheid
Dichterbij maakt bang en ik ren
Ik ren zo hard als ik kan
achter gevoelens aan die er ooit waren
Er nog zijn maar niet konden
Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders
ik kies te rennen naar onzekerheid
De kans op iets wat al niet werkte voorheen
als een soort…
Nachtcreme
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 521 Als ik op een dag
een nachtcreme smeer
En doe alsof ik dan ga slapen
Wie weet dan nog hoe laat het is
wanneer ik 's ochtends sta te gapen…
Gewapende woorden
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.388 Ik herlaad maar weer eens
en begin opnieuw te richten.
Tijd voor het grove geschut,
van schelden en tieren en dichten.…
het spiegeltje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 990 D`r was een hele, hele tijd terug
een boertje, met een kromme rug.
Hij was niet meer zo jong van jaren
en werd al wat dunnig in de haren.
Aan weelde was hij niet gewend
en `n spiegel had hij nooit gekend.
Maar toen hij aan het spitten was
toen vond hij zo`n mooi stukkie glas,
`t zat onder het smeer en onder het zand
hij nam het in zijn werkmanshand…
De watersnoodramp
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 28 Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin
Weer spatte het schuim over dijken en duin
Weer raasde een vliegende storm over 't land
Weer beukten de golven 't geteisterde strand
Weer gingen gedachten gebeden naar zee
Weer leefden er honderden duizenden mee
Weer waren de machtigste schepen in nood
Weer vochten de mannen op leven en dood
Weer wachten…
Mijn schilderij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels
van de talloze vlinders op mijn doek.
In kleuren vertellen ze verhalen
terwijl ze hun vleugels spreiden.
Ze zijn zo teer en broos
worden met de wind meegevoerd.
Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi.
Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon.
Niets doet hen vermoeden,
dat ze daar…
Mijn broers
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 744 Mijn broers, die zijn gewoon uniek:
schilden, wasten, schepten kolen
voor een kleine zus altijd sympathiek
jouw hand in de zijne verscholen
Volgen kon je hun spoor
geschreven in het levensboek
gelukkige herinneringen
die je regelmatig op zoekt
Deze band gaat nooit teloor
gevormd door het nagelaten spoor…
Facta, non verba (Geen woorden maar daden)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 159 Zwijgend zal ik spreken
Ik je patiënt die buigt
maar weigert te breken.
Ik neem een ademteug
mijn longen vol lucht
Ik sta klaar in de startblokken
maar niet als vlucht.
Ik ren, ik hol, ik vlieg
Ik eis mijn vleugels
pak stevig mijn teugels
Ik keer om, terug....
...ik kom eraan...
heb de wind in mijn rug.
Al mijn angsten, ik daag…
Nieuwkomer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 199 Ik ben in Holland
met de hoge dijken
hondenbelastingen en allochtonenwijken
Verplichting te solliciteren
Gedwongen om de taal te leren
Dat had ik helemaal niet in mijn land!
Daar had ik een piepklein keukentje
Met een grote pan,
daar zaten we, met ze allen, urenlang.
Dan vraagt U mij:
"wat doe je hier, ben je dan verdwaald?"
Ikke…
Geloven in een droom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 128 Waarom koestert de ene ziel
een bepaalde droom,
maar een ander mens, een andere ziel
gelooft in een heel andere droom...
Waarschijnlijk is dat zo,
om de schepping heel te maken.…
Vriend verloren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 Ik ben een trouwe kameraad verloren,
wanneer nodig was hij altijd bij de hand,
in zijn inkt werd menig gedicht geboren:
op het papier bleef hij de heer van stand.
Zijn vulinktpotje blijft ontheemd achter,
zij zal zijn grote dorst nooit meer lessen.
Verdwenen van de poëet de stille wachter
van zijn woord. Ooit slepen wij de messen
sonnetten…
Een Zeemeermin, da's wa'k ben
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 Een nimf die door de bossen waart
ben ik zeker niet.
Een heks die op een bezem zwaait
nog minder, zo je ziet.
Maar zet me te water en opeens:
groeit mijn vin, mijn benen verdwijnen
net als ik: onder water met
een sierlijke slag.
Dat was, wat je gisteren aan de waterkant zag:
Ik ben die zeemeermin, eerlijk waar
het is alleen een beetje raar…
BIJ HET RAAM
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 192 Bij het raam ontdekken
dat de verte groter is
de hemel je eigen kathedraal is
de luchten je kasteel
Bij het raam ontdekken:
de rivier dat ben jij
opkomend en afgaand tij
alles gaat voorbij
Bij het raam ontdekken
woeste wind
steigerende storm
flitsend vuur
Bij het raam ontdekken
de rivier stroomt door het land
en door de tijd…
Het oneindige
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 157 Lang, verleden
Ben ik ontwaakt
Uit het oneindige gekomen.
Het duurde even
Voordat ik mij werd
Bewust van Leven en Zijn
Echter, daarmee kwam
De strijd, niet willen weten
Dat het tijdelijk is
Slechts kort
Heel even
Eens, zal ik losmaken
Om mij weer te verlaten
Mijn ik weer terug te geven
Aan het eeuwige niets
Het oneindige…
Te hoop
gedicht
2.0 met 9 stemmen 1.648 Wij zijn te hoop gegooid,
wij liggen bleek en bloot
en onmiskenbaar dood
langs smalle, stille wegen.
Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.
Wij liggen op een…
Ik-zelf
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.344 Een hevig hater.
Een minnaar mild.
Die nu of later
De Dood toch stilt.…
Ontroering
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.579 Twee sinaasappels van één tak met blaren.
Ik zie schreiend het wonder aan:
Neen: niet vergeefs zijn zóveel kwade jaren
Over mij heen gegaan.…
Eigenwijs, eigen wijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 86 Ik voel mij het beste
buiten de gebaande paden
ik voel mij het allerbeste
buiten, in de open lucht
dat is ook goed voor de mens
dat unieke wezen, die ongelijke
want alle mensen zijn ongelijk
dat maakt het gelijkheidsbeginsel
zo lastig, zo moeilijk, zo onredelijk zelfs
vaak worden allen op die grote hoop gegooid
voor jou, ja, jij, duizend…
Tasten naar elkaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 Wat jij meemaakt, beleef ik
door jouw verhalen, het wordt ook mijn
ook mijn herinnering, mijn identiteit
Jouw verlangen, jouw verrukking
is ook mijn emotie, mijn behoefte
mijn reden van bestaan
De liefde die jou omarmt
verwarmt ook mij, de liefde
die jij mist, bedroeft ook mij
Met jou volg ik de keuzes
die jij maakt, ongeacht welke…
De verdeelde mens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Voor jou zorgen en anderen
helpen, ongestoord eigen
projecten uitvoeren zonder last
te hebben van wie of wat
dan ook, of tot iets verplicht
te zijn
Laten zien wat ik waard ben
en dan weer iets heel anders
doen
Fijn samen thuis
op de bank zitten
lezen over avonturen
en zomaar ineens eropuit
trekken, vrij zijn en toch
erbij horen…
wiegendood
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Hoe je als mens continu met een
mentale telescoop naar de toekomst
staat te loeren en welke
rampscenario’s zich daar kunnen ontvouwen.
De wetenschap prent ons immers in
dat we die scenario’s in de hand hebben,
dat niets ‘zomaar’ gebeurt.
Elk overlijden moet een oorzaak hebben.
Elke dood begint terwijl we
ons nog onsterfelijk wanen.
En…
Wie ik was en wie ik ben
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 Als kind wist ik precies,
wie ik niet was.
Niet mijn vaders evenbeeld.
Niet ijverig en oplettend.
Niet sportief.
Niet zo lief.
Abnormaal.
Als oude man wil ik,
wie ik wel ben niet meer weten.…
Femke, de moeder, de vrouw, de burgemeester
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Mijn krediet voor Femke neemt toe
mijn vertrouwen in de mens Halsema
mijn gevoel voor deze vrouwelijke burgemeester
die vooral haar barmhartigheid toont
dat mannen wel kunnen, maar moeilijker
want de man heeft geen natuurlijke baarmoeder
laat het op zich fout zijn wat Femke heeft gedaan
of juist zo gelaten, op z’n beloop gelaten
maar zij…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 185 M'n bron van zijn, vrij en puur,
vult me met essentieel liefdesvuur,
dat wat ik in alle essentie ben,
in bewuste vreugde mezelf herken.
Om zo met het levensspel te spelen,
vind ik vervulling in geven en delen,
want in belangeloos geven ben ik geluk,
ontvang in gunnen en kan nooit stuk.
Dus mezelf zijnde, puur als een kind,
in zelfvertrouwen…