Alle inzendingen over heg noch steg

En iedere kleine berkestam, Steeg als een reine witte vlam, Door 't fijne groen naar boven. Geen feeënbos is half zo blij, Een trotse vreugd vervulde mij, Die tijd noch leed kan doven.…

nog steg Je geest eist een verlossing Je lichaam wil rust zonder over te stromen Kunt niet meer lachen door de draak er mee te steken Recht je rug en vecht een weg terug Opgeven is falen zonder inzet De knoop breekt bij de juiste druk,liefst onopgelet…

Een vertwijfelde dichter uit Heeg bleef maar kneden aan zijn woordendeeg maar het gehaspel bleef een misbaksel zodat hij ten einde raad maar zweeg…

ben ik billijk als ik zeg dat ontlasten in uw heg een groot genoegen schept? want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

een marokkaanse roos in de besneeuwde steeg toont rode knoppen…

Doodlopende steeg: kijk eens naar die blinde muur uitzichtloos dichtbij.…

stegen met mos waarin karrensporen gesleten in stenen stegen stijl tussen oude muren waar eens het leven drentelde en het kind de klank van zijn lied ontdekte in de armoe verscholen onder een deken van grauwe schaduwen waar de zon niet kwam Licht op kronen van de kathedraal waar de zon speelde en rijk geklede heren geen stegen kenden…

traag en adembenemend mooi zweefden de aeroben ongestoord verder ze dansten op de adem van de goden de mist steeg op was dit een vredelievende invasie?…

Ouderen zijn niet snel van hun stuk te krijgen 'n stevige, 't langstlevende en groeiende doelgroep nu er net niet bij in het Europese Parlement mogen de andere partijen hen vertegenwoordigen in naam van 't Christendom, 't Socialisme, 't Nationalisme wat ook voor senioren opgaat, alleen anders we zullen het zien, we wachten het levendig…

[Romeinen 8:35 en 38-39] Noch ‘t brullen der ontmensede tyrannen, Noch zwoege dorst, noch snaken naar het brood, Noch lichte vlam, noch zwaard van bloede rood, Noch scherpe bank, noch ketenen gespannen, Noch goedverlies, noch knevelen of bannen, Noch hoge macht, noch diepe waternood Noch tijdsbeloop in leven of in dood Noch wan-geloof…

een vogel fluit in de heg een man staat bij het raam en kijkt het tafereeltje aan. Hij wil dood of ook vliegen heerlijk de hemel in, hij klappert met z'n handen. Draait zich dan om.…

De kamer is leeg De slingers hangen De stemming steeg Drie kussen op mijn wangen De kamer blijft leeg Het feest begonnen De stemming steeg Als schizofreen alles verzonnen We nemen een biertje we nemen er twee Een voor Eef, en Liedewij Voor Irene, Saskia en voor mij We doen nog een borrel We doen er nog twee Als een schizofreen zich…

Bij de heg. Knisperend kwamen ze, zeldzame dieren, kwamen door de heg gekropen de Kleine Ademdief, de Rode Pantoffelloper de Muis Met Vlek, de Bonte Tuimelaar, de Dochteren Israëls, de zusjes Koorevaar. ---------------------------------------- uit: 'Al het aardsch geluk', 1995.…

Wanneer ik iets met u heb uit te praten Gebruik ik de methode Kim-Jung-Il En knutsel een ontplofbaar projectiel Om dat vervolgens op u los te laten Dan denkt u, voor u in de heg belandt: 'Tijd voor een onderonsje met Trawant'…

volle lippen slaapkamerogen schitterogen heupwiegen je maakt me dronken ik slinger mij door straten en stegen, want ik wil je vinden…

Bij ons in de heg. Gewoon langs de weg. Bouwt een mus aan zijn nest. Hij doet zijn uiterste best. Om net als eerdere keren. Haar te imponeren. Bouwt hij een nest als een huisje. Van wat gras, twijgjes en een...pluisje.…

De geur van frikandel en varkenssmoor kruipt door de heg en claimt mijn open serre. Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren tot aan een buurtfeestdecibelrecord. Een schicht, een klap – dan is er niemand meer. En met de regen keert de vrede weer.…

De toegangspoort is symmetrisch Een verdwijnpunt in het niets Veel sporen zijn verdwenen bakstenen zijn gedenkstenen Hier sta ik nu In het centrum van het kwaad Een vrij individu Omgeven door prikkeldraad Alles is vierkant Alles is recht Ik zoek naar een uitweg Ergens daar In de heg…

iemand leerde me vliegen ik steeg boven alles uit om eindelijk te zien waar alles om draaide ik omhelsde de wereld toen ik weer beneden was…

een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg tussen violenbed en rozenstruiken nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken van die dagen dauwend langs de luiken zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…

Ik ruik geen bloemen, ik zie geen bomen, geen vogels, geen heg. Ik voel maar een gaande man in de zon op een weg. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1976.…

Hij steeg onvervaard en sprong oversaagd maar stond uiteindelijk weer op aard ...…

even vrij weer naar ,te,huis naar jouw groep nooit spelen voor de deur op de stoep geen eigen plekje om even te huilen of zomaar even weg te schuilen dagelijkse rituelen waren harteloos dat kon mij niet schelen hechten aan mens of materiaal was niet goed eerder fataal immers je ging er toch weer weg naar een ander tehuis weet weer heg…

Ook al legde ik heg en steg tussen haar liezen, meer en meer gingen de gebaren bevriezen. Bodemloos onverschillig rookte ze dan haar sigaret... Haar mond was mijn mond reeds vergeten. Haar navel was weer ver weg van mijn buik. Haar ogen half gesloten was ze terug in zichzelf verdwenen.…

en steg in 't Hanzerijk Van Peperbus, 't museum, Herman Brood Het ridderhofstadspoor naar Zevensloot Nee, niemand?…

Geen tortelduifse talen teer, noch nachtegaal, noch merelaan; ‘t gekwikkwak van de kwakkel meer en hore ik, noch de vinken slaan; maar overal zit, ongenood, nu kerkhofstilte en kale dood. Wat laat gij ons? Nog vreugde?…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…

We wandelden des avonds door de tuinen Van het crematorium; achter heg en hazelaar Stond laag de vroege maan; ik at wat kruimels Van mijn vest en jij genoot van een sigaar. Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers Op hete plantages in de weer. Ook aan Je gezicht meende ik zoiets af te lezen. Ikzelf keek door de heg naar de maan.…

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

achter de heg, en 'n struik zit de man achter 't raam; 'n dubbel geluidswerend luik hij speelt in zijn theater "de eeuwigheid in spe", hoort al de stem, van later en spreekt van die ruisende zee…