958 resultaten.
Papa
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 257 Het is in elke hoek.
In iedereens armen.
Het is in elke nacht in elk café.
Het is in elke stad waar de eerstvolgende trein heengaat.
Het is in elk moment.
Zijn afwezigheid is overal.…
Zwarte paarden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 249 Hoeven op de Ring rond Simonshaven
Zijn het die de stille rust verbreken
Warm is het onder mijn wollen deken
Nu jij kortgeleden bent begraven
Kan ik me aan het verleden laven
Blijf ik in herinneringen steken
Hoeven op de Ring rond Simonhaven
Aan mijn voeten zitten zwarte raven
Rouw gebiedend; aan de wand een teken
Kans op vreugde vooralsnog…
Ik mis je
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 278 Ik ben alleen gekomen
En ik zal ook alleen weer gaan
Maar ik hoopte en ik dacht
Dat jij langer naast me zou staan
De dagen na jouw dood
Vervult van tranen, van eenzaamheid
Ik word omarmd door dierbare mensen
Maar jouw omhelzing ben ik kwijt
Ik wil mezelf ook niet verliezen
Ik weet dat het leven verder gaat
Maar de vraag is hoe ik dat…
Medereiziger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 De wilgen delen schouderklopjes uit
Zij willen helpen mijn verlies te dragen
Je beeltenis begint wat te vervagen
Ik laat die los, als ik mijn ogen sluit
Zie ik je voor me in een wit gewaad
Bevrijd van alle ongemak en zorgen
Je voelt je in Gods Heerlijkheid geborgen
Of iets wat daarop lijkt en echt bestaat
Je toont me waar de mens in overgaat…
L'Encyclopédie vivant (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 vandaag schrijf ik
de laatste bladzijde
van mijn tweede boek
natuurlijk kan ik daar
in detail over uitweiden;
echter
dan ben ik niet snel klaar
maar indien u mijn eerste werk
zou hebben gelezen
had u weet van een gevallen doek
en thans behoor ik andermaal tot
de horde der wezen
achtergebleven in de leegte
van een schaduwrijke vloek…
tussen leven en dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 ze stopte het verdriet
dat onmeetbaar was
niet in een doosje
het kon daar
niet ademen
versteend zou het
stikken van ellende
verdriet moest leven
hij kooide het leed
als het dier dat hij
temmen moest
het gromde sprong
tegen de tralies op
razend vond het geen
weg naar buiten
verdriet moest dood…
Blijven in verdrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister
maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht
ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte…
Het terras, mijn plateau
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 dit vormt mijn uitkijk over gedachten,
aldoor in wazige beelden
die om aandacht vragen en wel zo
dat zij herinneringen zullen verzachten
ik zie ze in schemerig groen, in wezen
doorheen de brede hoge heg,
waarin ik het verhaal kan lezen
vaak nog door een rozenboog onderbroken
alwaar het niets een blinde ruimte schept
die mij verstilt, of…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 liefde overwint de dood
wat ook dat moge zijn
het blijkt, zo lijkt,
terugkerend en voedend
soms al meer dan rouw en gemis
met verdriet of het gemoed,
woedend
liefde overstijgt soms de grens
van het bestaan
en vervangt al maar meer
in stilte, een mensen wens
ik wil met de onzichtbare
afstand leren omgaan
langs een duidend hart…
verleden seizoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 ik betreur
verleden seizoenen
zeker, als immer
zijn zij vergankelijk
ik blijf ze echter wel benoemen
hoe tel ik anders mijn dagen
op de meetlat van gedachten
die vooruitzichten dragen
en nog steeds ongekende
gevoelens verwachten
of zullen mijn herinneringen
gedoemd zijn te vervagen?
het heden zal zeker
de spagaat verzachten !…
Hoewel het groen gewoon ontluikt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 58 Een blikvanger - ijsblauw met lentegroen
Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren
In shock nog zie ik eerder ze als gieren
Naar doden zoekend zoals vroeger toen
Het oorlog was en zeventig miljoen
Voor vrede dienst deden als offerdieren
Een blikvanger- ijsblauw met lentegroen
Met meeuwen wit als sneeuw die voorjaar vieren…
Het pad van gruis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 62 het vooruitzien is gestorven
ik zoek naarstig naar het heden
had ze ooit verworven
soms zelfs krachtig beleden
de ochtend kent thans geen gloren
het licht voelt als verdoofd
wanneer word ik opnieuw geboren
en door wie wellicht uitgeloot
ik heb weet, dat ikzelf
zal moeten herscheppen
het lijkt nog reiken naar een te hoog gewelf
of op…
Rouwroep
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 Ik door zwerend zeer gelooide ziel
ik hoef niet meer
mijn lijf en piel zijn rouw geroepen
het leven sloeg mij nu genoeg.
Daar kwam ’t gevaarte naderbij
het milde motor brommen
werd hels: een het oor verdovend grommen.
Een laatste vlinderslag
een grimme branielach
wat zeer niet al vermag!…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 261 Jouw lievelingsmok
Naast de mijne
In mijn huis
Eindelijk thuis
Na alle tijd van zorgen
En van opruimen
Neem ik jou mee
In een pakje servetjes
In een flesje parfum
Jouw sloffen naast de mijne
Ik heb ze gewoon dubbel nu
Want we droegen dezelfde
Dezelfde maat ook
Pas gekocht nog
Voor lekker warme voeten
Vlak voordat…
blijven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 97 is er een seizoen dat
zoveel stilte in zich draagt
dat het tumult binnenin
hoorbaar wordt
een landschap waarin
zoveel liefde groeit dat
de dode niet verdwijnt
haar tot leven roept…
Nieuwe geuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 43 Als liefde vergaat tot enkel stof
en niet meer tot aardse verbeelding is te kneden
volgt het vervluchten van een haast tastbaar parfum
verdwijnt de einder verder uit het zicht
en wordt geen enkele rozenstruik gemeden
Wat door zwarte nachten heen zich manifesteert
is het onverwachte dat langzaam wordt geboren
natuurlijk was dat schuilend op…
Rouwproces
hartenkreet
1.0 met 29 stemmen 91 Gisteren is mijn vrouw overleden
Vorige week is mijn vrouw overleden
Vorige maand is mijn vrouw overleden
Vorig jaar is mijn vrouw overleden
Drie jaar geleden is mijn vrouw overleden
Vijf jaar geleden is mijn vrouw overleden
Tien jaar geleden is mijn vrouw overleden
Elf jaar, vier maanden en 14 dagen geleden is mijn vrouw overleden…
impressie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 675 *** *** *** ***
witgele roosjes
zeggen zacht ik hou van jou
vertellen van rouw
*** *** *** ***…
Samen rouwen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 625 Jij in hemels wit,
ik in het antraciet zwart
rouwen we samen.…
Kaïn's teken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De oudste zonen tellen
als oudvaders vanaf Adam
Set en Enos tot aan Methusalem
Kaïn is een ander verhaal
uit een tijd dat er meer mensen waren
meer vrouwen om te trouwen
Het is het verhaal van het offer
dat werd afgewezen
alsof God niet bestond
zodat Kaïn zijn geloof verloor
en daar om rouwde
en God kreeg spijt
zodat Hij verbood…
"Rouwen Om Wat Wàs"
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 1.719 Maar tóch rouw ik,
om jou,
om wie jij was
in mijn ogen
en in mijn hart...
Ik rouw.
Jij leeft je nieuwe leven.
In "mijn" oude thuis,
met onze kids.
Daarom huilt m'n ziel,
om mij,
om wie ik was
in jouw ogen
en in jouw hart...…
Stormen veranderen niets
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 176 Hoe hard het waait
maakt niets uit,
hoe loeit de wind
giert om het huis,
Parijs in rouw.
Hoe storm ons
land teistert,
geeft niks.
Parijs in rouw.
Zwiepende bomen
bij weer een
windvlaag
Parijs legt bloemen.…
ALLEEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 600 Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt
is 't moeilijk de deur gesloten te houden
soms staat mijn deur gewoon op een kier
in de hoop dat de rouw voorbij gaat of
zonder kloppen even zijn werk doet
Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid
ze doen bij leven en bij dood hun werk
en soms zo vaak, maar ook dat went
zoals het hele leven wennen…
De essentie van de natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 296 Verdriet is soms een kraai,
iets wat arriveert met dat verenkleed,
rondfladdert, je denken ongehoord
verstoort en je hart hard laat bonken.
Die dagen van onmacht niet verkwikken.
Het is iets van andere voornemens
kunnen ook die wetten van de natuur
het sterven gaan helaas niet opheffen.
Al dat wat eerst rauw allesoverheersend
is, slijt…
Vergane dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Het lijkt in rouw.
De bomen, immer goedschiks,
tonen medelijden met het huis.
Zij nestelen er zich als meubels in,
schenken comfort en warmte.
Vergeefs, het huis blijft in de rouw.
Bomen, vergane dromen ...…
Alles is zo grauw, mama
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Alles
is hier gewoon
zo grauw
mama
was jij het dan
die
alles
kleur gaf
en
de wereld
warm maakte?
je Cindy
13-12-1999…
Omnia mea mecum porto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 De zwijgende lippen
van je
dompelen mijn zuchten
in rouw....
november,22.…
Zwarte doos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 89 Hoe rouw er van binnen
Uitziet, vraag je me,
Alsof je geen idee hebt -
Een onzinnige vraag
Op het eerste gezicht,
Want over hoe het er uitziet
Kan alleen ik uitsluitsel geven,
Want jij hebt het
Niet zelf meegemaakt -
Als je het dan toch
Per se weten wil,
Luister dan goed naar
Wat ik je te zeggen heb:
Rouw gaat hooguit aan…
Rouw om het jaar
poëzie
3.0 met 37 stemmen 6.919 Maanden, komt, brengt bloemen aan,
De lucht is bleek met de laatste maan,
En het jaar, het jaar is dood!
Het jaar is een koud, dood man in huis,
En ik wil het begraven met zang en geruis
Van vallende bloemen...
Het jaar, ach 't jaar is dood!...
Blijde maanden van 't dode jaar,
Volgt zachter achter de baar
Dan toen gij volgde na elkaar,
Armvollen…
Vlinders in rouw
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 2.145 gewist
Jouw beeld met zorg diep verborgen
Mijn gedachten aan jou even stopgezet
De nacht is stil maar heb angst voor morgen
Ik weet dat jij dan weer bij me terugkomt
Op mijn netvlies verschijn jij telkens weer
Mijn hart is nog steeds voor jou gereserveerd
Een plek zo zeldzaam en onbeschrijfelijk teer
Mijn dagen zijn gevuld met vlinders in rouw…