Alle inzendingen over Oekraïne-revolutie

Lang geleden, waaiden er zwarte wolken boven Europa. Ze waaien weer van oost naar west. Oorlog in kinderen. Oorlog in hoofden. Mannen gescheiden van vrouwen. Dochtertjes huilend bij vaders die weggaan, misschien nooit meer terugkomen. Radeloze moeders op de vlucht. Hartverscheurend en hartverwarmend gaan samen langs de landsgrenzen…

Niet de hongerdood in Gaza met een kijkje in de hel Niet de uitzichtloze strijd in Oekraïne Ellende elders went snel Niet die irritante Houthi’s Smeerolie voor Shell Niet die oude knarren in de VS of ons deformatie-spel Het zijn de borsten van Doornroosje van M naar XL…

Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

Een tweehonderd jaar Door revolutie een en twee no way back welkom, dit is vrijheid vlam rechts verklaring links nu, doffe ogen arm gestrekt in leegte Katarakt over het grote meer welkom, hier was vrijheid…

de derde wereldoorlog kán beginnen, denkt poetin-tsaar en doet vervloekt zijn best hij slacht alvast in Oekraïne; test om uit te vinden of hij die kan winnen bij thierry’s vriendje is een mens niks waard, nou ja, misschien een uiltje op de kaart…

de tsaar verkeert verkeerd in dromenland waar Oekraïne deel is van zijn Rijk de werk’lijkheid geeft daarvan echt geen blijk hij zit gedwongen in zijn dronenland zijn trumpse zelfbeeld spiegelt hij aan god maar langzaamaan gaat heel zijn droom kapot…

Het waren mooie jaren toen de geest woei op bijeenkomsten tijdens andermans kantooruren bij versterkte tot zeer versterkte muziek. Mooie jaren waarin de neiging tot speelsheid der werkende klasse onomstotelijk werd vastgesteld. Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. ------------------------------- uit: 'Vroege sneeuw…

Als je niet wilt deugen in de ogen van je ouders zuchten ze och, wat moet er van jou terechtkomen? Anderen zijn harder, ze schelden je uit en eisen respect voor het gezag van geloof en gewoonten Ze vinden je een nihilist omdat ze je niet begrijpen en omdat jij het wel begrijpt kun je hen niet tegenspreken Maar je probeert het uit…

de mooiste maand voor mij blijft altijd mei en ‘Mei’ van Gorter immer hét gedicht want lang voorheen mijn ‘mij’ voorgoed gezwicht om dichter’s kunst die verder reikt dan ‘mij’ dus ondanks alles maakt de mei mij blij want Oekraïne, heus!, wordt ooit weer vrij…

O Jan, o Woordenaar, o Alleman Laat even rusten nu de Oekraïne Denk terug aan toen, da capo tot 'al fine' En zie waar haat opnieuw toe leiden kan O lieve Kitty, was je maar bij haar En ons, je dichter- en je lezerschaar…

de Spanjaard dacht: was ik maar nooit begonnen, dit taaie volk houdt niemand lang bezet al zoekt hij Lebensraum in Oekraïne, ook poetin zal straks ‘spanjaardachtig’ grienen…

onder een moedeloze hemel vallen bladerloze bloemen koude ijswinden geselen het land de despoot met zwarte zweep vaart met duistere lading op het troebele vlot van ongeschreven wetten het kind wrijft onschuld uit zijn ogen harde lijnen kruipen over de aarde en stoppen om graflijnen te trekken rondom de man die denkt dat…

De Russische revolutie in de kunst kleurde een vierkant Zwart Nog jong - Avant-garde - maakte ik er kennis mee Heel apart Ik zag het van dichtbij na een val We hadden thuis zwart-witte tegels in de hal…

De euforie van toen mocht niet lang duren En het toerisme blijft ver onder peil Ja, elke revolutie vreet zijn kinderen En deze zal de welvaartsgroei lang hinderen…

De linkse wolk wil af van ´t koningshuis Een déjà vu van honderd jaar geleden Door Jelles Troelstra werd destijds beleden “Weg met dat koningshuis en zijn gespuis” Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

hallo, ween nimmer om dat poetin spook in Oekraïne waart het duivels rond zijn misse daden missen elke grond maar binnenkort gaat tsaartje op in rook toen poetin nog meer troepen op ging roepen moest slaafje thierry poetinachtig poepen…

We voeren rellen En schreeuwen virtueel ons moord en brand Beschaafd zijn wij, na lange evolutie Wij voeren digitale revolutie…

Hij is tegen referenda maar wil ook geen revolutie wel raadplegingen of Maxima niet populairder is als zijn staatshoofd Willem Hij is zeer voor mijn moeder raadpleegt die elke week op zaterdagavond met een maaltijd "Moeder (hij mist Beatrix), wat vindt u" "Jongen, kind, Marcie, gewoon 'doorrutteren' schat"!!…

Straks wordt het l'Italie Maar Zwitsers, Denen Tsjechen, Oekraïne... Ik word er depri van, ik trek het niet Er is iets mis met twintig eenentwintig: Er rust een vloek op Euro twintig twintig…

Ik accepteer de oppervlakkigheid van het leven -De rotte appel van mijn revolutie Aanvaarding leidt tot geluk Weer een stap verder qua evolutie? Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

Ook vandaag vindt u Deze biologische soort Weer afgebeeld in de krant: Mens is de naam - Geweldsexplosies En vredesmissies Zijn hem eigen, Soms voorafgegaan door een teveel Aan woorden, soms door hardnekkig zwijgen: Van toon zijn beide meestal fel, En maken zij het leven van Onschuldigen tot een hel…

Zij hebben de kern van ons hart geraakt droegen hun eigen geliefde kleuren waarvan takken traag en uitentreuren op velden verbleven; onaangeraakt ons verbonden onuitwisbaar klaaglied heeft ieder bij de lurven gegrepen wanhopig in maandenlange repen van niet te stollen tranen van verdriet hoe ijzig behouden hooggeplaatste waarin finaal vergane…

Er heerst voor altijd droeve alteratie over Hrabove in de oblast Donetsk verbijstering rits men niet meer dicht bewoners blijven verstoken van stilte meer nog kommer over verre grenzen waar knuffels en beelden domineren onder ronken van overvliegende storm op weg naar eeuwige vrieskou er branden weer ontelbare kaarsen want kerst en nieuwjaar…

De grootste ingreep in ’s mensen leven is toch wel de industriële revolutie geweest, fabrieken doen de aarde dagelijks beven maar niemand die dat als vernieling leest. Het rustige leventje van de boeren en dus afhankelijk zijn van de wind, heeft plaats gemaakt voor betonnen vloeren. Verwelkom ons industriële land!…

Ze voerde revolutie in de dagen dat ze kwam tegen opgeblazen honden en de argeloze muren waar ze uren dreef langs kieren die verstierven in geschreeuw om te vallen in genade voor mij - als de lichte sneeuw En ik - ik kende nog haar naam vanuit een rijk en rooms verleden waar ze scheen soms als een elfenblad in neergedwarreld licht ik nam…

In Frankrijk ging het volk groots de straat op Sarkozy ging niet met hen in debat De Fransen zijn dit echt helemaal zat Waren de acties dan totaal voor nop? We gaan hen echter pas goed leren kennen Wanneer ze massaal naar de pin gaan rennen ...Drie Franse activisten roepen via internet op om op 7 december al je geld op te nemen teneinde…

Tot gisteravond vond ik de opstand in Egypte misschien wel de fijnste opstand ooit Ik moest denken aan de vreugde die wij in het westen voelden toen er alweer lang geleden in China een opstand uitbrak De berichten waren verwarrend, tot er een Chinees met een plastic zakje voor een tank ging staan Dat begrepen we, hoera er was beeld Iedere opstand…

Hij vroeg haar de hand met de magische woorden Zittend op zijn knieën in het zand Bij het ondergaan van de zon Met tranen in de ogen zei ze ja Hij voorzag echter een tragedie Geen Rome & Julia, geen Hamlet Een streven naar onafhankelijkheid Die gedoemd is te worden neergeslagen Ware liefde zal overwinnen De natie weer één maken Maar nooit…

Foto in huis-aan-huisblad Forse hond getuigd voor kar Spaakwielen groot, velg in ijzerband gekrompen Het baasje staat ernaast, hij doet blijkbaar in lompen Sjofel, werkmanspet Armoe, 100 jaar geleden Zwartwit voor ons vastgezet Het hondenleven van toen heeft een ommekeer gemaakt Baasje heeft de viervoeter aan zijn e-bike gehaakt De…

een rondje zachtheid wandelen met het gevoel van de zachte kracht lopen in zachtheid behoed je voor bitterheid in barre tijden weet dat je niets weet neem het kind in jezelf mee leer net als een kind schouder aan schouder een mars tegen de hardheid of een ommetje wandel met zachtheid het zachte zal je troosten vermijd bitterheid…