Alle inzendingen over angst OR filosofie

zich de regen realiseerde toen zijn geliefde hem vertelde hoe ze ooit echt van iemand anders hield wat hij toen vervolgens dacht ging over het heelal en hoe je je verliest als een vrouw je iets vertelt wat je nooit had willen horen drijven je gedachtes ver weg om niet te hoeven horen wat zij zegt dat is de geschiedenis van de filosofie…

Er zijn maar twee dingen waar je zorgen over kunt maken of je bent gezond of je bent ziek als je gezond bent dan hoef je nergens zorgen om te maken maar als je ziek bent zijn er maar twee dingen waar je zorgen over kunt maken of je wordt beter of je gaat dood als je beter bent dan hoef je nergens zorgen om te maken als je dood…

In de meest heilige ruimtes van kerken en kathedralen verbeeldt de mens zich God de Heer alles uit eigen brein ontsproten in strijd zelfs met de leer…

Een baksteen die zeker weet, dat hij een huis gaat bouwen, is net zo geniaal als een mens. Even geniaal als een metselaar, die weet waarom hij bestaat. Metselaars kunnen metselen. Filosofen kunnen vallen.…

Parmenides ontkende de beweging: Diogenes, om hem te wederleggen, Sprak niet één woord, maar rees van zijne zetel, En wandelde slechts voor hem heen en weder. Doch filosoof Diogenes, op zijn beurt, Verviel in dwaling tot het andere uiterst', En loochende de rust: wat groter dwaling! Zo hij nog leefde, mij de rust ontkende, Ook ik zou zwijgend…

laat ik eens wat filosoferen over het wel en wee van yesterday herinneringen aan weleer doen mij vreugd maar soms ook zeer signalen van gisteren en van een strijd tegen onoverwinnelijke eeuwigheid zie hier mijn krabbels op papier vol mijmering van ginds tot hier…

De filosofie van de waanzin vertelde over de afstand die de oorlog afgelegd had vluchtend voor zijn gevoel. De beelden weggevoerd naar de verre horizon van de abstractie bouwden stalen muren waarachter in het diepste geheim het kind jammerlijk huilde.…

Wanneer alledaagse filosofie poëtisch wordt opgeschreven ontstaat filozie. Wanneer alledaagse filozie leert luisteren naar muziek ontstaat filoMUzieK. Wanneer een klank klinken gaat als woord. Wanneer een woord resoneert als toon. Wanneer uit klanken en woorden een klinkend gedicht ontstaat. Wanneer filoMUzieK tot ons spreekt.…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Duizenden donzen veertjes De zuivere zachtheid Zet de gedachtenmolen in mijn hoofd stil De filosofie van een saaie dag verdwijnt Als ik in mijn zachte bed lig In mijn donzen nest Mijn beschermd oord Slapen Ik denk alleen nog maar aan slapen Ik zak weg Dieper En dieper En ik droom van haar Alleen maar van haar Hmmmmm Jaaaaah…

Voor de tweede keer in zijn leven raakte het onvolmaakte in een spiraal van streven Ooit greep hij zich vast aan de filosofie van de tijd Zijn wens bleek een contrast De eerste keer was fataal een poging tot permissie een toekomstideaal De tweede keer was een onthaal een dilemma zonder grenzen verdwenen moraal Nooit gaf zijn…

Mens van nu geboren in een verkeerde tijd toch passen onze termen liberaal of conservatief ook niet bij hem had twijfels over het vermogen van menselijk verstand om achter de waarheid te komen een filosofie die onze veronderstellingen blijvend in twijfel trekt steeds ontdekte je nieuwe betekenissen in zijn denken tussen de regels…

Nooit heb ik gedacht aan de dood, zo ver en zo onwezenlijk. Maar nu het einde haast geweven is aan de tijd die ging en ik hier sta met lege handen, met grijzend haar en zonder het beminnen van toen het jeugdig zong in eindeloze weiden: leg ik mij neer en kan alleen nog teder zijn, en al de liefdes die vergingen in de schaduw van mijn…

Angst zit in een kleine hoek verbergend achter gesloten deuren, eruitspringend als je het opendoet anders stiekem erin geslopen. Zwevend, vallend in een zwarte gat Er niet meer eruit kunnen komen, Dit is waar ik voor vrees De angst van mijn dromen.…

plots spreekt ze dan ik weet niet, zoiets van ik blijf bij jou ik blijf je eeuwig trouw toen wist ik niet dat ze loog, me bedroog toen wist ik niet dat zij angst oogst!…

bloedend heb ik deel, heb ik part in je hulpeloze kreet mijn naam is angst moedwillig verteken ik je psyche en je lijf onvindbaar broedend verschrik ik en verstijf angst, noem mij gerust wreed…

De vraag herhaalt zich En de hand blijft komen Laat me vrij Ik kan dit niet alleen Ik heb Iemand nodig, Die mijn angst Al overwon En mij wil dragen Tot het licht, Weer zichtbaar is. De vraag wordt beantwoordt “Dan is Hij terug”…

Het avondlicht vergaat en glijdt Van mijne blinde vensterruit - Nu nadert al de nacht en breidt Zijn duister over mij uit. Zijn zoele adem lekt mijn hand Als een stervend zwaarmoedig beest, Hij lekt mijn nevelig verstand - Het is geweest - geweest! 't Is of over mijn handen en Mijn lege hersenen en aan Mijn weke hart twee vleugelen…

Er leeft een angst, heel diep in mij, want al wat is, gaat ooit voorbij. Zo plotseling, geen restje tijd, in een seconde, was ik je kwijt. Verbijstering, onmacht, woede en verdriet, en de vraag: waarom? een antwoord kreeg ik niet...…

mijn angst is om te gaan slapen en niet meer wakker te worden niemand begrijpt mijn pijn en wat ik voel..ik heb toch alles ik was als kind al onzeker dat is nooit veranderd ik kan het allemaal niet aan de kracht ontbreekt me nog steeds ik wil morgen alles begrijpen hoe het leven bedoeld is wat er nog van me verwacht wordt en hoop dan…

Jouw lichaam een zee vol verrukking soms rustig vaak wild en onstuimig Onstuimigheid van de jeugd onverzadigbaar eerlijk, oprecht jouw liefde voor mij Onzekerheid angst verlies ik verdwaald in jouw hart Vragen vertwijfeling hoop wanhoop mijn liefde voor jou...…

Pijlsnel rent de haas door hardbevroren weiland voor zijn doodsangst uit.…

Angst, overwelmend, vol in deze nacht. Woede, brandend, krassen op m'n ziel. Sneden, gevoelloos, krassen op m'n arm. Angst, veel te groot, littekens, veel te diep...…

Daar Bush de onvoorstelbare terreur Die zijn land heeft getroffen hard wil wreken Dreigt overal de pleuris uit te breken En staat een wereldoorlog voor de deur. Zo luidt althans de zwartste profetie, Maar niemand weet precies wie tegen wie.…

En de angst doet mij ontwaken Zelfs het vuur voelt niet meer warm Ik voel het verkrampen van mijn kaken Ik voel het afgaan van het alarm En de angst doet mij ontvluchten Van het vuur, de boze gloed Zal ik ooit kunnen verzuchten Vind ik ooit weer eens de moed En de angst doet mij verslappen Dooft het vuur tot enkel rook Ik ben bang, kan…

Woorden dringen zachtjes mijn gedachten binnen en wat als ze onverhoopt toch iets zouden vinden? Ik ben best erg jong nog.. en heb een kindje om voor te zorgen ..toch? Ach... het zal allemaal wel loslopen vast.. omdat een andere uitkomst gewoon niet in mijn leventje past. Tuurlijk denk ik er wel over na, maar pas als ik zou weten dat het niet…

Reist de 'vergeten' tas als gevonden voorwerp mee? Of als bewust bezit van een locale terrorist die in opdracht van een dwaze baas de bus opblaast? Niet langer gevangen stap ik bij de volgende stop in de open lucht en haal adem, opgelucht.…

Heel argeloos begin je een gedicht. Een aantal letters, aangenaam van vorm. Het gaat vanzelf. Er slibben regels dicht. Ze zwijgen nog. Ze wachten op de storm. Uit dode krullen, schreven, lijnen, halen Ontstaan - geen mens die weet waaraan het ligt - Schermutselingen tussen de vocalen. De consonanten brommen mee, ontsticht. Pas dan ontpopt…

Toen was daar de angst en de opkomende razernij. Door de kogels die daarbuiten mensen raakten rij voor rij. En straks zou het allemaal voorbij zijn als zij naar buiten werd geleid. Dan zag ze nog de levenloze lichamen en die man die voor hun zielen pleit. Nog even en zij zou daar liggen in het gat waar zij hoort.…

donker smaakt een beetje koud - fris – maar aangenaam donker smaakt een beetje wanhoop - pijn – maar vol gevoel donker is alleen een gedachte…