25221 resultaten.
Eindige stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 op de trappen van de
stad. door talloos treden
uitgesleten. strompelen we
naar boven. met kromme oude
poten.…
Zwanger van toekomst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 De honden zijn de stad uit, weg
van de rollen prikkeldraad
in de straten, ik loop krom
met mijn neus boven
hun spoor naar de vrijheid
en het gevaar van hun tanden
Dat kan ik aan, als jij, zul jij
kom jij ook, op blote voeten
in vrede, onze nachtenlange liefde
bewaakt door de honden
en jouw buik zwanger
van toekomst?…
Hiernogmaals
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 428 In de werkplaats van mijn gedachten
veeg ik de woorden in een hoek
die her en der liggen te wachten
op verschijning in een boek
ze sterven als vertrapte wezen
zo ongewenst, geknakt en bloot
nooit meer te horen, noch te lezen
hopend op leven na deze dood.…
RAAKVLAK
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.232 Je bent ingesloten
in mijn armen
in mijn benen
in mijn hart
Blind van liefde
voel je met open ogen
de tedere streling
van mijn lijf
en leden
Licht geraakt
geef je je bloot…
Op blote voeten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 325 laat mij in je slapen
vannacht
waar ik in je adem rust
en me geef
waar ik geen antwoord weeg
op witte muren of letters
verzameld in de lucht
wil je in me wonen
morgen
waar je innige stilte spreekt
met geen enkel onbeduidend woord
of zinnen over Liefde
zelfs niet over een zuivere dood
mag ik zijn
vederlicht
voltooien wat nooit…
Digitale munt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 Wij leven in digitale tijden
Waarin we trachten ons zelf te blijven
Met weinig hoop op verblijden
Het oog gericht op de grootste stunt
De digitale munt
Alles open en bloot
Als een pasgeboren kind uit moeders schoot…
bloot gegeven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 schoonheid veredelt
haar blotebillengezicht
geeft glanzend bewijs
van nature jezelf zijn
ligt werelds aan je voeten…
eenmalig
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 438 wie, wat of hoe
het doet er niet toe
ongehoord woord doch
blijvend bestaan
en dan toch
er voor gaan
eenmalig haal ik
inhalig de buit binnen
buiten zinnen
ik geef mij bloot
bevreesd voor de dood…
Over wij zijn onze hersenen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 261 Maar wat is er op tegen
jezelf soms “bloot” te geven.…
Op blote voeten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Op blote voeten
Schuifel ik door
Deze ruimte waar
Ik zo vaak al
Geweest ben
En die me toch
Onbekend voorkomt -
Mijn ogen zien
Niets vertrouwds,
Het zijn mijn
Voeten die me vertellen
Dat dit de plek
Is waar ik woon,
Waar ik leef…
Seksbom
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 4.459 Maar o, laat de borsten, ook de jouwe, bloot zijn,
bloot, laat de borsten van alle Nederlandse vrouwen
bloot, bloot zijn, bloter dan bloot, blote borsten
zo bloot als bloot maar kan zijn, de borsten bloot,
geheel bloot, volstrekt bloot, alle borsten! Bloot!
Zo bloot als in de tropische landen, zonder gêne!…
Maneschijn Blauw
netgedicht
4.0 met 82 stemmen 157 Vergeef me maneschijn
voor dit felle licht.
Hoor de nacht vervalt
tot één enkel ogenblik
van passie en verlangen
uit hetzelfde vuur
dat brandde in dit donker uur
tot vervelens toe.
En de jonge aankomende dames
zich, schaars gekleed, begevend
naar het midden van de cirkel
dat zich liet hullen in het zilver
satijnen lied van de zonnewende…
De monumenten 4
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.996 Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne,
Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken,
Geen sterveling die weet waartoe ze dienen.
Je hoort dus overal de luide klanken
Van tuba en trompet en mandoline
En ziet er mensen langs de straten trekken
Met feestgetoeter en plezier voor tienen.
Dit is een stad van louter lachebekken.…
de stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 603 In de stad loop ik op steen
En water loopt langs de randen
Naar gaten naar onder
In steen naar plassen en meren
Het water en de plek het land
Ontmoeten elkaar zelden
Want de stad de stad
Het land het land
Dat wat hier had moeten plaatsvinden
Vindt elders plaats…
Een stad
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.814 straat,
(Die, somtijds zich verbredend tot een plein,
Of soms ophoudend, waar de bruggen zijn,
Van dit eind van de straat naar 't ander gaat)
Zo bont des 's avonds in helle schijn,
Die van het winkel-licht naar buiten slaat,
Elk mense-popje ziet, dat gaat of staat,
Dat hoofd en schouders 't aller-lichtste zijn;
Maar op een brug van al de stad…
De Stad
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 357 De stad in mij
is vermoeid door
een oeroud verdriet.
Zware woorden klinken
tegen de gevels
die scherp omlijnd zijn
in de eerste dagen.
De bruggen overbruggen
diepe sombere waters
Geen lach weerspiegelt.
Hoe schoon en mooi
het klonk en was
Het verbond is verbroken.
De stad breekt zichzelf af
Ze geeft niet meer
Ze gaf…
Deze stad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 598 Deze stad als mijn vader
Hier waar ik mijzelf nader
Harder dan elke andere plaats
Voel ik hier de stenen grond
Hieronder is het niets
Waarin de stad zijn oorsprong vond
Stukken van achter mij
Zijn hier nabij
Hier staan gebouwen van voor mijn tijd
Deze stad die langzaam slijt
Zoals het leven van een ieder
In een zwart gat glijdt
Over…
de stad
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 318 rond
rond je
in de stad
de stad van het
de stad van het leven
de ghetto der verdoemenis
alle fouten der leven
in een hoek gestampt
een gevaar, een ieder die zich erin
vergeeft
het park
alle geneugdigheden des levens
opgehoopt in een afgesloten
centrum in het centrum
het leven speelt zich af tussen beide
rond je in de stad
grijs…
Stad
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 550 Lijk warempel wel klein Duimpje
dacht de vrouw terwijl ze bukte
raapte, bukte, raapte, bukte totdat
ze haar armen vol hangers had
die de vrouwen voor haar uit
het rieten hengselmandje
zomaar gooiden op de straat
deze schat hadden ze ontdekt
op het hoekje bij de zaak.
Dapper haalde zij de dames in
en vriend'lijk sprak zij deze zin
weggooien…
stad
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 506 stad van lange tenen
langs jouw buitenwegen
sluipen mensen weg
met vluchtige, bange benen
onvoltooid - de stad grijnst
schuw in de dag
en hoort niet mijn handgeklap
over het aangezicht
stad van lange tenen
ik wil niet ten ondergaan
op de straten
van jouw ondoordringbaarheid
omarm mij met bomen
laat mij zingen
voordat…
mijn stad
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 379 vaak ontwaken
kerk en kroeg nog gemoedelijk bijeen
daar bruist mijn stad onder alle daken
tot over het plooiend land eromheen
weet zij mijn hart steevast te raken
(ode aan Bergen op Zoom)…
De stad uit
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 253 Ooit was er alleen platteland
Men snoeide natuur om te vergaren
In alle rust en met de blote hand
Dorpjes groeiden langzaam met de jaren
Mensen waren altijd in hun sas
Met de stukjes groen in elke buurt
De perkjes, hegjes en het volle gras
Waar je je kind zo graag naar toe stuurt
Nu snoeit iemand snerpend op benzine
Daarna volgt het luide…
Een stad
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.025 Schoon is 't geslacht der mensen, daar ze lopen,
Hoge gestalten door de straten voort,
En vrouwen dalen naar de brede boord
Van de rivier in 't midden, dompel dopen
De kannen in het water, hel omdropen
Van 't schitterende vocht, - een enkel woord
Wordt helper-vliegend door de lucht gehoord, -
En heel de stad…
stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 270 oma, zei ze
weet je waarom de huizen
zo dicht bijeen staan
in de stad
ze zijn verliefd
en willen elkaar knuffelen
met scheve schouders
steun zoeken
een regenboog
van mensen bergen
de nek uitsteken
om het lied te horen
van de stroom
die het hart van de stad doorklieft
welvaart brengt
maar ook verlangen…
De stad
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.338 De stad een zakdoek
vertrapt bevuild
duiven vreten
bomen vluchten
trams haken luidruchtig
in de groeven van de stad
in de supermarkt de hoeren
op halfverminkte pumps
ochtendmannen
verramsjen de ochtend
kinderen stuiteren weg
de stad een zakdoek
niet opgeraapt
de stad
------------------------
uit: 'Glazen Jas', 2007.…
In de stad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 De regen valt langzaamaan op de stad neer:
Hoor het gekraak van de takken die breken;
En hoor toch hoe de mussen tsjielpen,
Zie de grijze wolken en de lucht zo teer,
Zie ook de honden en hun bazen lopen
Langs een kanaal waar boten varen…
in de stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 Een drietal gedachten
Waarvan twee in zijn nieren
Er werd bloed geplast
twee in zijn nieren
vogel vliegt over
Plast bloed over mijn auto
Over onze auto's
Wordt met bloed geplast
Plast met bloed
Over fietsen met bloed
Er werd geplast en gedronken
In plantsoenen over meubilair
Er is geen handhaving
Niet meer…
De stad
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.238 De stad ligt in de avondgloed:
de torens en de tinnen blinken,
maar 't laag gedaalde zonlicht doet
wat kleurig was in schaduw zinken.
De schemerige wegen zijn
nog vol, en in de nauwe stegen
Ziet men zich in den vale schijn
een vage mensendrom bewegen:
Chinezen met hun onbehaard
gelaat, en rustige Javanen.…
in deze stad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 208 straatbeelden
in deze stad
waar het vroege licht
ontwaakt in serene stilte
waar de moeder zingt voor
haar nog slapende kind
in deze stad
ben ik geboren…
Mijn stad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 263 De straten hebben namen
van mensen en betekenis
en anderen anoniem
zijn zonder stem geboren
de pleinen staan vol bomen
‘t volk heeft daar haar dromen
en vrienden zonder geluid
gaan onbemind verloren
de buurten zijn net dorpen
maar zonder sterke schouders
de schooiers die verliezen
die hebben vaak geen ouders
de parken zijn weemoedig…