Bij de meesten van de oudere, zich senioren noemende, generatie dichters - tot wie ik mij inmiddels toch ook wel mag rekenen, alhoewel het bloed nog driemaal daags bruist van energie, gepokt, gepfizerd en gemazeld - zal de stem van deze rijzige grijsaard van toen nog herkenbaar in de oren klinken als de vertrouwde klanken van een Friese staartklok,…
nooit daarvan
de geheimen te verklappen
horendol maakte jij
het zorgzaam vrouwtje
met jouw fetisj en liefde
voor de gedragen sokken
of meer intieme kleding
net als zij ontelbaar zijn
zijn ze onbetaalbaar geworden
de vele momenten van geluk
waarmee jij dag in dag uit
ons het leven kleuren wist
van ondeugend jong en dartel
tot kwieke grijsaard…