Alle inzendingen over Oude tijden

Schommelend in zijn stoel Zit hij tevreden en voldaan Alles gedaan wat moest Helemaal klaar om te gaan Wachtend in die stoel Denkt hij terug aan die oude tijd Toen hij nog jong en atletisch was, Een lang verloren feit In harmonie met zichzelf Bijna aan het einde van zijn bestaan Denkt hij glimlachend terug Dat hij het niet anders had…

Al wat in oude tijd van boter is geschreven, Daar ben ik niet gezind mijn zegel toe te geven; Niet ene van de hoop en heeft er ooit gekend, Wat boter deze kust door al de wereld zendt.…

ach, de lamp legt weer haar licht op mijn doorgeleefde tafel en daaronder rusten slechts m’n voeten, warm in luchtdoorlatend wol er liggen zwarte dagen rond wat oude tijd waar vogels zwijgen, als de wind weer kille tonen fluit reten -vol met stof- vergeten dat het helder was en dat rauwe korrels zand een schurend ritme maakten overal…

Men heeft of liever zij, ja zij die wilden 't fijne weten, zij hebben - in de oude tijd - 't verstand ‘'n licht’ geheten. Dit was oprecht geniaal en sinds - gelief hierop te letten - ontdekte men een meubel ook om ‘'t licht’ ten toon te zetten. En ‘'t licht’ och God!…

tijden herleven bij de aanblik van knotwilgen en weilanden in mist je vraagt om een naam en speelt met raven maar jouw naam ligt begraven in een kist.…

Vaak denken we aan het verleden Aan die mooie, goede oude tijd Een tijd van gezellige huiselijkheid Toch een heel verschil met het heden. Toen was er nog geen computer en t.v. Men speelde ganzenbord of een ander spel En dat lukte allemaal bijzonder wel Men leefde rustig en ook wel best te vree.…

tijden orkaan En met zijn ervaring kon hij ons in sneltreinvaart voorspellingen vergeven Hij verliet de grond hij verliet de wereld hij verliet het leven maar ik verlaat hem niet want op de vleugels van zijn denken kan ik de toekomst verder zweven dankuwel…

Schitterende zon Hoog in de blauwe hemel Onze oude tijd Het vallende blad Dat vrolijk danst op de wind Op weg naar beneden Mooie regenboog Ik zie je soms heel even Kleuren zonder eind Verre horizon Met je mooie zonsopgang Waar is je einde?…

Gestolde liefde, talloze jaren Al jong gekoesterd in de oude tijd Ontdooit ontspringt zij weder Alleen en onbeantwoord zij En dreigt zij weer te stollen Maar nu voor d'eeuwigheid Mijn lief, mijn dagen en mijn nachten Voelt mijn hart dat naar je smacht Kom en rust in liefde bij me En blus mijn hartstocht nimmer uit Vlucht, oh twijfel, volg…

bent als een vergezicht gedroomd in oude tijden door geliefden, een woud zei jij mij niet: 'hunkering' is het goede woord dat mij beschrijft zoals ik ben of wat ik voel een smachten nu en in een levend verleden vrouwelijkheid zei jij me niet: 'laat me' geen man kan rode stenen dragen gloeiend als de lava dat ben ik, het gloeiende…

Jij hebt nieuwe sloten in de deuren laten maken alles weggegeven, dat je niet meer nodig vond CD's en langspeelplaten uit die goede oude tijd gelukkig durfden zijn Het is beter jou te laten jij loopt niet in zeven sloten past niet in bescheidenheid Ik zie jou nog steeds voor me wat vierkant was, is nu rond Jij weet mij altijd te raken…

De psychiater zit tegenover mij met zijn woordje al klaar ik word gelijmd in elkaar als een papiertje Gelezen heeft hij mijn boekdelen hij weet niet wat ik heb misschien als ik rap zou hij het misschien kunnen zeggen Ik mis die oude tijd een blowtje hier een wijntje daar en dat ene woordje; maar vindt zijn weg in het heden Bij het…

Bij het ouder worden denkt men vaak aan het verleden We praten heel graag over die goede oude tijd Die tijd van saamhorigheid en tevredenheid Niet te vergelijken met de moderne tijd van het heden.…

Verplichte kots blijft mij net Aan de lippen hangen Want de man vertelt zo mooi over de oude tijd Alsof hij er zelf heeft bij gezeten Met Gandhi de betutteling heeft verweten Tussen twee kasten, achter in de rij…

was ooit meer niet te vergeten dan de paar huizen die nu Dallingeweer heten achter de Punt van Reide had het dorp flink te lijden delen zijn in oude tijden weggespoeld in Dollardvloed het was niet te vermijden wie je niet vergeten moet is Jarke de profeet die al die voorspellingen deed over land dat de zee had genomen en dat land weer terug…

Ik ben geen dichter, die zich voelt versmeten Uit vreemde wereld, die hij rijzen ziet, Haar herfstig-droeve aanblik wil vergeten En in gedroom naar d' oude tijden vliedt, Wie 't lijkt, als of geen schakel uit de keten Der Evolutie hem verbinding biedt Van Hede' en Toekomst en die toch, verbeten, Vloekt al wat d'Eeuw van 't Eertijds leven…

Ach, die goede oude tijd Nu zijn wij de eigenaars, we betalen de abonnementen en lossen onze schuld af Het gaat goed, steeds minder leden zijn actief, men praat aan de zijlijn en eigenaars met een eigenbelang verzamelen volmachten De beheerder handelt opportunistisch en volgt de buitenwereld Er wordt geroepen om een ander systeem:…

Er was een tijd dat ik de zee verstond, dat de golven wisten waar ze voor stonden, ze redetwisten konden rij naar rij, die oude tijd is voorbij, het stuifwater roept nieuwe vragen op uit het diepe van de gedachten.…

De vage inktvlek verbergt zijn sinds lang gesneuvelde traan daarbij het raam ver boven het oorlogslawaai lees je, Margariette je werd wakker, samen met de koude, blauwe ochtendglorie nooit meer vergetend hoe het voelt eindelijk herinnering te zijn die goeie oude tijd binnen grenzen van waanzinnigheid…

Zo ziek ben ik, verlos mij uit mijn lijden Het kind dat met mij bloeide is niet meer Ze keek intens genietend op mij neer Vergankelijk ben ik, wil toch vermijden Dat ik meer dood dan levend oude tijden Oproepen moet vol onderduik en sneer -Terwijl ik in zeer slechte staat verkeer- Alleen om hén van wroeging te bevrijden Ik wil geveld worden…

Veelal gedichten uit stoffig oude tijden vroegen om volledig nieuw werk. Nou, dat ging dan komen: na leegte kwam het invullen van gemis. De woorden waren raak van deze authentiek unieke dichteres... Ze leek bescheiden, maar dat was schijn of toch? Zij wilde alleen verblijden!…

De oude tijd doet mijn gevoel herleven. Ik ben weer terug in mijn eerdere leven. Je praat en je kust en je lacht. Net als toen in die eerste nacht. Het was een feest met alleen maar geluk Voor ons kon de toekomst nooit meer stuk.…

ik aanschouw de onoverbrugbare kloof die het nu van het toen en het straks onderscheidt voor die razende snelle van nu houd ik me oostindisch doof de gemoedelijkheid de onschuld we zijn het voorgoed kwijt die oude tijd had nog geduld en geloof me als die drollenvanger die klompjes uit vervlogen dagen me nog zouden passen zou ik zo weer…

Het geriefhout van weleer Met bijlen gingen ze tekeer Hakken in het eikenbos Als strubben grillig uitgedost Grillige vormen ontstaan in oude tijden Tegen schapenvraat mochten uitlopers strijden Knoestig hout kronkelend als in een vlucht Afgetekend in de blauwe lucht Sommige werden op enen gezet Anderen werd de groei opnieuw belet Eiken…

Met een oude auto reizen, en dan samen ergens stranden. Als we dan zover zouden zijn, en beide gingen trouwen. Zouden we elkaar helpen, onze huizen te verbouwen. Als we bij elkaar waren, en maar een half woord zeiden; Haalden we herinneringen op, uit die goede oude tijden.…

Ik ben je geliefde door dik en dun Samen brengen we in gedachten De dagen en de nachten door Genieten van beelden van goud en ivoor Smalle schaduwen die thans voorbijglijden Ons herinneren aan oude tijden.…

Op het speelplein van de steden en de dorpen wordt de voorspelbare eindigheid uitgewist, gedenktekens van de oude tijd, ook die van wanhoop en extase, tranen lekken uit werelds ogen door scheurtjes van de dageraad, schudt aan de magere stammen van de levensboom tegenspoed kerft zich in stenen, voorspoed als fossiel als die de glans van…

een lief logeetje heel jong van jaren komt in het grijze bestaan kleurrijke vreugde baren het huis kijkt opgeruimd de planten zijn opgetogen jong leven in de buurt grijze triestheid vervlogen de gulle lach en blije ogen blijken van harte welkom speelgoed van de vliering oude tijden keren weerom verruimd het leefgebied fietsend naar…

geef mij geen sneeuwjacht meer dat herinnert aan oude tijden laat poëzie geboren worden "hier en nu" boven het papier van onschuld (nog slaapt het uur, tot de krakeelnacht valt, van eigen woord, woord voor woord) waarin ik mij terug trek in de maand van Maart tederheid zal genezen in het diepe gras aan mijn mond de stilte is mij welbekend…

Ik vond laatst wat losse scherven van de oude tijd zij liggen her en der in mijn herinneringen verspreid. Die vaas van toen was nauwelijks nog te repareren de randjes waren te scherp, dat zou teveel bezeren. Sommigen spreken van scherven brengen geluk.…