Alle inzendingen over geestelijke vader OR gedicht

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Het was de tiende mei - heel vroeg en nog niet licht Ik zat reeds in de keuken te studeren Bij 't aanrecht stond mijn vader zich te scheren - Ik hoorde 't krassen van het mes op zijn gezicht- Zwetend doorkliefde ik een middeleeuws gedicht -Mijn vader zat inmiddels in de kleren, Begon voor mij een boterham te smeren - De radio stond aan en…

men was allang vergeten dat het kon maar het gebeurde: met een zacht gereutel stierf de tv. het sprekend paard verbleekte het licht werd opgestoken en de vader aanzag zijn zoon die bij een storing werd verwekt en zei: wat ben je oud geworden, jongen. --------------------------------------------------- uit: 'Verzamelde liedjes en gedichten…

Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden? Ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te vergeten draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder? nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?…

vaak loop ik achter mijn gedachten aan alsof dat de wereld is waarin ik leef het is niet als een geestelijk bestaan daarvoor zijn mijn hersenen , voor zover aanwezig, te veel op dreef ja, wel is het zo dat ik door al dat denken er soms uitzie als een geest verbleekt turend achter mijn bril maar ik heb nog nooit een engel zien…

Bas Wit gezichtje, Ogen met een lichtje. Giechelglimlach en hartje van goud, Al tien jaar lang vijf jaar oud. Uitschuifbare ledematen, Geen zinnen die je kan praten. Ribben allemaal te tellen, Jouw gedachtes wil ik me voorstellen. Welke woorden zou je nemen, Welke zinnen zou je claimen. Wat gaat er achter je ogen om, wat is jouw…

leven waarom van de schepping en de zin van het bestaan In demotiverende tendens worden wonderen ontkend door het arrogante weten en van wispelturige goden is ook niets meer te vrezen Bij geluk hoort ontzag dat ontstaat als men onwetend de grote wereld gade slaat dat weten gelukkig maakt is niet zo vanzelfsprekend Geestelijke…

't Wereldgebeuren is een krioelende mensenstoet die luid roepend voortjaagt waarbij Gods stem soms klinkt als olifantengeschal door iedereen gehoord of de zang van een vogeltje beeldt wat enkelen verstaan.…

bewust breek ik de avond bang dat het zwijgen van de merels de tijd vertraagt in onbewogen ogen en kou doet kruipen in huiverhaar van de schoonste scherven lijm ik mijzelf merels en meer dicht de nacht wanneer de maan de torenhaan raakt en stap naakt uit dit stilleven…

Zie de kerk het huis van god die ook niet meer weet waar het allemaal over gaat het ter beschikking stelt van makelaars en geestelijkheid in nauwe samenhang…

IN THERAPIE Geregeerd wordt m'n leven, Lijkt het wel, Door angst, woede en verdriet 't Vreemde is alleen - Ze zijn er wel, maar je ziet ze niet…

Maar nu ik hier mijn woorden samenraap, ontbindt zich, vader, moeder, haast uw paar. Kom toch te bed, en slaap en waak in dit gedicht. -------------------------------- uit: In duizend kamers (2006)…

Geld maakt je geestelijk arm armoede onmetelijk rijk.…

Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden? ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te te vergeten draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder? nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?…

Elke zondag rookt hij zijn Toscaanse pijp Heel veel mensen zeggen dat ik op hem lijk “Sprekend je vader, je hebt echt zijn gezicht” Papa schrijft dan stiekem wat, in een klein gedicht Ik zal hem alles gunnen Maar als hij dingen schrijft die niet, of nog niet kunnen Dan vind ik dat hij te ver gaat, Omdat ik er nog niet ben, zijn kind nog niet…

Ik schrijf gedichten als dunne bomen. Wie kan zo mager praten met de taal als ik? Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn.…

lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid toch hou ik van die aap, verslaafd aan de zon, en blesseer me vaak, ploeterend, eigenwijs op zoek naar menselijkheid: applaus. het is alledaagse gewaarwording, wording, waarachtig. lichamelijkheid doordrenkt met geestelijkheid…

Ik werd verstoten ja, weggegooid omdat ik niet voldeed maar jij zult je stoten, na mijn beraad ben ik het, die jou meed gaf ik niet voldoende liefde, was ik niet jouw zalige geliefde?…

zoals de dochter van de dichter haar vaders kijken heeft georven maakt ze een foto 'het vergezicht van de rivier' in wazig tegenlicht over 't water en noemt het haar gedicht zó eenvoudig soms kunnen dingen gaan door tederweg te zien en te beschrijven als een fraaie vorm van het vastleggen van iets voor later…

vader kocht ooit een verzameld werk een bundel gedichten van degelijk merk bij wat hij mooi vond zette hij strepen een enkele keer een uitroepteken bij tijd en wijle herlees ik die zeer summiere biografie in een code van strepen en stippen steeg het water hem naar de lippen…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…

Wie z'n leven inricht op regen houdt het geestelijk langer droog!…

uit kerkelijke kelen ik mis het samenzijn niet en met mij nog zo velen een ziekte heeft mij afgewend van nieuwe levensplannen het geestelijk leven ontwricht mijn liefdeskracht verbannen in deze troosteloze ruimte ten strijde in dit zware uur zoekt mijn verdwaalde geest toch dat kruis aan de muur 1999.…

Gedichten, oud, nieuw en herzien', 1997…

Ik mis mijn vader En mijn hond Soms mijn ex En soms ook niet Ik mis de dagen Die ik had Los van depressie Of verdriet Ik mis de zachte handen In mijn haar Al het gevoel Dat er toen was Ik mis mijn jeugd Zo ook mijn buurt Mijn oude school Mijn leuke klas Dat besef ik nu pas En het werd nog erger Al dat gemis Toen ik dit gedicht Wat…

burgemeester bloem leest zijn kinderen voor - de bloem der natie old shatterhand van karl may leest mijn vader iedere avond net vier lees ik mee van onder de dekens met een lantaren ook dit gedicht moet voorgedragen zingend van zijn gewicht de oude dichter hij ziet het wolkendek verlicht worden…

Lichamelijk totaal uitgeput Door louter geestelijk verzet Maar ik ben nu waar ik wezen wil Ik heb het van me afgezet Geen stap meer te verzetten Het is ook niet meer nodig Als je uitrust op de goede plek Zijn verdere stappen overbodig Dus zit ik in het licht van boven En laat me rusten, laat me gaan Lichamelijk een wrak, geestelijk op…

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

Ik schrijf gedichten als dunne bomen. Wie kan zo mager praten met de taal als ik? Misschien is mijn vader gierig geweest met het zaad. Ik heb hem nooit gekend, die man. Ik heb nooit een echt woord gehoord of het deed pijn.…