1385 resultaten.
Casselkoeien
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.931 Aanschouw mij, hier en daar,
die bende Casselkoeien
die louter bruin van haar,
als zoveel bloemen bloeien,
in ’t gers en in de zon, die, zinkend henentiet
die, rood, het rode veld, vol rode vonken giet.
’t Is prachtig overal,
’t Is prachtig, hoe de huiden
dier koeien liefgetal
van vouwe en verwen luiden;
’t is prachtig hoe ze staan, gebeiteld…
DE WERELD IS EEN ZEE
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.851 Beminde echtgenoten
De wereld is een zee
vol wilde en woeste baren,
daarop een ieder zal
te schepe gaan en varen.
Daar zijn der die alléén
die zee bevaren moeten;
daar zijn der die de vaart
door meegezelschap zoeten.
Gij lieden zijt, getweeën
in ‘t Sacrament gebonden;
zíj heeft de bruidegom
en gíj de bruid gevonden.
Ons Here wilde…
N I E U W J A A R N A C H T (1897)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.412 o Nieuwjaarnacht, onaangenamer,
onnieuwer nooit en was er iet,
als ‘t geen gij mij voor waarheid biedt,
onbeterbare leugenkramer!
Van God en schijnt ge niet gegeven:
dat God ons gaf is altijd mooi,
en ‘t alderminste blomgestrooi
is altijd lief, is altijd leven.
Terwijl gij, dood, zo alle dingen
die dood zijn, aâm…
Traagzaam trekt de witte wagen
poëzie
4.0 met 50 stemmen 8.257 Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille strate toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hun deerde,
dikwijls naar hun meester om;
naar hun' meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't…
HET SCHRIJVERKE
poëzie
4.0 met 59 stemmen 5.538 (gyrinus natans)
O krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
al zie 'k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt…
O 'T RUISEN VAN HET RANKE RIET
poëzie
4.0 met 61 stemmen 3.636 (Hom. Il. XVIII, 576)
O! 't ruisen van het ranke riet!
o wist ik toch uw droevig lied!
wanneer de wind voorbij u voert
en buigend uwe halmen roert,
gij buigt, ootmoedig nijgend, neer,
staat op en buigt ootmoedig weer,
en zingt al buigen 't droevig lied,
dat ik beminne, o ranke riet!
O! 't ruisen van het ranke riet!
hoe dikwijls dikwijls…
JESU WIJS EN WONDERMACHTIG
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.849 Jesu, wijs en wondermachtig,
weest mij, arme knecht, indachtig,
leert mij spreken uwe naam;
Jesu, maakt, ofschoon onweerdig,
te uwen lof mijn tonge veerdig,
te uwer eer mijn lied bekwaam!…
Pasen
poëzie
3.0 met 56 stemmen 4.742 Pasen, Pasen,
luide klinke
nu de slag van
lerke en vinke,
nu de stem van
mense en dier!
Pasen, Pasen,
wijdt het vier,
wijdt het licht en
pint de lampen,
laat de verse
wierook dampen:
Hallelujah,
‘t jok is af
van de dood en
van het graf!
Pasen, Pasen,
opgestanden
is de God, die
boze handen
hadden aan het…
HET OUD JAAR IS GEKIST
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.631 (01 01 1891)
Het oud jaar is gekist,
genageld en begraven;
en ‘t nieuwe, korts nadien,
kwam schielijk aan te draven.
Zo ‘t oude was, zo zal,
waarschijnlijk ‘t nieuwe zijn,
vervuld van koud en heet,
van liefkijkheid en pijn.
Een dingen wense ik u,
en mij en allen samen,
het oude jaar en ‘t nieuw
te doen, in…
NIEUWJAAR (1893)
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.265 Het jaar is uit-
en tenden geleefd:
van al zijne oude
ellenden en heeft
de last het ons ontgeven;
het nieuwjaar heeft,
van heden af aan,
voor elk ende een,
een schrede gedaan:
wie zal ‘t tot tenden leven?…
VLUGGER ALS DE WIND DIE VLIEGT (1860)
poëzie
3.0 met 37 stemmen 3.096 Vlugger als de wind die vliegt,
en de losse bomen wiegt,
gaan, mijn kind, gedachten;
dieper als onze oge ‘n kan
peilen, in ‘t wijde uitgespan,
peilen, kind, gedachten;
hoger als de sterren staan,
in de glimmende hemelbaan,
staan, mijn kind, gedachten;
wijder als dat wijde en wak
uitgestrekte watervlak,
strekken, kind, gedachten!…
‘K BEN TEGENWOORDIG OVERROMPELD (1869)
poëzie
3.0 met 33 stemmen 2.497 'k Ben tegenwoordig overrompeld
van menig kruis en hertverdriet,
en ‘t geen mij in de ellende dompelt,
is dat niet één mijn kruisen ziet.
Ik ga mijn vrienden al te rade
die ik nog peize vriend te zijn,
en ‘k vinde niet dan ongenade,
dan hertverdriet, dan hertepijn.
Lijk eertijds Job spreek ik voorzichtig,
van al hetgene mij betreft,
maar…
IK MISSE U
poëzie
4.0 met 56 stemmen 8.474 Aan enen afwezenden vriend
Ik misse u waar ik henenvaar
of waar ik henenkeer:
den morgenstond, de dagen rond
en de avonden nog meer!
Wanneer alleen ik tranen ween
't zij droevig het zij blij,
ik misse u, o ik misse u zo,
ik misse u neffens mij!
Zo mist, voorwaar, zijn wederpaar
geen veugelken in 't net;
zo mist geen kind, hoe teer…
WEET GIJ WAAR DE WIND GEBOREN IS
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.550 Numquid nosti semitas nubium?*
Weet gij waar de wind geboren,
waar de dauw geboren is?
Weet gij kunstig op te sporen
wat hierbij, hierboven is?
Weet gij wat de sterren zijn, en
wat de zon, de mane? Wat
in de bergen, in de mijnen
ligt, en in de zee bevat?
Weet gij iets klaar uit te leggen
van al ‘t geen men u vragen kan?
Antwoordt dan en…
Z O M M E R
poëzie
4.0 met 33 stemmen 4.544 Als de appels bloeien,
- de schone maand! -
en 't gers, aan 't groeien,
de wegen baant,
de zoele winden
zie 'k geren gaan
en blommen vinden,
die openstaan.
Als, uit aan 't stromen,
half bloed, half melk,
zijn de appelbomen,
zo een, zo elk;
als weke zijde
de takken blomt,
dan ben ik blijde:…
MIJN HERT IS ALS EEN BLOMGEWAS
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.281 Mijn hert is als een blomgewas,
dat, opgaande of toegeloken,
de stralen van de zonne vangt,
of kwijnt en pijnt en hangt gebroken!
Mijn hert gelijkt het jeugdig groen,
dat asemt in de dauw des morgens;
maar zwakt, des avonds, moe geleefd,
vol stof, vol weemoeds en vol zorgens!
Mijn hert is als een vrucht, die wast
en rijp wordt, in de schauw…
‘T ER VIEL NE KEER
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.539 (Herinnering aan Beethoven's Septuor.)
‘t Er viel ‘ne keer een bladjen op
het water
‘t Er lag ‘ne keer een bladjen op
het water
En vloeien op het bladje dei
dat water
En vloeien dei het bladjen op
het water
En wentel-winkelwentelen
in ‘t water
Want ‘t bladje was geworden lijk
het water
Zo plooibaar en zo vloeibaar als
het water
Zo…
God, hoe kan de mens toch boos zijn (1859)
poëzie
4.0 met 29 stemmen 3.308 God, hoe kan de mens toch boos zijn,
die maar U tot steun en heeft,
en in ander goed getroost zijn
als dat goed dat Gij hem geeft?
o 't Mysterie zonder weerga,
dat ik overal het goed,
in mijn eigen als ik neerga,
dat ik daar het kwaad ontmoet!…
IS HONDERD JAAR GELEÊN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.248 ‘t Is honderd jaar geleên,
‘k en was nog niet geboren,
en Gij, o goede God,
Gij wist me, in uw gena;
wat heb ik toch gedaan,
hoe ben ik uitverkoren,
dat honderd, duizend niet
bestaan... en ik besta!
‘k Besta! ‘k Ben eeuwig vast
aan uwe wil gebonden;
Gij ziet mij, die ik niet
en zie, maar kenne en weet:
waar zal ik, honderd jaar
na deze…
O LENTEBLOMKE
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.466 o Lenteblomke,
‘et moederhert
der aarde eerst uit-
gekropen,
hoe heerlijk hangt
uw halssierraad
vol morgendauw
gedropen!
Hoe blijde baadt
mijne ogen beide
uw kraag, vol di-
amanten;
hoe mooi omvangt
uw vallend hoofd
dit groen, van we-
derkanten!
Hoe ongezien,
hoe wonderschoon,
hoe moet de Schep-…
Mezennestje
poëzie
3.0 met 44 stemmen 6.321 Een mezennestje is uitgebroken,
dat, in de wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in de boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.
Het mezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op de lauwe noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit…
Niet *(1860)
poëzie
3.0 met 34 stemmen 2.685 DAAR wandelde op nen zomerdag
een neuswijze achter 't land,
daar hij twee klene meiskes zag
die speelden in het zand.
Zei neuswijs: 'Maar,wat doet gij daar,
gij meiskes alle bei?
Wat doet gij daar gij blond van haar,
gij meiskes, in de Mei?'
En 't ene van de meiskes zei:
'Wel here, zo ge ziet
wij zitten hier, wij zitten,hei!…
BOERKE NAAS
poëzie
4.0 met 108 stemmen 8.404 Wie heeft er ooit het lied gehoord,
het lied van Boerke Naas?
't En ha', 't is waar, geen leeuwenhert,
maar toch, 't en was niet dwaas.
Boer Naas die was twee runders gaan
verkopen naar de stee
en bracht, als hij naar huis toe kwam,
zeshonderd franken mee.
Boer Naas, die maar een boer en was,
nochtans was scherp…
DIE AVOND EN DIE ROZE
poëzie
4.0 met 44 stemmen 4.683 ‘k Heb menig uur bij u
gesleten en genoten,
en nooit en heeft een uur met u
me een enkle stond verdroten.
‘k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken,
en, lijk een bie, met u, met u,
er honing uit gedronken;
maar nooit een uur zo lief met u,
zo lang zij duren koste,
maar nooit een uur zo droef om u,
wanneer ik scheiden moste,
als…
EGO FLOS
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.301 Ik ben een blomme
en bloeie vóór uwe ogen,
geweldig zonnelicht,
dat, eeuwig onontaard,
mij, nietig schepselken,
in 't leven wilt gedogen
en, na dit leven, mij
het eeuwig leven spaart.
Ik ben een blomme
en doe des morgens open,
des avonds toe mijn blad,
om beurtelings, nadien,
wanneer gij, zonne,…
'K ZAT BIJ 'NEN BOOM TE LEZEN
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.114 ‘k Zat bij 'nen boom te lezen,
al in mijnen brevier,
de zunne kwam gerezen,
gelijk een kole vier,
de blijde vogels dronken
de dreupels van de Mei,
de morgenperelen blonken
en brandden in de wei
lijk vier:
'k Zat bij 'nen boom te lezen
al in mijnen brevier.…
DICHTEN IS GEEN KUNSTE
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.322 Dichten is geen kunste
kom,
geen kunste
dichten is een gunste
Gods
een gunste!…
Vader overleden
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.972 o Al te kwade boodschapper,
die, bitsig als een horselbie;
die, stekende als een degenstoot;
die, snel gelijk de bliksemslag;
die, stom en doof, noodzakelijk,
te mijwaard op de snaren komt
gevlogen van de tekendraad!
Te gauwe, och arme, vindt ge mij
en biedt gij, in uw bitsigheid,
de boodschap, - en geen troost daartoe! -
dat 'vader overleden…
o HEER GIJ MINT IN ONS ALLEEN
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.395 o Heer, Gij mint in ons alleen
uw eigenzelvig wezen,
dat, duizendvoudig afgeprent,
staat overal te lezen.
En wij, in al dat minlijk is,
zijn schuldig U te minnen,
die aller liefde onendiglijk
het eind zijt en 't beginnen.
Gij mint in ons U zelven, want
wat zijn wij, al te zamen,
als 't geen dat Gij ons wildet…
'T IS STILLE
poëzie
4.0 met 30 stemmen 4.448 't Is stille! Neerstig tikt het on-
gedurig hangend wezen,
waarop de weg naar 't eeuwige, in
twaalf stappen, staat te lezen.
't Is stille en middernacht! Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, - 't doet mij…