Alle inzendingen over een leven verder

de dood ons scheidt Tot de dood Of verder Vertel mij wat je ziet Jouw lichaam, naakt en koud En ik, die van je houdt Maar nu is het de tijd Voor de dood Of verder…

Ik kijk naar mezelf Pijn, verdriet, eenzaamheid en onvrede Maar ook dromen en wensen voor de toekomst Hoe durf ik..zomaar verder te leven terwijl jij dat niet meer kan?!…

Alleen zo kan ik verder leven, totdat ik je ooit weer zie. Wil jij mij deze wensen alsnog geven? het zijn er helaas wel meer dan drie.…

de aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven…

Verder van de wereld weg elke dag een beetje dichter naar de hemel toe Elke dag een treetje…

opgaan in mijn pijn en mijn verdriet Als ik dit nu niet verwerk lukt het verder gaan zeker niet…

Misschien tast je de verte verder af dan nodig verte en verhemelte zijn op zichzelf genoeg…

licht verhalen vertellen reis van land tot land van dorp naar stad tot aan de magische zee kijk omhoog luister maar mee de zee vraag om verhalen die bestaan sprookjes land wandelen door de bladerlaan er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nog lang niet gekomen wij dromen tot hier en veel veel veel verder…

Help mij zodat ik verder kan.…

ik houd van sarcasme ik houd van passende woorden ik houd van omcirkelen zoals te proeven in woorden als: - van ons heengegaan dankbaar beter zo korte ziekte vredig - de jas van mijn vader de jas van mijn vader hing nog maanden aan de klink van de deur hoe lang ijlt een mensenleven na hoe lang dult men uitstel aan de voldongenheid van…

met deze gedachte ga ik door jij hebt mij zoveel meegegeven om verder te kunnen leven bedankt voor alles lieve schat…

Als Sarah straks de 50 jaar bereikt, Verstaat ‘zij’ dan de kunst van staande plassen En laat ‘zij’ zich ook aangenaam verrassen Als ‘zij’ die ochtend in de spiegel kijkt? Een vraag, die plotseling naar boven kwam: Ziet Sarah Sara, Sam of Abraham?…

“Ga met je leven verder, wacht niet vergeefs op mij, ik kan je geen toekomst bieden, ben al jaren samen, en niet vrij”. “Ik wil je geluk niet in de weg staan, stel je hart open en verander, mijn toekomst is al bepaald, niet door jou, maar door een ander”.…

dagen van Mijn leven moet ik ook Vandaag weer verder, Altijd verder, verder Dan ik ooit gewild heb En is er niemand hier Die mij ooit gekend heeft…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Op je mond liever een glimlach dan een chagrijnige blik Zelfs geen lucht meer van het lachen geeft je nog een stoere kick Als je altijd zit te mokken mieren melken matennaaien Dan zul je in je leven toch maar weinig vrienden zaaien Liever lieve dingen ookal doet schelden geen pijn Beter maar geen ruzie lokken niemand vind dat fijn Hij is manisch…

Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten proberen te bewegen, met moeite je die ruimte gevend waar je om vraagt, want… waar eindigt die?…

Weet ik nu eigenlijk hoe het verder moet en leid ik alles dan in goede banen? Na een lange wandeling kom ik weer thuis en strijk me neer bij de haard. M'n problemen zijn niet opgelost. Ben ik 't leven nog wel waard? Ik ga maar slapen en hoop te dromen van een geweldig leven.…

Ik moet verder, jij moet verder, gaan we samen? Want het is te mooi om op te geven. Ik vecht met je mee tegen de wereld, ik wil je niet verliezen, ik laat je niet alleen, ik houd van je... . Maar dat wil je misschien niet weten..…

dag ik moet verder... dag ik moet verder, verder dan de bergen en verder dan de zon...…

Zo kom je verder weg van wat is geweest. ------------------------- uit: Raster, nr 92, 2000.…

Op de schaduw leven, voorbij de stappen die onze dromen najagen. Het lichaam verzwijgen. Tot tien tellen (in stilte) en dan tot honderd schreeuwen. Je naam schrijven in gedachten en dan voor eeuwig ronddolen. IJsberen maken hun rondjes steeds klei- ner. Hoe dicht komen we bij ons zelf?…

mijn weg loopt niet dood hij gaat door de mist de kilte het duister de bocht ik zoek een afslag een inslag geen uitslag ik kijk niet achterom in de spiegelwasem zet mijn tranenwissers aan en zoek beeld sneeuw maar sneeuw…

Wat is er aan de hand Met ons vredige bestaan Wat hebben we gelaten Is de liefde blijven staan Wat gaat er gebeuren Wat hebben we niet gedaan Valt er nog iets te veranderen Om toch verder te kunnen gaan…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

weten dat het zo zal zijn we zullen verliezen zonder strijd Ik wil gerust opnieuw beginnen Verdergaan met de rest van mijn leven Maar waarom hoort daar dit afscheid bij Laat ons samen, nog even...…

De tijd vergeten, Alleen wij tweeën hier, Verder niets dan de stilte van jouw ademhaling, mijn hartslag. Kom naast me liggen!…

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…

zoek de horizon er schijnt licht door mistramen mijn hart kijkt verder…