4614 resultaten.
Mijn grijze tintelreine
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.826 Mijn grijze tintelreine
mijn witte strelefijne
met hoog van omhoog gezwier
van uw handekens, schier
het vlerkegezwaai van vogeltjes,
het omkomen van wiekmolentjes,
ze veren zo fraai door de lucht,
mijn oor hoort geheel geen gerucht,
en uw wangen glijden aan
en uw lippen staan saam aan
beweegloos rood
en in eens daar vlood
een…
Mei boek II [fragment]
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.455 Zoals de wolken na een winterdag
Treurende gaan, hoewel geen luchtgeklag
Gehoord wordt waar het ov'ral stil is -- dan,
Terwijl er sneeuw valt hier en ginder, kan
Ik soms een enk'le wolk blosrood zien worden.
Lachende reist die in tussen de horden
Huilende wolken -- zo waren de riffen
Van zonverlichte bergen die in effen
Glooiingen hoog liepen…
De dag gaat open ...
poëzie
3.0 met 36 stemmen 5.003 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks één geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit,
en ik bij donkre wand diep peinzend poos.
Ik…
Zachtlichte lentenen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.735 Zachtlichte lentenen
mogen nu wentelen
aanwentelen,
hooglichte luchten
wolkenlichtluchten,
de lentenen -
Grote lenten met zonlichtboezems
in fonkellichte vér vallende blouses
waar hoofden zacht in liggen
donzig en ver als wolkenen,
de grijze stil-sneewige
die in wintermiddagen liggen.
Dán ogen lichtgrijzig spelen,
open, waarin…
De gonsregen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.267 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.129 Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan,
verzadigd krachtig, in het hoog gezag
des avonds met in 't oog vierkant de dag
van licht, waardoor zij zwaaiend zijn gegaan.
Zo ga ik ook, terwijl de grote maan
kogelend voortgaat langs de stroeve dag
der nacht die 'k even koperhel òpzag,
mijn armen en mijn hoofd zijn welberaan.
Dit heb ik zó…
De aarde ligt in de armen van de zon
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.965 De aarde ligt in de armen van de zon
in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur,
waarin twee minnenden zich aan het duur
werk der liefde herinn'ren en de bron
van 't leven. Elk of hij niet anders kon,
staart naar de ander met een zacht getuur.
Zo ligt de aarde stil in het azuur,
en 't gouden bed waarin de zon haar won.
Zacht speelt de…
Blauw (vlamt de lucht)
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.720 1]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
zonder verlangen's zucht
spiegelt het, diepe stroom.
2]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
diep van verlangen zucht
spiegelend wit de stroom.
---------------------------
uit: Verzen (1928)…
'T is zwart en donker
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.756 'T is zwart en donker,
kamerdonker als rook,
rood kolengeflonker,
daarboven holt de klok.
Langs de wanden bleekt flauw
een plaat en nog een -
het witte is lichtlauw,
't lijkt alles lang geleen.*)
Hoor, het leven vliedt,
de klok holt, tik, tik -
zingt het jammerlied
van het ogenblik.
--------------
Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…
Mei boek III [fragment]
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.527 Het was de nacht
Toen alle wolken te begraven gingen.
Ik zat waar een rivier ging en er hingen
Treurwilgen over mij, waardoor de wind
Zoet en zoel weende tranen als een kind.
Het was zó een rivier tussen twee dijken
Als uit de bergen springt en door de rijken
Van Duitsland en van Holland naar zee gaat.
Het water gonsde, als een overlaat
'…
Het gras heeft de nacht al begonnen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.176 Het gras heeft de nacht al begonnen,
de tuin is stil bezonnen.
De hemel is onbezonnen,
licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit
hangen neer stil in schoonheid,
maar de losse kastanjebladen
zijn schichtig en overladen
van wind.…
Het strand was stil en bleek
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.663 Het strand was stil en bleek
ik zat doodstil en keek
naar de blauwe rimpeling -
er was ook windgezing.
Ik wist wie naast me zat
witrokkig en ze had
roosrood het glad gezicht -
er was ook veel zonlicht.…
Aan zee
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.956 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste stee,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Zie je ik hou van je
poëzie
3.0 met 155 stemmen 16.038 ZIE je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht --
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent…
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 46 stemmen 3.387 Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon zijn,
maar `t kan niet, ik blijf van mijn.
En ik…
IK zat toen heel stil te werken
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.197 IK zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer, vervelend,
met groene bladen al geelend.
Mijn oogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht, maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht oppervlak…
Ik liep 's avonds door mijne stad
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.247 En er sloeg een zwarte brand uit
veraf, de vlam stak zijn hand uit,
daar was een vrouwegeschreeuw,
woorden als vonken sneeuw.
Ik zat eenzaam te kijken
uit het donker naar het prijken
der vlam en het deed me zeer,
langzaam kwam 't donker weer.…
DE zon. De wereld is goud en geel
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.731 DE zon. De wereld is goud en geel
en alle zonnestralen komen heel
de stille lucht door als engelen.
Haar voetjes hangen te bengelen,
meisjesmondjes blazen gouden fluitjes,
gelipte mondjes lachen goudgeluidjes,
lachmuntjes kletterend op dit marmer,
ik zit en warm m' er.
Kijk ze nu lopen wendend om me heen,
't lijkt wel een herfst…
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.680 Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.0 met 41 stemmen 3.708 Ik lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil -
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht gouden as — schaarse
leli'n lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
De lente komt van ver, ik hoor hem komen
poëzie
3.0 met 37 stemmen 7.217 De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.
O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.699 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
De stille weg
poëzie
3.0 met 70 stemmen 4.759 De stille weg
de maannachtlichte weg -
de bomen
de zo stil oudgeworden bomen -
het water
het zachtbespannen tevreeë water.
En daar achter in 't ver de neergezonken hemel
met 't sterrengefemel.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.358 Het is waarom het kuiken zoekt de hen,
Het kind de moederborst, waarom ik ben
Bang voor den winter en den herfst, den nacht
Van 't jaar - waarom een jong kind niet de pracht
Der sterren liefheeft, wel een vlam en vuur
Van een wit kaarsje - met een klaar getuur
Ligt hij op 't kussen wakker, lang en met
Zijn oogen volgt hij 't waaiend flikkren…
De bomen waren stil
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.230 De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te zien
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên…
's Morgens op het witte laken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.819 's Morgens op het witte laken
doet er een gelaat ontwaken --
dat ligt daar als een waterlelie
op een golf water, op de peluw.
's Middags loopt ze in het bos te schijnen,
haar ogen tussen bladen als twee kleine
vuurjuwelen, kijkend in een laan --
bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan.
's Avonds lacht ze in een stille
kamer, zonder…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.556 IK lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil --
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht goude as -- schaarse
leliën lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.357 Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem -
vèr òm der stede opschokkend gedoem,
dicht òm der stilte suiskokend gezoem -
een lichte rode bloem, een witte bloem.
Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart,
de daden van mijn lijf slaan rondom hard,
wreed klaterende stem veinst vreugd en…
Daar ligt dat water -- dat schitterende water
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.515 Daar ligt dat water -- dat schitterende water.
Zie hoe het schittert, het schitterspreekt, schittertrompettert in de lucht
in de donzige gonzige fijne satijne lucht --
dat droogzilvere opzwemmende water
in dat rondomblauwe dronkkoude dronkdiepe water,
't is een zee bleek sprekend schuim
een woordenmond in het ruim
schreeuwende door de…
Hé, Ik wou jij was de lucht
poëzie
4.0 met 41 stemmen 3.314 Hé, Ik wou jij was de lucht
dat ik je ademen kon
en je zien in het hoge licht
en door je gaan kon.
Waar zijn je armen en je handen
en die witte overschone landen
van je schouders en schijnende borst -
ik heb zo'n honger en dorst.…