Alle inzendingen over Exen OR Verdriet

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Mag ik je schouder om even op uit te huilen, wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren, ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…

Liefde kan niet sterven de stilte zal het je doen ervaren, ervaren wat te koesteren wat bewaren is en mag zijn, al zal het onmeetbare leed ook altijd voelbaar zijn. Maar weet liefde, liefde kan niet sterven, zelfs als ook het zout van tranen de herinneringen als wijn zoals je zelf ook gaat ervaren uiteindelijk nooit op zullen zijn…

JAN Hoofdpersoon Jan 4 kinderen Arie, drugsverslaafd Teus, crimineel en gokverslaafd Avery, seks- en alcoholverslaafd Sam, borderliner op een oceaanschip Eigenlijk allemaal vast werk Vader Jan heeft 4 exen Tea, moeder van Arie, psychotisch Frederika, moeder van Teus, lesbisch Mosselina, moeder van Avery, chaoot Ester, moeder van Sam…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Vaal het late voorjaarslicht Dat zonder verd're gedachten Plotsklaps van kleur verschiet In uitbundige zomerzon - Waarin alle pijn en verdriet Onzichtbaar versmelten Als bestonden ze niet…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

Vandaag en morgen mag je mij nog zoenen de trap naar boven en de keuken boenen, de vlinderboom en seringen nog even niet snoeien maar mij nog wel met je voordrachten boeien. Vandaag mag je mij nog steeds omarmen met je liefste woorden stralend verwarmen, nog een blokje omgaan in het licht van de maan even verliefd met mij bij de kastanjeboom…

Een traan die verdampt en een lach die zich laat zien. Die zijn levensecht.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Wat exen met wie ik wandel, met wie ik mail zijn de witte bes en bottelroos. En dan mijn oude vriend met wie ik niet veel meer deed maar dagelijks nog wel belde en die me nooit verstond, waardoor ik drie, vier keer alles opnieuw vertelde. Bij de bos blijft hij, is de kamille.…

Hier ben ik. Troosten kan ik je niet, Maar ik wil er zijn, Als je zucht, Als je huilt, als je schreewt. Woorden heb ik niet, maar ik ben bij je.…

je stond er al een hele tijd de rug tegen een wilgenstam in een poging met hem treurigheid te zijn tussen je vingers door glipte een warme voorjaarswind de takken in en bracht bloei in dat vermengd verdriet je stond er als een lentekind…

Alles zie ik in jouw ogen je pijn,wanhoop en verdriet ik wou dat ik je kon helpen maar spiegels praten niet... Glazen woorden op het puntje van m'n tong die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong woorden als glas zo breekbaar gebroken in m'n mond voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond…

Wanneer je verdrietig bent, Kijk dan in je hart En je zult zien dat je huilt om wat je vreugde schonk...…

Ik zie hoe hij breekt Onder het verdriet dat ze hem gaf Hoe iedereen hem een hart onder de riem steekt Zelfs goeds van buiten af... Ik probeer de situatie voor hem te schetsen Want die ken ik zelf maar al te goed Maar ik kan uren tegen hem kletsen Het lijkt of het niets uitmaakt en niets doet.…

Geef je verdriet maar een plaats, een plekje waar het kan blijven, door in een rustig moment al wat je smart te beschrijven. Lees en herlees ze dan maar, die onverwerkte gedachten en geef de jaren de tijd jouw diepe wond te verzachten. Geef je verdriet maar een plaats.…

Ik wil haar zo graag zeggen even uit gaan leggen ook ik had dat verdriet maar dat van haar en mij is toch hetzelfde niet. Zoute tranen hebben we samen geschreid. Mijn lieve dappere meid, houdt moed. Eens komt alles weer goed.…

Wat is verdriet. Iets wat niet altijd iedereen ziet. Soms zou je willen dat ze het zagen. Dan kwamen misschien de vragen. Mijn verdriet heeft te maken met mijn verleden. En is doorgegaan tot op heden. Met een moeder die er nooit voor me was. Volgens mij is ze een uitzonderlijk ras. Zo had ik mijn dromen en wensen.…

De traan, Die zijn ijzeren spoor achterlaat Langzaam langs mijn wang glijdt En zijn bestemming niet weet Door de mist verblind Niet wetend wat er komen zal De traan Daar gaat er weer eentje…

Van baby tot kleuter Van jongen tot man Ik mocht je niet kennen wat baal ik hier van Twe wezens zo eender zo prachtig en fijn Als ik aan je denk dan voel ik de pijn Kon ik je maar zien al was het voor even Mijn lief tweelingbroer je mocht niet gaan leven Van baby tot kleuter van jongen tot man Och lieve heer wat baal ik hier van…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

tranen over mijn gezicht mijn hoofd naar de grond gericht want jij mag niet zien dat mijn pijn mijn pijn om jou zo diep kan zijn…

ook voor jou de zon straks weer zal schijnen Dat door de warmte die liefde heet je verdriet als sneeuw voor de zon zal verwijnen Ik had je graag de antwoorden op je vragen gegeven of je kunnen verlossen van de pijn Maar ik kan niet meer dan houden van wie jij bent en er in ieder geval voor je zijn…

Stapelwolken aan de blauwe lucht de wind laat, verloren een diepe zucht. donker wordt de horizon van mijn gemoed leeg is het landschap de mist daalt in mijn gemoed. maar eens zal verschijnen glanzend en blij paar'lend en lachend de zon komt voorbij...…

voor altijd ik moet wel even mijn krachten behalen en verder zien waar mijn leven naartoe leidt alles lijkt nu zo verdrietig maar ik denk wel dat het went en schat, ik wil echt niks liever, dan dat jij gelukkig bent…

Buiten schijnt de zon, spelende kinderen op straat, buren die een babbeltje slaan, de boer die al fluitend zijn werk doet, maar hier binnen is alles zo somber en stil, hangt de geur nog van je bedrog, de leugen nog steeds niet weggedreven, is er slechts doffe pijn.…

Aan zijn diepe wonden Heel stilletjes ben ik zomaar van mezelf vervreemd Mijn hart, zo passievol, was alleen maar uitgeleend Hoop is verloren in een mist van tranen en verdriet En welke pose ik ook aanneem jij ziet het niet..... Als een eenling in niemandsland voel ik me alleen Mijn leven is een doolhof…vertel me waar moet ik heen!…