Alle inzendingen over heeft vele aanhanger

Pas op voor beste wensen van Henk Krol Ook na je dood kan hij je nog bereiken De man gaat voor zijn kiezers over lijken Op jouw verjaardag is hem niets te dol Hij zou, als hij daarmee je stem kon vangen Zelfs bij je graf nog slingers op gaan hangen.…

Het blijft bij donkere vegen te dik aangebracht het lijkt op iets wat stiekem lacht het beseft terdege ik was het laatste van de rol: het gevreesde laatste vel…

Over vele jaren van nu is iedereen gechipt, gedeeltelijk robot, is niets een raadsel meer, wij bijna alwetend en krijg je updates over je gezondheid; of je te vet gegeten hebt of je bloeddruk gevaarlijk hoog. Foto's zijn te downloaden uit de beelden in je hoofd, en emoties zijn te lezen in een gemoedsrapport.…

voordat ze die gingen verdelen lag de boermarke van Veele rond de Oeleweg de Veelerweg. boerenerven laten het verleden niet sterven samen houden zij in ere de oude namen.…

Het leven heeft vele lagen Met weinig antwoorden en zoveel vragen Je kunt je natuurlijk blind staren en met elke nutteloze gedachte meevaren Maar ik besluit om verder te gaan En niet te lang stil te staan Bij elk moment Of ogenblik Elke traan Elke snik Ik ga verder, elke dag onbewust bewust met een gebroken, maar kloppend hart…

De vele jaren trekken mij krom en ik zak -- weg in mijn wortels.…

hoe mooi zeg gewoon hoe mooi ze groeien vanzelf ademen en leven dicht opeen en nieuw onder de donkere bomen de oudsten als gul gemorste melk of sneeuw sneeuw is er niet gevallen geen vlokken tussen de bomen dwaling van zonnevlekken maar plotselinge witheid wildheid van bloesems slaat uit in dit scherfje ongerept winterbos dat thuis en haven…

uit gospel, r&b en jazz Met op de achtergrond zang van Raelettes Het podium was waar zijn kracht in school De man, niet van la Mancha, maar Madrid Wie kent hem nog, wie weet nog wie hij was Die zoetgevooisde Don Iglesias Hij scoorde millionsellers, hit na hit Ook jarig is Bruce Springsteen, bijnaam Boss Die schreeuwt - en al z'n aanhangers…

tussen het licht van de lente en het zwart van de dood beschrijft het vaarwel de eeuwige winter een leven uit het lood met verlangen naar verlossing nog in de uitademing tijdens de laatste tel hoe kan men sloten verbreken van deuren die als muren lijken met broos levenssap besmeurd waar jouw ziel is uitgeweken en de ademende toekomst…

ze herkent de geuren van haar jeugd het zingen van de rijstvogels het krijsen van de kaketoes ze kijkt naar de wolken: dit is de mist in mijn hoofd die trekt maar niet weg een vogel pikt alles leeg daarboven alles was veranderd en toch ook weer niet…

wat zie je als je een schutter op je af ziet komen? schiet dan je hele leven in een flits aan je voorbij kan iets zo snel? volgens de verhalen wel maar wat zal een kind aan zich voorbij zien komen haar leven was pas begonnen er viel nog amper iets te overzien zal haar flits zich vullen met haar nog vage vormeloze toekomstdromen? ze…

verscholen in een kelder voor de leugens van de mensheid vrijheid gelijkheid broederschap en zoiets als naastenliefde leugens waarvan de scherven door ramen en in deuren slaan en zelfs soms bevolkte gebouwen niet weten te laten staan en door een kiertje ziet hij de blauwe lucht waaraan de witte wolkjes gelijkelijk en gebroederlijk…

nu hier bergen ontstaan van hard karton gepakt met herinneringen er schifting is ontstaan van bewaar, oh ja dat en kijk nu eens ruimte heeft gemaakt vele uren achter geregel van hier naar daar er sleutels wachten op nieuwe avonturen nieuwe deuren nieuwe muren een ander uitzicht een ander ochtendlicht datums die steeds veranderen…

Een spammer is gestraft, na vele klachten Wat weggeklikt kon worden, werd verklikt En zo werd een campagne een delict Op soortgelijke zaken kun je wachten Heel die vermeende marketingsensatie Duurt slechts één irritatiegeneratie…

Het zijn zelfs goede pijnstillers bevonden, de borsten van de vrouw zijn wonderbaar ! Ik werp een steelse blik op die van haar en daarvan raak ik danig opgewonden. Zacht fluister ik, terwijl ik haar omvat: “Kom, vrij met mij, want ik heb hoofdpijn, schat”.…

Ik voel een enorme en grote roze wolk, in mijn hoofd en hart. Een groot licht dat me nu leidt door de enge benauwende duisternis, naar jou toe. Omdat jij voortaan ook een groot roze licht voor mij presenteert, want jij bent het die eindelijk waardeert: mijn hart, ziel en licht, inzet tot gedicht voor elke geest der aarde. Jij, viel samen…

ik hou van de traagheid van liggen in gras, als een vorst: ik, uitkijkend over mijn aanhangers, mijn ledematen, zeggend tot mijn linkerarm: jij daar, breng mijn hand eens voor mijn mond, dat ik geeuw, in orde, ga maar weer liggen, goed zo, tucht moet ik hier hebben.…

Kalme effen zee dringt zacht tussen strandstenen, bereidt met groen wier een ijl, zichzelf vermengend eeuwig trillend schilderij. Glooiende weiden verbergen aan hun voeten kleine ravijnen vol koele loverschaduw en begroeide rotswanden. Op blauwe meren, door zware keien omrand, blinkt de stille ziel van misschien lang vergeten én blijvende…

Mijn doek blaast met volle wangen mijn kleuren door elkaar. De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden. Ik zou hem aan flarden rijden Ik bons tegen mijn doek, maar hij wijkt geen centimeter Ik moet het met lege ogen aanzien hoe hij me mengt…

moe zijn van dat zo gezegde werken het beest kwam boven en blijft drijven zinloze gesprekken, verloren dromen moeilijk daar nog doorheen te komen de duivel heerst, laat onrust verschijnen een cafeetje hier of een taverne daar wat jenever en wat glazen bier zorgen verdrinken met gekocht plezier zich verschuilen voor verbaal gevaar de vele…

’t Zandt, waar menigmaal op tijd en stond een bouwsel brandde, ademt opgelucht. De pyromaan zit vast, klinkt het gerucht, het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond. Wie was ‘t ? Waarom ? Hoe kon hij zó lang slagen ? Het vuur is uit, al branden nog veel vragen.…

Gifdruppel en kogel en 200 liter benzine beloven een verdovende dood De kinderen en trouwe aanhangers volgen Hun lobben verziekt door de drilstem De oerkreet van de meester Hoe ontwricht was een volk Dat zich bedwelmen liet Door de spinsels van één gek?…

We hebben te delen we zijn met velen wat zou het zijn als we met velen delen in liefde.…

Er leiden, vele wegen naar Rome, maar: er leiden ook vele- omwegen naar Rome……

Alleenstaand aan het Spido-roer zwak in gemeende conversaties nu verdacht van erge malversaties krijgt zij de boeteprijs uitgereikt en natuurlijk de liefde van ons allen omdat uiteindelijk de liefde overwint wetende dat het kwaad woedt in een ieder dus Annie Gruisen betaal terug en kom terug!…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Hij moet er zich zonodig weer eens mee bemoeien Zijn geliefd links en rechts spelletje uit proberen Zijn onderdanen de kleren uit trekken en de ander ermee bedekken Een wisselend spel; het spel van de hel Want daar kun je van leren, sociale politieke maatschappelijke macht mee uitoefenen De mens die het tegendeel is van alles wat hij…

Morgenster schittert. Ook de zon die komt dan op. En de dag begint.…

(uit mijn zustertijd) zuster in huis zij loopt op ervaren voeten menig keer geveegd villa, rijtjeshuis of boerderij iedere keer een ander verhaal andere zorgen verpakt in ieders eigen taal voor korte of langere tijd Magda Haan…

Ik ben een tussen velen Ik ben alleen tussen tientallen Ik zie vele om me heen Maar ik zie niemand die ik ken Ik stap er naast en kijk Hoe de massa zich vergaapt Ik ben wie ik ben Ik zie wat ik zie Alleen op de wereld Met vele die eenzaam zijn Ze rennen langs me heen Ik zeg iets maar..…